< Macakaya 3 >

1 Niĩ ndĩ mũndũ wonete thĩĩna nĩ ũndũ wa kũhũũrwo na rũthanju rwa mangʼũrĩ make.
Ich bin der Mann, der Elend gesehen durch die Rute seines Grimmes.
2 Andwarĩte akangereria nduma-inĩ handũ ha ũtheri-inĩ;
Mich hat er geleitet und geführt in Finsternis und Dunkel.
3 ti-itherũ, atũmĩte guoko gwake kũnjũkĩrĩre rĩngĩ na rĩngĩ, mũthenya wothe.
Nur gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand den ganzen Tag.
4 Nĩatũmĩte nyama cia mwĩrĩ wakwa na gĩkonde kĩaguo ihinyare, na akoinanga mahĩndĩ makwa.
Er hat verfallen lassen mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine hat er zerschlagen.
5 Nĩandigiicĩirie, na agaathiũrũrũkĩria na marũrũ, na thĩĩna.
Bitterkeit und Mühsal hat er wider mich gebaut und mich damit umringt.
6 Atũmĩte ndũũre nduma-inĩ o ta andũ arĩa maakuire tene.
Er ließ mich wohnen in Finsternissen, gleich den Toten der Urzeit.
7 Nĩanjirigĩire na rũthingo nĩguo ndikae kũũra; mĩnyororo yakwa nĩamĩritũhĩtie mũno.
Er hat mich umzäunt, daß ich nicht herauskommen kann; er hat schwer gemacht meine Fesseln.
8 O na rĩrĩa ndetana kana ndakaya ngĩenda ũteithio-rĩ, nĩ kũhingĩrĩria ahingagĩrĩria mahooya makwa.
Wenn ich auch schreie und rufe, so hemmt er mein Gebet.
9 Nĩahingĩte njĩra yakwa na mahiga maicũhie; atũmĩte tũcĩra twakwa tuogome.
Meine Wege hat er mit Quadern vermauert, meine Pfade umgekehrt.
10 Kũrĩ niĩ aatuĩkĩte o ta nduba rĩrĩa yoheirie, kana ta mũrũũthi rĩrĩa wĩhithĩte,
Ein lauernder Bär ist er mir, ein Löwe im Versteck.
11 akĩngururia kuuma gacĩra-inĩ, akĩndambuura, akĩndiganĩria itarĩ na ũteithio.
Er hat mir die Wege entzogen und hat mich zerfleischt, mich verwüstet.
12 Ageetete ũta wake, akangereka, nduĩke cabaa ya kũrathagwo nĩ mĩguĩ yake.
Er hat seinen Bogen gespannt und mich wie ein Ziel dem Pfeile hingestellt.
13 Nĩatheecire ngoro yakwa na mĩguĩ kuuma thiaka-inĩ wake.
Er ließ in meine Nieren dringen die Söhne seines Köchers.
14 Ngĩgĩtuĩka wa gũthekagĩrĩrwo nĩ andũ akwa othe; maanyũrũragia na rwĩmbo mũthenya wothe.
Meinem ganzen Volke bin ich zum Gelächter geworden, bin ihr Saitenspiel den ganzen Tag.
15 Anjiyũrĩtie maũndũ marũrũ, na akaahũũnia na maaĩ ma nyongo.
Mit Bitterkeiten hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.
16 Nĩangʼethũrangĩte magego makwa na kagoto; anangĩrĩirie rũkũngũ-inĩ.
Und er hat mit Kies meine Zähne zermalmt, hat mich niedergedrückt in die Asche.
17 Nĩnjagithĩtio thayũ; nĩndiganĩirwo ũgaacĩru nĩ kĩĩ.
Und du verstießest meine Seele vom Frieden, ich habe des Guten vergessen.
18 Nĩ ũndũ ũcio nguuga atĩrĩ, “Riiri wakwa nĩũthirĩte, o hamwe na maũndũ marĩa mothe ndũire njĩrĩgĩrĩire kuuma kũrĩ Jehova.”
Und ich sprach: Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf Jehova.
19 Nĩngũririkana thĩĩna wakwa, na kũũrũũra gwakwa, na ngaririkana maũndũ marũrũ, o na maaĩ ma nyongo.
Gedenke meines Elends und meines Umherirrens, des Wermuts und der Bitterkeit!
20 Ngoro yakwa no ĩraririkana maũndũ macio, nayo ĩkaringĩka thĩinĩ wakwa.
Beständig denkt meine Seele daran und ist niedergebeugt in mir.
21 O na gũtariĩ ũguo nĩndirikanaga ũndũ ũyũ, na tondũ wa ũguo ngagĩa na kĩĩrĩgĩrĩro:
Dies will ich mir zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:
22 Tondũ wa wendo mũnene wa Jehova, nĩkĩo tũtaniinĩtwo biũ, nĩgũkorwo tha ciake itirĩ hĩndĩ ithiraga.
Es sind die Gütigkeiten Jehovas, daß wir nicht aufgerieben sind; denn seine Erbarmungen sind nicht zu Ende;
23 Tha ciaku ikoragwo irĩ njerũ rũciinĩ o rũciinĩ, wĩhokeku waku nĩ mũnene mũno.
sie sind alle Morgen neu, deine Treue ist groß.
