< Johana 2 >
1 Na rĩrĩ, mũthenya wa gatatũ nĩ kwagĩire na kihikanio kũu Kana ya Galili. Nyina wa Jesũ aarĩ kuo,
En el tercer día, dos personas iban a casarse en Caná, en Galilea. La madre de Jesús estaba allí:
2 nake Jesũ na arutwo ake o nao nĩmetĩtwo kĩhikanio-inĩ kĩu.
Y Jesús con sus discípulos vino como huéspedes.
3 Rĩrĩa ndibei yathirire, nyina wa Jesũ akĩmwĩra atĩrĩ, “Matirĩ na ndibei ĩngĩ.”
Cuando no tenían suficiente vino, la madre de Jesús le dijo: No tienen vino.
4 Nake Jesũ akĩmũcookeria atĩrĩ, “Mũtumia ũyũ, ndĩ na ũhoro ũrĩkũ nawe? Ihinda rĩakwa rĩtirĩ rĩrakinya.”
Jesús le dijo: Mujer, esto no es asunto tuyo ni mío; mi tiempo está por venir.
5 Nake nyina akĩĩra ndungata atĩrĩ, “Ĩkai ũrĩa wothe ekũmwĩra.”
Su madre le dijo a los sirvientes: Todo lo que él te diga, hazlo.
6 Hau hakuhĩ nao nĩ haarĩ na ndigithũ ithathatũ cia maaĩ ciathondeketwo na ihiga, mũthemba ũrĩa wahũthagĩrwo nĩ Ayahudi magongona-inĩ mao ma gwĩtheria, na o ĩmwe yaiyũragio nĩ ngeereni kuuma mĩrongo ĩĩrĩ nginya mĩrongo ĩtatũ.
Había seis vasijas de piedra, cada una tomando dos o tres litros de agua, fueron colocadas allí con el propósito de lavarse, como es la tradición de los judíos.
7 Nake Jesũ akĩĩra ndungata icio atĩrĩ, “Iyũriai ndigithũ maaĩ”; nacio ikĩiyũria riita.
Jesús dijo a los sirvientes: “llenen de agua estas ollas”. Y las llenaron hasta la cima.
8 Agĩcooka agĩciĩra atĩrĩ, “Rĩu tahiai ĩmwe mũtwarĩre mũtabania wa iruga.” Nacio igĩĩka o ũguo,
Entonces él les dijo: “Ahora toma un poco y dáselo al dueño de la fiesta”. Entonces se lo llevaron.
9 nake mũtabania wa iruga agĩcama maaĩ macio maagarũrĩtwo magatuĩka ndibei. Ndaamenyaga kũrĩa yoimĩte, o na gũtuĩka ndungata iria ciatahĩte maaĩ nĩciamenyaga. Hĩndĩ ĩyo agĩĩta mũhikania keheri-inĩ
Después de probar el agua que ahora se había convertido en vino, el dueño de la fiesta (sin saber de dónde venía, aunque estaba claro para los sirvientes que sacaron el agua) envió al hombre recién casado,
10 akĩmwĩra atĩrĩ, “Mũndũ aambaga kũruta ndibei ĩrĩa njega, na ageni maarĩkia kũnyua mũno, agacooka akaruta ĩrĩa ĩtarĩ njega; no wee ũkũigĩte ĩrĩa njega nginya rĩu.”
y le dijo: Cada hombre primero saca su mejor vino y cuando todo ha sido suficiente, saca lo que no es tan bueno; pero has guardado el buen vino hasta ahora.
11 Kĩu nĩkĩo kĩama kĩa mbere kĩrĩa Jesũ aaringire, na aakĩringĩire kũu Kana ya Galili. Akĩonania riiri wake, nao arutwo ake makĩmwĩtĩkia.
Este, el primero de sus milagros, Jesús lo hizo en Caná en Galilea y permitió que su gloria se viera abiertamente; y sus discípulos ponen su fe en él.
12 Thuutha ũcio agĩikũrũka Kaperinaumu, marĩ na nyina, na ariũ a nyina, o na arutwo ake. Magĩikara kuo matukũ manini.
Después de esto, descendió a Capernaúm, con su madre, sus hermanos y sus discípulos, y estuvieron allí no más de dos o tres días.
13 Rĩrĩa Bathaka ya Ayahudi yakuhĩrĩirie-rĩ, Jesũ akĩambata, agĩthiĩ Jerusalemu.
El tiempo de la Pascua de los judíos estaba cerca y Jesús subió a Jerusalén.
