Macakaya 3
1 Niĩ ndĩ mũndũ wonete thĩĩna nĩ ũndũ wa kũhũũrwo na rũthanju rwa mangʼũrĩ make.
Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
2 Andwarĩte akangereria nduma-inĩ handũ ha ũtheri-inĩ;
Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
3 ti-itherũ, atũmĩte guoko gwake kũnjũkĩrĩre rĩngĩ na rĩngĩ, mũthenya wothe.
Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
4 Nĩatũmĩte nyama cia mwĩrĩ wakwa na gĩkonde kĩaguo ihinyare, na akoinanga mahĩndĩ makwa.
Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
5 Nĩandigiicĩirie, na agaathiũrũrũkĩria na marũrũ, na thĩĩna.
Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
6 Atũmĩte ndũũre nduma-inĩ o ta andũ arĩa maakuire tene.
Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
7 Nĩanjirigĩire na rũthingo nĩguo ndikae kũũra; mĩnyororo yakwa nĩamĩritũhĩtie mũno.
Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
8 O na rĩrĩa ndetana kana ndakaya ngĩenda ũteithio-rĩ, nĩ kũhingĩrĩria ahingagĩrĩria mahooya makwa.
Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
9 Nĩahingĩte njĩra yakwa na mahiga maicũhie; atũmĩte tũcĩra twakwa tuogome.
Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
10 Kũrĩ niĩ aatuĩkĩte o ta nduba rĩrĩa yoheirie, kana ta mũrũũthi rĩrĩa wĩhithĩte,
Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
11 akĩngururia kuuma gacĩra-inĩ, akĩndambuura, akĩndiganĩria itarĩ na ũteithio.
Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
12 Ageetete ũta wake, akangereka, nduĩke cabaa ya kũrathagwo nĩ mĩguĩ yake.
Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
13 Nĩatheecire ngoro yakwa na mĩguĩ kuuma thiaka-inĩ wake.
Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
14 Ngĩgĩtuĩka wa gũthekagĩrĩrwo nĩ andũ akwa othe; maanyũrũragia na rwĩmbo mũthenya wothe.
Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
15 Anjiyũrĩtie maũndũ marũrũ, na akaahũũnia na maaĩ ma nyongo.
Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
16 Nĩangʼethũrangĩte magego makwa na kagoto; anangĩrĩirie rũkũngũ-inĩ.
Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
17 Nĩnjagithĩtio thayũ; nĩndiganĩirwo ũgaacĩru nĩ kĩĩ.
De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
18 Nĩ ũndũ ũcio nguuga atĩrĩ, “Riiri wakwa nĩũthirĩte, o hamwe na maũndũ marĩa mothe ndũire njĩrĩgĩrĩire kuuma kũrĩ Jehova.”
Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
19 Nĩngũririkana thĩĩna wakwa, na kũũrũũra gwakwa, na ngaririkana maũndũ marũrũ, o na maaĩ ma nyongo.
Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
20 Ngoro yakwa no ĩraririkana maũndũ macio, nayo ĩkaringĩka thĩinĩ wakwa.
Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
21 O na gũtariĩ ũguo nĩndirikanaga ũndũ ũyũ, na tondũ wa ũguo ngagĩa na kĩĩrĩgĩrĩro:
Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
22 Tondũ wa wendo mũnene wa Jehova, nĩkĩo tũtaniinĩtwo biũ, nĩgũkorwo tha ciake itirĩ hĩndĩ ithiraga.
Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
23 Tha ciaku ikoragwo irĩ njerũ rũciinĩ o rũciinĩ, wĩhokeku waku nĩ mũnene mũno.
Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
24 Ngoro yakwa yugaga atĩrĩ, “Jehova nĩwe igai rĩakwa; tondũ ũcio nĩwe ndĩrĩetagĩrĩra.”
Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
25 Jehova nĩ mwega kũrĩ arĩa mamwĩhokaga, kũrĩ ngoro ĩyo ĩmũrongoragia;
Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
26 nĩ wega mũndũ gweterera ũhonokio wa Jehova o akirĩte.
Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
27 Nĩ wega mũndũ gũkuua icooki hĩndĩ ĩrĩa arĩ mũnini.
Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
28 Nĩaikare arĩ wiki akirĩte, nĩgũkorwo nĩ Jehova ũmũigĩrĩire rĩo.
Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
29 Nĩaturumithie ũthiũ wake rũkũngũ-inĩ, no gũkorwo aahota kũgĩa na kĩĩrĩgĩrĩro.
Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
30 Nĩerekererie rũthĩa kũrĩ mũndũ ũrĩa ũkũmũgũtha, na aiyũrwo nĩ thoni.
Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
31 Nĩgũkorwo Jehova ndateanagĩria andũ nginya tene.
Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
32 O na gũtuĩka nĩarehaga kĩeha-rĩ, we nĩaiguanagĩra tha, nĩgũkorwo wendo ũcio wake ũtathiraga nĩ mũnene mũno.
Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
33 Nĩgũkorwo ndarehagĩra andũ mĩnyamaro, kana akarehere ciana cia andũ kĩeha akĩendaga.
Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
34 Rĩrĩa andũ a bũrũri arĩa othe mohetwo maarangĩrĩrio na makinya-rĩ,
Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
35 rĩrĩa mũndũ aagithio kĩhooto gĩake mbere ya Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno-rĩ,
Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
36 o na rĩrĩa mũndũ atuĩrwo ciira hatarĩ kĩhooto-rĩ, githĩ Mwathani ndonaga maũndũ macio?
Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
37 Nũũ ũngĩaria na atũme ũndũ ũcio ũhinge, Mwathani ataathanĩte gũtuĩke ũguo?
Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
38 Githĩ kanua-inĩ ka Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno tiho hoimaga maũndũ mooru, na hakoima maũndũ mega?
Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
39 Mũndũ o wothe ũrĩ muoyo-rĩ, atetaga nĩkĩ rĩrĩa ekũherithio nĩ ũndũ wa mehia make?
Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
40 Nĩtũthuthuurie-i mĩthiĩre iitũ na tũmĩtuĩrie, tũcokerere Jehova.
Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
41 Nĩtwambararie ngoro ciitũ na moko maitũ na igũrũ kũrĩ Mũrungu ũrĩa ũrĩ igũrũ, tuuge atĩrĩ:
Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
42 “Ithuĩ-rĩ, nĩtwĩhĩtie na tũgakũremera, wee nawe ũkaaga gũtũrekera.
Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
43 “Wee wĩhumbĩrĩte na marakara, ũgatũingatithia; ũũraganĩte ũtekũiguanĩra tha.
Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
44 Wee wĩhumbĩrĩte na itu nĩgeetha gũtikagĩe na ihooya rĩngĩgũkinyĩra.
U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
45 Wee ũtũmĩte tũtuĩke ta gĩko, na ta mahuti gatagatĩ ka ndũrĩrĩ.
Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
46 “Thũ ciitũ ciothe itwathamĩirie tũnua itũũkĩrĩre.
Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
47 Nĩtũkorereirwo nĩ kĩmako kĩnene, na tũkenjerwo marima, tũgakorwo nĩ ũniinani, na mwanangĩko.”
Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
48 Maitho makwa maranyũrũrũkia tũrũũĩ twa maithori nĩ ũndũ andũ akwa nĩmanangĩtwo.
Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
49 Maitho makwa marĩnyũrũrũkagia maithori mategũtigithĩria, magaikara o makĩnyũrũrũkaga,
Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
50 nginya rĩrĩa Jehova agaacũthĩrĩria arĩ igũrũ oone.
Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
51 Maũndũ marĩa ndĩrona nĩmaranjiguithia kĩeha ngoro, tondũ wa andũ-a-nja othe a itũũra rĩakwa inene.
Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
52 Andũ arĩa maatuĩkĩte thũ ciakwa hatarĩ gĩtũmi nĩo maanguĩmaga ta nyoni.
Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
53 Maanjikirie irima makĩenda kũnjũraga, na makĩĩhũũra na mahiga;
Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
54 ndaahubanĩirio nĩ maaĩ maingĩ, magĩikũrũkĩra igũrũ rĩa mũtwe wakwa, na niĩ ngĩĩciiria ndĩ hakuhĩ kũniinwo.
Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
55 Ngĩkaĩra rĩĩtwa rĩaku Wee Jehova, ndĩ kũu irima-inĩ rĩu iriku.
Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
56 Na we ũkĩigua ithaithana rĩakwa, ngĩkwĩra atĩrĩ, “Tiga kũhinga matũ maku ngĩgũkaĩra ũndeithie.”
Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
57 Nawe ũkĩnguhĩrĩria rĩrĩa ndagũkaĩire, ũkĩnjĩĩra atĩrĩ, “Tiga gwĩtigĩra.”
Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
58 Wee Mwathani-rĩ, nĩwe wanjiirĩrĩire; nawe ũgĩgĩkũũra muoyo wakwa.
Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
59 Wee Jehova, nĩwonete ũũru ũrĩa njĩkĩtwo. Tua ciira wakwa arĩ we!
Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
60 Wee nĩwonete kwĩrĩhĩria kwao guothe, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra.
Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
61 Wee Jehova-rĩ, nĩũiguĩte irumi iria manumĩte nacio, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra:
Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
62 maũndũ marĩa thũ ciakwa ciaragia na mĩheehũ ikĩngʼungʼuanaga injũkĩrĩre mũthenya wothe.
Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
63 Ta kĩmarore! Magĩikara thĩ kana magĩũkĩra, maanyũrũragia na nyĩmbo ciao.
Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
64 Wee Jehova-rĩ, marĩhe kũringana na ũrĩa mekĩte, kũringana na wĩra wa moko mao.
Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
65 Ũmia ngoro ciao, nakĩo kĩrumi gĩaku kĩroikara nao!
Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
66 Maingatithie ũrĩ na marakara, na ũmaniine mathire gũkũ mũhuro wa igũrũ rĩa Jehova.
Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