24 Ngoro yakwa yugaga atĩrĩ, “Jehova nĩwe igai rĩakwa; tondũ ũcio nĩwe ndĩrĩetagĩrĩra.”
Jehova ist mein Teil, sagt meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
25 Jehova nĩ mwega kũrĩ arĩa mamwĩhokaga, kũrĩ ngoro ĩyo ĩmũrongoragia;
Gütig ist Jehova gegen die, welche auf ihn harren, gegen die Seele, die nach ihm trachtet.
26 nĩ wega mũndũ gweterera ũhonokio wa Jehova o akirĩte.
Es ist gut, daß man still warte auf die Rettung Jehovas.
27 Nĩ wega mũndũ gũkuua icooki hĩndĩ ĩrĩa arĩ mũnini.
Es ist dem Manne gut, daß er das Joch in seiner Jugend trage.
28 Nĩaikare arĩ wiki akirĩte, nĩgũkorwo nĩ Jehova ũmũigĩrĩire rĩo.
Er sitze einsam und schweige, weil er es ihm auferlegt hat;
29 Nĩaturumithie ũthiũ wake rũkũngũ-inĩ, no gũkorwo aahota kũgĩa na kĩĩrĩgĩrĩro.
er lege seinen Mund in den Staub; vielleicht gibt es Hoffnung.
30 Nĩerekererie rũthĩa kũrĩ mũndũ ũrĩa ũkũmũgũtha, na aiyũrwo nĩ thoni.
Dem, der ihn schlägt, reiche er den Backen dar, werde mit Schmach gesättigt.
31 Nĩgũkorwo Jehova ndateanagĩria andũ nginya tene.
Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;
32 O na gũtuĩka nĩarehaga kĩeha-rĩ, we nĩaiguanagĩra tha, nĩgũkorwo wendo ũcio wake ũtathiraga nĩ mũnene mũno.
sondern wenn er betrübt hat, erbarmt er sich nach der Menge seiner Gütigkeiten.
33 Nĩgũkorwo ndarehagĩra andũ mĩnyamaro, kana akarehere ciana cia andũ kĩeha akĩendaga.
Denn nicht von Herzen plagt und betrübt er die Menschenkinder.
34 Rĩrĩa andũ a bũrũri arĩa othe mohetwo maarangĩrĩrio na makinya-rĩ,
Daß man alle Gefangenen der Erde unter seinen Füßen zertrete,
35 rĩrĩa mũndũ aagithio kĩhooto gĩake mbere ya Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno-rĩ,
das Recht eines Mannes beuge vor dem Angesicht des Höchsten,
36 o na rĩrĩa mũndũ atuĩrwo ciira hatarĩ kĩhooto-rĩ, githĩ Mwathani ndonaga maũndũ macio?
einem Menschen Unrecht tue in seiner Streitsache: Sollte der Herr nicht darauf achten?
37 Nũũ ũngĩaria na atũme ũndũ ũcio ũhinge, Mwathani ataathanĩte gũtuĩke ũguo?
Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?
38 Githĩ kanua-inĩ ka Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno tiho hoimaga maũndũ mooru, na hakoima maũndũ mega?
Das Böse und das Gute, geht es nicht aus dem Munde des Höchsten hervor?
39 Mũndũ o wothe ũrĩ muoyo-rĩ, atetaga nĩkĩ rĩrĩa ekũherithio nĩ ũndũ wa mehia make?
Was beklagt sich der lebende Mensch? Über seine Sünden beklage sich der Mann!
40 Nĩtũthuthuurie-i mĩthiĩre iitũ na tũmĩtuĩrie, tũcokerere Jehova.
Prüfen und erforschen wir unsere Wege, und laßt uns zu Jehova umkehren!
41 Nĩtwambararie ngoro ciitũ na moko maitũ na igũrũ kũrĩ Mũrungu ũrĩa ũrĩ igũrũ, tuuge atĩrĩ:
Laßt uns unser Herz samt den Händen erheben zu Gott im Himmel!
42 “Ithuĩ-rĩ, nĩtwĩhĩtie na tũgakũremera, wee nawe ũkaaga gũtũrekera.
Wir, wir sind abgefallen und sind widerspenstig gewesen; du hast nicht vergeben.
43 “Wee wĩhumbĩrĩte na marakara, ũgatũingatithia; ũũraganĩte ũtekũiguanĩra tha.
Du hast dich in Zorn gehüllt und hast uns verfolgt; du hast hingemordet ohne Schonung.
44 Wee wĩhumbĩrĩte na itu nĩgeetha gũtikagĩe na ihooya rĩngĩgũkinyĩra.
Du hast dich in eine Wolke gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdrang.