14 Kũu hekarũ-inĩ nĩakorire andũ makĩendia ngʼombe, na ngʼondu, na ndutura, o na angĩ maikarĩte metha-inĩ magĩceenjia mbeeca.
Y allí, en el Templo, vio hombres que comerciaban con bueyes, ovejas y palomas, y vio los cambiadores de dinero en sus asientos:
15 Nĩ ũndũ ũcio agĩthondeka mũcarica wa mĩkanda, na akĩmarutũrũra othe kuuma hekarũ-inĩ, hamwe na ngʼondu, na ngʼombe; akĩhurunja mbeeca cia arĩa maacenjagia mbeeca na akĩngʼaũrania metha ciao.
e hizo un látigo de cuerdas pequeñas y los sacó a todos del Templo, con las ovejas y los bueyes, enviando en todas las direcciones el pequeño dinero de los cambiadores y volcando sus mesas;
16 Nao arĩa meendagia ndutura akĩmeera atĩrĩ, “Eheriai ici gũkũ! Mwahota atĩa gũtua nyũmba ya Baba ndũnyũ!”
Y a los que comerciaban con palomas, les dijo: Quiten estas cosas; no hagan que la casa de mi Padre sea un mercado.
17 Nao arutwo ake makĩririkana nĩ kwandĩkĩtwo atĩrĩ, “Kĩyo kĩrĩa ndĩ nakĩo kĩa nyũmba yaku nĩkĩo gĩkaandĩa.”
Y llegó a la mente de los discípulos que los Escritos dicen: él celó por tu casa me consumirá.
18 Hĩndĩ ĩyo Ayahudi makĩmũũria atĩrĩ, “Nĩ kĩama kĩrĩkũ ũngĩtũringĩra gĩa gũtuonia ũhoti ũrĩa ũrĩ naguo wa gwĩka maũndũ macio mothe?”
Entonces los judíos le hicieron esta pregunta: ¿Qué señal de autoridad tienes para darnos, viendo que haces estas cosas?
19 Nake Jesũ akĩmacookeria atĩrĩ, “Thariai hekarũ ĩno, na nĩngũmĩaka rĩngĩ na mĩthenya ĩtatũ.”
Y Jesús les dijo: Envía destrucción a este templo y lo volveré a levantar en tres días.
20 Nao Ayahudi magĩcookia atĩrĩ, “Hekarũ ĩno yakirwo na mĩaka mĩrongo ĩna na ĩtandatũ, nawe ũkũmĩaka na mĩthenya ĩtatũ?”
Los judíos dijeron: La construcción de este Templo tomó cuarenta y seis años; ¡y lo levantarás en tres días!
21 No rĩrĩ, hekarũ ĩrĩa aaragia ũhoro wayo nĩ mwĩrĩ wake.
Pero sus palabras fueron acerca de ese edificio sagrado que era su cuerpo.
22 Na thuutha wake kũriũkio kuuma kũrĩ arĩa akuũ-rĩ, arutwo ake makĩririkana ũrĩa oigĩte. Nao magĩĩtĩkia Maandĩko, o na ciugo icio Jesũ aarĩtie.
Entonces, cuando regresó de entre los muertos, el recuerdo de estas palabras regresó a los discípulos, y tuvieron fe en las Sagradas Escrituras y en la palabra que Jesús había dicho.
23 Na rĩrĩ, hĩndĩ ĩrĩa aarĩ Jerusalemu hĩndĩ ya Gĩathĩ kĩa Bathaka, andũ aingĩ makĩona ciama iria aaringaga, nao magĩĩtĩkia rĩĩtwa rĩake.
Mientras estaba en Jerusalén, en la fiesta de la Pascua, un gran número de personas llegó a tener fe en su nombre, después de ver los milagros que él hizo.
24 No Jesũ ndaigana kũmeĩhokera, nĩgũkorwo nĩooĩ andũ othe.
Pero Jesús no tenía fe en ellos, porque tenía conocimiento de todos ellos.
25 Ndaabataragio nĩ ũira wa mũndũ, ũkoniĩ mũndũ ũrĩa ũngĩ, nĩgũkorwo nĩamenyaga kĩrĩa kĩrĩ thĩinĩ wa mũndũ.
Él no tenía necesidad de ningún testimonio sobre el hombre; porque él mismo tenía conocimiento de lo que había en el hombre.