Macakaya 3
1 Niĩ ndĩ mũndũ wonete thĩĩna nĩ ũndũ wa kũhũũrwo na rũthanju rwa mangʼũrĩ make.
Jeg er den, der saa nød ved hans vredes ris,
2 Andwarĩte akangereria nduma-inĩ handũ ha ũtheri-inĩ;
mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,
3 ti-itherũ, atũmĩte guoko gwake kũnjũkĩrĩre rĩngĩ na rĩngĩ, mũthenya wothe.
ja, Haanden vender han mod mig Dagen lang.
4 Nĩatũmĩte nyama cia mwĩrĩ wakwa na gĩkonde kĩaguo ihinyare, na akoinanga mahĩndĩ makwa.
Mit Kød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,
5 Nĩandigiicĩirie, na agaathiũrũrũkĩria na marũrũ, na thĩĩna.
han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,
6 Atũmĩte ndũũre nduma-inĩ o ta andũ arĩa maakuire tene.
lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.
7 Nĩanjirigĩire na rũthingo nĩguo ndikae kũũra; mĩnyororo yakwa nĩamĩritũhĩtie mũno.
Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.
8 O na rĩrĩa ndetana kana ndakaya ngĩenda ũteithio-rĩ, nĩ kũhingĩrĩria ahingagĩrĩria mahooya makwa.
Om jeg end raaber og skriger, min Bøn er stængt ude.
9 Nĩahingĩte njĩra yakwa na mahiga maicũhie; atũmĩte tũcĩra twakwa tuogome.
Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne krøge.
10 Kũrĩ niĩ aatuĩkĩte o ta nduba rĩrĩa yoheirie, kana ta mũrũũthi rĩrĩa wĩhithĩte,
Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;
11 akĩngururia kuuma gacĩra-inĩ, akĩndambuura, akĩndiganĩria itarĩ na ũteithio.
han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;
12 Ageetete ũta wake, akangereka, nduĩke cabaa ya kũrathagwo nĩ mĩguĩ yake.
han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.
13 Nĩatheecire ngoro yakwa na mĩguĩ kuuma thiaka-inĩ wake.
Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne paa mig;
14 Ngĩgĩtuĩka wa gũthekagĩrĩrwo nĩ andũ akwa othe; maanyũrũragia na rwĩmbo mũthenya wothe.
hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,
15 Anjiyũrĩtie maũndũ marũrũ, na akaahũũnia na maaĩ ma nyongo.
med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.
16 Nĩangʼethũrangĩte magego makwa na kagoto; anangĩrĩirie rũkũngũ-inĩ.
Mine Tænder lod han bide i Flint, han traadte mig i Støvet;
17 Nĩnjagithĩtio thayũ; nĩndiganĩirwo ũgaacĩru nĩ kĩĩ.
han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken
18 Nĩ ũndũ ũcio nguuga atĩrĩ, “Riiri wakwa nĩũthirĩte, o hamwe na maũndũ marĩa mothe ndũire njĩrĩgĩrĩire kuuma kũrĩ Jehova.”
og sagde: »Min Livskraft, mit Haab til HERREN er ude.«
19 Nĩngũririkana thĩĩna wakwa, na kũũrũũra gwakwa, na ngaririkana maũndũ marũrũ, o na maaĩ ma nyongo.
At mindes min Vaande og Flakken er Malurt og Galde;
20 Ngoro yakwa no ĩraririkana maũndũ macio, nayo ĩkaringĩka thĩinĩ wakwa.
min Sjæl, den mindes det grant, den grubler betynget.
21 O na gũtariĩ ũguo nĩndirikanaga ũndũ ũyũ, na tondũ wa ũguo ngagĩa na kĩĩrĩgĩrĩro:
Det lægger jeg mig paa Sinde, derfor vil jeg haabe:
22 Tondũ wa wendo mũnene wa Jehova, nĩkĩo tũtaniinĩtwo biũ, nĩgũkorwo tha ciake itirĩ hĩndĩ ithiraga.
HERRENS Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,
23 Tha ciaku ikoragwo irĩ njerũ rũciinĩ o rũciinĩ, wĩhokeku waku nĩ mũnene mũno.
hans Naade er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.
