< Macakaya 3 >

1 Niĩ ndĩ mũndũ wonete thĩĩna nĩ ũndũ wa kũhũũrwo na rũthanju rwa mangʼũrĩ make.
Ich bin der Mann, der Elend hat gesehen unter der Rute Seines Wütens.
2 Andwarĩte akangereria nduma-inĩ handũ ha ũtheri-inĩ;
Mich geleitete Er, und ließ mich gehen in Finsternis und nicht im Licht.
3 ti-itherũ, atũmĩte guoko gwake kũnjũkĩrĩre rĩngĩ na rĩngĩ, mũthenya wothe.
Nur wider mich hat Er zurückgewendet, umgekehrt Seine Hand den ganzen Tag.
4 Nĩatũmĩte nyama cia mwĩrĩ wakwa na gĩkonde kĩaguo ihinyare, na akoinanga mahĩndĩ makwa.
Mein Fleisch ließ altern Er und meine Haut, zerbrach meine Gebeine,
5 Nĩandigiicĩirie, na agaathiũrũrũkĩria na marũrũ, na thĩĩna.
Er hat wider mich gebaut, umfangen mit Gift mich und mit Mühsal.
6 Atũmĩte ndũũre nduma-inĩ o ta andũ arĩa maakuire tene.
In Finsternissen ließ Er mich wohnen, wie die ewig Toten.
7 Nĩanjirigĩire na rũthingo nĩguo ndikae kũũra; mĩnyororo yakwa nĩamĩritũhĩtie mũno.
Er hat mich eingehegt, daß ich nicht hinausgehen kann, Er hat meine Erzfesseln schwer gemacht.
8 O na rĩrĩa ndetana kana ndakaya ngĩenda ũteithio-rĩ, nĩ kũhingĩrĩria ahingagĩrĩria mahooya makwa.
Auch wenn ich schreie und laut schreie, wehret Er ab mein Gebet.
9 Nĩahingĩte njĩra yakwa na mahiga maicũhie; atũmĩte tũcĩra twakwa tuogome.
Mit Quadern hat Er meine Wege vermauert, meine Steige verkehrt.
10 Kũrĩ niĩ aatuĩkĩte o ta nduba rĩrĩa yoheirie, kana ta mũrũũthi rĩrĩa wĩhithĩte,
Ein Bär im Hinterhalt ist Er mir, ein Löwe im Verborgenen.
11 akĩngururia kuuma gacĩra-inĩ, akĩndambuura, akĩndiganĩria itarĩ na ũteithio.
Er lenkt ab meine Wege, zerpflückt mich und verwüstet mich.
12 Ageetete ũta wake, akangereka, nduĩke cabaa ya kũrathagwo nĩ mĩguĩ yake.
Er hat gespannt Seinen Bogen, und gestellt mich zum Ziel dem Pfeil.
13 Nĩatheecire ngoro yakwa na mĩguĩ kuuma thiaka-inĩ wake.
In meine Nieren ließ Er hineinfahren Seiner Köcher Söhne.
14 Ngĩgĩtuĩka wa gũthekagĩrĩrwo nĩ andũ akwa othe; maanyũrũragia na rwĩmbo mũthenya wothe.
All meinem Volke bin ich zum Gelächter, zum Saitenspiel den ganzen Tag.
15 Anjiyũrĩtie maũndũ marũrũ, na akaahũũnia na maaĩ ma nyongo.
Mit Bitterkeiten hat Er mich gesättigt, mich in Wermut schwelgen lassen.
16 Nĩangʼethũrangĩte magego makwa na kagoto; anangĩrĩirie rũkũngũ-inĩ.
Und Er läßt meine Zähne sich auf Kies zerdrücken, hat in die Asche mich hinabgedrückt.
17 Nĩnjagithĩtio thayũ; nĩndiganĩirwo ũgaacĩru nĩ kĩĩ.
Und verworfen vom Frieden ist meine Seele. Vergessen habe ich des Guten.