45 Wee ũtũmĩte tũtuĩke ta gĩko, na ta mahuti gatagatĩ ka ndũrĩrĩ.
Du hast uns zum Kehricht und zum Ekel gemacht inmitten der Völker.
46 “Thũ ciitũ ciothe itwathamĩirie tũnua itũũkĩrĩre.
Alle unsere Feinde haben ihren Mund gegen uns aufgesperrt.
47 Nĩtũkorereirwo nĩ kĩmako kĩnene, na tũkenjerwo marima, tũgakorwo nĩ ũniinani, na mwanangĩko.”
Grauen und Grube sind über uns gekommen, Verwüstung und Zertrümmerung.
48 Maitho makwa maranyũrũrũkia tũrũũĩ twa maithori nĩ ũndũ andũ akwa nĩmanangĩtwo.
Mit Wasserbächen rinnt mein Auge wegen der Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.
49 Maitho makwa marĩnyũrũrũkagia maithori mategũtigithĩria, magaikara o makĩnyũrũrũkaga,
Mein Auge ergießt sich ruhelos und ohne Rast,
50 nginya rĩrĩa Jehova agaacũthĩrĩria arĩ igũrũ oone.
bis Jehova vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.
51 Maũndũ marĩa ndĩrona nĩmaranjiguithia kĩeha ngoro, tondũ wa andũ-a-nja othe a itũũra rĩakwa inene.
Mein Auge schmerzt mich wegen aller Töchter meiner Stadt.
52 Andũ arĩa maatuĩkĩte thũ ciakwa hatarĩ gĩtũmi nĩo maanguĩmaga ta nyoni.
Wie einen Vogel haben mich heftig gejagt, die ohne Ursache meine Feinde sind.
53 Maanjikirie irima makĩenda kũnjũraga, na makĩĩhũũra na mahiga;
Sie haben mein Leben in die Grube hinein vernichtet und Steine auf mich geworfen.
54 ndaahubanĩirio nĩ maaĩ maingĩ, magĩikũrũkĩra igũrũ rĩa mũtwe wakwa, na niĩ ngĩĩciiria ndĩ hakuhĩ kũniinwo.
Wasser strömten über mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten!
55 Ngĩkaĩra rĩĩtwa rĩaku Wee Jehova, ndĩ kũu irima-inĩ rĩu iriku.
Jehova, ich habe deinen Namen angerufen aus der tiefsten Grube.
56 Na we ũkĩigua ithaithana rĩakwa, ngĩkwĩra atĩrĩ, “Tiga kũhinga matũ maku ngĩgũkaĩra ũndeithie.”
Du hast meine Stimme gehört; verbirg dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, meinem Schreien!
57 Nawe ũkĩnguhĩrĩria rĩrĩa ndagũkaĩire, ũkĩnjĩĩra atĩrĩ, “Tiga gwĩtigĩra.”
Du hast dich genaht an dem Tage, da ich dich anrief; du sprachst: Fürchte dich nicht!
58 Wee Mwathani-rĩ, nĩwe wanjiirĩrĩire; nawe ũgĩgĩkũũra muoyo wakwa.
Herr, du hast die Rechtssachen meiner Seele geführt, hast mein Leben erlöst.
59 Wee Jehova, nĩwonete ũũru ũrĩa njĩkĩtwo. Tua ciira wakwa arĩ we!
Jehova, du hast meine Bedrückung gesehen; verhilf mir zu meinem Rechte!
60 Wee nĩwonete kwĩrĩhĩria kwao guothe, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra.
Du hast gesehen alle ihre Rache, alle ihre Anschläge gegen mich.
61 Wee Jehova-rĩ, nĩũiguĩte irumi iria manumĩte nacio, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra:
Jehova, du hast ihr Schmähen gehört, alle ihre Anschläge wider mich,
62 maũndũ marĩa thũ ciakwa ciaragia na mĩheehũ ikĩngʼungʼuanaga injũkĩrĩre mũthenya wothe.
das Gerede derer, die wider mich aufgestanden sind, und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.
63 Ta kĩmarore! Magĩikara thĩ kana magĩũkĩra, maanyũrũragia na nyĩmbo ciao.
Schaue an ihr Sitzen und ihr Aufstehen! Ich bin ihr Saitenspiel.
64 Wee Jehova-rĩ, marĩhe kũringana na ũrĩa mekĩte, kũringana na wĩra wa moko mao.
Jehova, erstatte ihnen Vergeltung nach dem Werke ihrer Hände!
65 Ũmia ngoro ciao, nakĩo kĩrumi gĩaku kĩroikara nao!
Gib ihnen Verblendung des Herzens, dein Fluch komme über sie!
66 Maingatithie ũrĩ na marakara, na ũmaniine mathire gũkũ mũhuro wa igũrũ rĩa Jehova.
Verfolge sie im Zorne und tilge sie unter Jehovas Himmel hinweg!

< Macakaya 3 >