24 Ngoro yakwa yugaga atĩrĩ, “Jehova nĩwe igai rĩakwa; tondũ ũcio nĩwe ndĩrĩetagĩrĩra.”
Min Del er HERREN, (siger min Sjæl, ) derfor haaber jeg paa ham.
25 Jehova nĩ mwega kũrĩ arĩa mamwĩhokaga, kũrĩ ngoro ĩyo ĩmũrongoragia;
Dem, der bier paa HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;
26 nĩ wega mũndũ gweterera ũhonokio wa Jehova o akirĩte.
det er godt at haabe i Stilhed paa HERRENS Frelse,
27 Nĩ wega mũndũ gũkuua icooki hĩndĩ ĩrĩa arĩ mũnini.
godt for en Mand, at han bærer Aag i sin Ungdom.
28 Nĩaikare arĩ wiki akirĩte, nĩgũkorwo nĩ Jehova ũmũigĩrĩire rĩo.
Han sidde ensom og tavs, naar han lægger det paa ham;
29 Nĩaturumithie ũthiũ wake rũkũngũ-inĩ, no gũkorwo aahota kũgĩa na kĩĩrĩgĩrĩro.
han trykke sin Mund mod Støvet, maaske er der Haab,
30 Nĩerekererie rũthĩa kũrĩ mũndũ ũrĩa ũkũmũgũtha, na aiyũrwo nĩ thoni.
række Kind til den, der slaar ham, mættes med Haan.
31 Nĩgũkorwo Jehova ndateanagĩria andũ nginya tene.
Thi Herren bortstøder ikke for evigt,
32 O na gũtuĩka nĩarehaga kĩeha-rĩ, we nĩaiguanagĩra tha, nĩgũkorwo wendo ũcio wake ũtathiraga nĩ mũnene mũno.
har han voldt Kvide, saa ynkes han, stor er hans Naade;
33 Nĩgũkorwo ndarehagĩra andũ mĩnyamaro, kana akarehere ciana cia andũ kĩeha akĩendaga.
ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.
34 Rĩrĩa andũ a bũrũri arĩa othe mohetwo maarangĩrĩrio na makinya-rĩ,
Naar Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,
35 rĩrĩa mũndũ aagithio kĩhooto gĩake mbere ya Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno-rĩ,
naar Mandens Ret for den Højestes Aasyn bøjes,
36 o na rĩrĩa mũndũ atuĩrwo ciira hatarĩ kĩhooto-rĩ, githĩ Mwathani ndonaga maũndũ macio?
naar en Mand lider Uret i sin Sag — mon Herren ej ser det?
37 Nũũ ũngĩaria na atũme ũndũ ũcio ũhinge, Mwathani ataathanĩte gũtuĩke ũguo?
Hvo taler vel, saa det sker, om ej Herren byder?
38 Githĩ kanua-inĩ ka Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno tiho hoimaga maũndũ mooru, na hakoima maũndũ mega?
Kommer ikke baade ondt og godt fra den Højestes Mund?
39 Mũndũ o wothe ũrĩ muoyo-rĩ, atetaga nĩkĩ rĩrĩa ekũherithio nĩ ũndũ wa mehia make?
Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!
40 Nĩtũthuthuurie-i mĩthiĩre iitũ na tũmĩtuĩrie, tũcokerere Jehova.
Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,
41 Nĩtwambararie ngoro ciitũ na moko maitũ na igũrũ kũrĩ Mũrungu ũrĩa ũrĩ igũrũ, tuuge atĩrĩ:
løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;
42 “Ithuĩ-rĩ, nĩtwĩhĩtie na tũgakũremera, wee nawe ũkaaga gũtũrekera.
vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,
43 “Wee wĩhumbĩrĩte na marakara, ũgatũingatithia; ũũraganĩte ũtekũiguanĩra tha.
men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skaansel,
44 Wee wĩhumbĩrĩte na itu nĩgeetha gũtikagĩe na ihooya rĩngĩgũkinyĩra.
hylled dig i Skyer, saa Bønnen ej naaede frem;
45 Wee ũtũmĩte tũtuĩke ta gĩko, na ta mahuti gatagatĩ ka ndũrĩrĩ.
til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.