18 Nĩ ũndũ ũcio nguuga atĩrĩ, “Riiri wakwa nĩũthirĩte, o hamwe na maũndũ marĩa mothe ndũire njĩrĩgĩrĩire kuuma kũrĩ Jehova.”
Und ich sprach: Verloren ist mein Sieg, und mein Warten auf Jehovah.
19 Nĩngũririkana thĩĩna wakwa, na kũũrũũra gwakwa, na ngaririkana maũndũ marũrũ, o na maaĩ ma nyongo.
Gedenke meines Elends und meiner Trübsal, des Wermuts und des Giftes.
20 Ngoro yakwa no ĩraririkana maũndũ macio, nayo ĩkaringĩka thĩinĩ wakwa.
Gedenkend gedenkst du dessen und nieder beugt sich meine Seele in mir.
21 O na gũtariĩ ũguo nĩndirikanaga ũndũ ũyũ, na tondũ wa ũguo ngagĩa na kĩĩrĩgĩrĩro:
Das führe ich mir ins Herz zurück, darum will ich warten.
22 Tondũ wa wendo mũnene wa Jehova, nĩkĩo tũtaniinĩtwo biũ, nĩgũkorwo tha ciake itirĩ hĩndĩ ithiraga.
Jehovahs Barmherzigkeit ist, daß wir nicht ganz aus sind, und Seine Erbarmungen nicht alle sind.
23 Tha ciaku ikoragwo irĩ njerũ rũciinĩ o rũciinĩ, wĩhokeku waku nĩ mũnene mũno.
Neu sind sie an den Morgen, viel ist Deiner Wahrheit.
24 Ngoro yakwa yugaga atĩrĩ, “Jehova nĩwe igai rĩakwa; tondũ ũcio nĩwe ndĩrĩetagĩrĩra.”
Jehovah ist mein Teil, spricht meine Seele, darum warte ich auf Ihn.
25 Jehova nĩ mwega kũrĩ arĩa mamwĩhokaga, kũrĩ ngoro ĩyo ĩmũrongoragia;
Gut ist Jehovah denen, die auf Ihn hoffen, der Seele, die nach Ihm fragt.
26 nĩ wega mũndũ gweterera ũhonokio wa Jehova o akirĩte.
Gut ist es, daß man warte und stille sei auf Jehovahs Heil.
27 Nĩ wega mũndũ gũkuua icooki hĩndĩ ĩrĩa arĩ mũnini.
Gut ist es dem Manne, daß in seiner Jugend er das Joch trage;
28 Nĩaikare arĩ wiki akirĩte, nĩgũkorwo nĩ Jehova ũmũigĩrĩire rĩo.
Daß er allein sitzt und stille sei, wenn man es ihm auferlegt.
29 Nĩaturumithie ũthiũ wake rũkũngũ-inĩ, no gũkorwo aahota kũgĩa na kĩĩrĩgĩrĩro.
Daß seinen Mund er in den Staub stecke, ob vielleicht noch Hoffnung sei.
30 Nĩerekererie rũthĩa kũrĩ mũndũ ũrĩa ũkũmũgũtha, na aiyũrwo nĩ thoni.
Und dem, der ihn schlägt, die Wange biete, sich sättige mit Schmach.
31 Nĩgũkorwo Jehova ndateanagĩria andũ nginya tene.
Denn nicht ewiglich verwirft der Herr.
32 O na gũtuĩka nĩarehaga kĩeha-rĩ, we nĩaiguanagĩra tha, nĩgũkorwo wendo ũcio wake ũtathiraga nĩ mũnene mũno.
Denn wenn Er hat betrübt, so erbarmt Er Sich nach Seiner großen Barmherzigkeit.