46 “Thũ ciitũ ciothe itwathamĩirie tũnua itũũkĩrĩre.
De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.
47 Nĩtũkorereirwo nĩ kĩmako kĩnene, na tũkenjerwo marima, tũgakorwo nĩ ũniinani, na mwanangĩko.”
Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;
48 Maitho makwa maranyũrũrũkia tũrũũĩ twa maithori nĩ ũndũ andũ akwa nĩmanangĩtwo.
Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.
49 Maitho makwa marĩnyũrũrũkagia maithori mategũtigithĩria, magaikara o makĩnyũrũrũkaga,
Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,
50 nginya rĩrĩa Jehova agaacũthĩrĩria arĩ igũrũ oone.
før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.
51 Maũndũ marĩa ndĩrona nĩmaranjiguithia kĩeha ngoro, tondũ wa andũ-a-nja othe a itũũra rĩakwa inene.
Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.
52 Andũ arĩa maatuĩkĩte thũ ciakwa hatarĩ gĩtũmi nĩo maanguĩmaga ta nyoni.
Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,
53 Maanjikirie irima makĩenda kũnjũraga, na makĩĩhũũra na mahiga;
de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;
54 ndaahubanĩirio nĩ maaĩ maingĩ, magĩikũrũkĩra igũrũ rĩa mũtwe wakwa, na niĩ ngĩĩciiria ndĩ hakuhĩ kũniinwo.
Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: »Fortabt!«
55 Ngĩkaĩra rĩĩtwa rĩaku Wee Jehova, ndĩ kũu irima-inĩ rĩu iriku.
Dit Navn paakaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;
56 Na we ũkĩigua ithaithana rĩakwa, ngĩkwĩra atĩrĩ, “Tiga kũhinga matũ maku ngĩgũkaĩra ũndeithie.”
du hørte min Røst: »O, gør dig ej døv for mit Skrig!«
57 Nawe ũkĩnguhĩrĩria rĩrĩa ndagũkaĩire, ũkĩnjĩĩra atĩrĩ, “Tiga gwĩtigĩra.”
Nær var du, den Dag jeg kaldte, du sagde: »Frygt ikke!«
58 Wee Mwathani-rĩ, nĩwe wanjiirĩrĩire; nawe ũgĩgĩkũũra muoyo wakwa.
Du førte min Sag, o HERRE, genløste mit Liv;
59 Wee Jehova, nĩwonete ũũru ũrĩa njĩkĩtwo. Tua ciira wakwa arĩ we!
HERRE, du ser, jeg lider Uret, skaf mig min Ret!
60 Wee nĩwonete kwĩrĩhĩria kwao guothe, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra.
Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,
61 Wee Jehova-rĩ, nĩũiguĩte irumi iria manumĩte nacio, o na mathugunda mao mothe ma kũnjũkĩrĩra:
du hører deres Smædeord, HERRE, deres Rænker imod mig,
62 maũndũ marĩa thũ ciakwa ciaragia na mĩheehũ ikĩngʼungʼuanaga injũkĩrĩre mũthenya wothe.
mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.
63 Ta kĩmarore! Magĩikara thĩ kana magĩũkĩra, maanyũrũragia na nyĩmbo ciao.
Se dem, naar de sidder eller staar, deres Nidvise er jeg.
64 Wee Jehova-rĩ, marĩhe kũringana na ũrĩa mekĩte, kũringana na wĩra wa moko mao.
Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,
65 Ũmia ngoro ciao, nakĩo kĩrumi gĩaku kĩroikara nao!
gør deres Hjerte forhærdet — din Forbandelse over dem! —
66 Maingatithie ũrĩ na marakara, na ũmaniine mathire gũkũ mũhuro wa igũrũ rĩa Jehova.
forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.