33 Nĩgũkorwo ndarehagĩra andũ mĩnyamaro, kana akarehere ciana cia andũ kĩeha akĩendaga.
Denn nicht von Seinem Herzen aus bedrückt Er und bereitet Gram den Söhnen des Mannes.
34 Rĩrĩa andũ a bũrũri arĩa othe mohetwo maarangĩrĩrio na makinya-rĩ,
Daß Er zerstoße unter Seinen Füßen alle Gebundenen des Landes.
35 rĩrĩa mũndũ aagithio kĩhooto gĩake mbere ya Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno-rĩ,
Daß eines Mannes Recht Er vor dem Angesicht des Höchsten beugen ließe.
36 o na rĩrĩa mũndũ atuĩrwo ciira hatarĩ kĩhooto-rĩ, githĩ Mwathani ndonaga maũndũ macio?
Daß man den Menschen in seinem Rechtshandel verkehrt mache, das sieht der Herr nicht?
37 Nũũ ũngĩaria na atũme ũndũ ũcio ũhinge, Mwathani ataathanĩte gũtuĩke ũguo?
Wer ist es, der spricht und es geschieht, das der Herr nicht geboten hätte?
38 Githĩ kanua-inĩ ka Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno tiho hoimaga maũndũ mooru, na hakoima maũndũ mega?
Geht aus dem Mund des Höchsten nicht hervor das Böse und das Gute?
39 Mũndũ o wothe ũrĩ muoyo-rĩ, atetaga nĩkĩ rĩrĩa ekũherithio nĩ ũndũ wa mehia make?
Was beklagt sich der Mensch, der lebt, der Mann ob seinen Sünden!
40 Nĩtũthuthuurie-i mĩthiĩre iitũ na tũmĩtuĩrie, tũcokerere Jehova.
Laßt unsere Wege uns erforschen und ergründen, und zu Jehovah zurückkehren!
41 Nĩtwambararie ngoro ciitũ na moko maitũ na igũrũ kũrĩ Mũrungu ũrĩa ũrĩ igũrũ, tuuge atĩrĩ:
Erheben wir unser Herz samt den Händen zu Gott in den Himmeln!
42 “Ithuĩ-rĩ, nĩtwĩhĩtie na tũgakũremera, wee nawe ũkaaga gũtũrekera.
Wir waren abgefallen und widerspenstig, Du hast nicht vergeben.
43 “Wee wĩhumbĩrĩte na marakara, ũgatũingatithia; ũũraganĩte ũtekũiguanĩra tha.
Du hast Dich bedeckt im Zorn und hast uns nachgesetzt, uns erwürgt, hast kein Mitleid gehabt.
44 Wee wĩhumbĩrĩte na itu nĩgeetha gũtikagĩe na ihooya rĩngĩgũkinyĩra.
Du hast Dich mit einer Wolke bedeckt, daß das Gebet nicht durchkommen konnte.
45 Wee ũtũmĩte tũtuĩke ta gĩko, na ta mahuti gatagatĩ ka ndũrĩrĩ.
Zum Kehricht und zur Verschmähung hast du uns gesetzt inmitten der Völker.
46 “Thũ ciitũ ciothe itwathamĩirie tũnua itũũkĩrĩre.
Alle unsere Feinde sperren ihren Mund auf wider uns.
47 Nĩtũkorereirwo nĩ kĩmako kĩnene, na tũkenjerwo marima, tũgakorwo nĩ ũniinani, na mwanangĩko.”
Schauer und Fallgrube ward uns, Unwetter und Zerbrechen.
48 Maitho makwa maranyũrũrũkia tũrũũĩ twa maithori nĩ ũndũ andũ akwa nĩmanangĩtwo.
Bächlein von Wasser rinnt mein Auge herab über das Zerbrechen der Tochter meines Volkes.
49 Maitho makwa marĩnyũrũrũkagia maithori mategũtigithĩria, magaikara o makĩnyũrũrũkaga,
Mein Auge ergießt sich und ist nicht stille, ohne Unterlaß.
50 nginya rĩrĩa Jehova agaacũthĩrĩria arĩ igũrũ oone.
Bis daß Jehovah schaut und sieht vom Himmel.
51 Maũndũ marĩa ndĩrona nĩmaranjiguithia kĩeha ngoro, tondũ wa andũ-a-nja othe a itũũra rĩakwa inene.
Mein Auge tut es meiner Seele an ob allen Töchtern meiner Stadt.
52 Andũ arĩa maatuĩkĩte thũ ciakwa hatarĩ gĩtũmi nĩo maanguĩmaga ta nyoni.
Sie jagen mich, wie einen Vogel, sie, die mich umsonst anfeinden.
53 Maanjikirie irima makĩenda kũnjũraga, na makĩĩhũũra na mahiga;
Sie vertilgen mein Leben in der Grube und werfen einen Stein auf mich.
54 ndaahubanĩirio nĩ maaĩ maingĩ, magĩikũrũkĩra igũrũ rĩa mũtwe wakwa, na niĩ ngĩĩciiria ndĩ hakuhĩ kũniinwo.
Wasser überströmen mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten.
55 Ngĩkaĩra rĩĩtwa rĩaku Wee Jehova, ndĩ kũu irima-inĩ rĩu iriku.
Ich rief Deinen Namen an, Jehovah, aus der untersten Grube;
56 Na we ũkĩigua ithaithana rĩakwa, ngĩkwĩra atĩrĩ, “Tiga kũhinga matũ maku ngĩgũkaĩra ũndeithie.”
Du hörtest meine Stimme: Verbirg doch nicht Dein Ohr vor meinem Hauche, meinem Angstschrei.
57 Nawe ũkĩnguhĩrĩria rĩrĩa ndagũkaĩire, ũkĩnjĩĩra atĩrĩ, “Tiga gwĩtigĩra.”
Du nahst dich am Tage, da ich zu Dir rufe, Du sprichst: Fürchte dich nicht!
58 Wee Mwathani-rĩ, nĩwe wanjiirĩrĩire; nawe ũgĩgĩkũũra muoyo wakwa.
Du haderst, Herr, meiner Seele Hader, und Du erlöst mein Leben!
59 Wee Jehova, nĩwonete ũũru ũrĩa njĩkĩtwo. Tua ciira wakwa arĩ we!
Du siehst, Jehovah, wie man mir Unrecht tut. Richte Du mein Gericht.
60 Wee nĩwonete kwĩrĩhĩria kwao guothe, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra.
Du siehst alle ihre Rache, alle ihre Gedanken wider mich.
61 Wee Jehova-rĩ, nĩũiguĩte irumi iria manumĩte nacio, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra:
Du hörst, Jehovah, ihr Schmähen, alle ihre Gedanken wider mich,
62 maũndũ marĩa thũ ciakwa ciaragia na mĩheehũ ikĩngʼungʼuanaga injũkĩrĩre mũthenya wothe.
Die Lippen meiner Widersacher und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.
63 Ta kĩmarore! Magĩikara thĩ kana magĩũkĩra, maanyũrũragia na nyĩmbo ciao.
Sitzen sie oder stehen sie auf, blicke her, bin ich ihr Lied.
64 Wee Jehova-rĩ, marĩhe kũringana na ũrĩa mekĩte, kũringana na wĩra wa moko mao.
Gib ihnen zurück, Jehovah, Vergeltung nach ihrer Hände Werk.
65 Ũmia ngoro ciao, nakĩo kĩrumi gĩaku kĩroikara nao!
Gib ihnen Verblendung des Herzens, und auf sie Deinen Fluch.
66 Maingatithie ũrĩ na marakara, na ũmaniine mathire gũkũ mũhuro wa igũrũ rĩa Jehova.
Setze ihnen nach im Zorn und vernichte sie unter Jehovahs Himmeln!

< Macakaya 3 >