Ayubu 9
1 Ningĩ Ayubu agĩcookia, akiuga atĩrĩ:
Job progovori i reče:
2 “Ti-itherũ nĩnjũũĩ ũhoro ũcio nĩ wa ma. No rĩrĩ, mũndũ angĩhota atĩa gũkorwo arĩ mũthingu mbere ya Mũrungu?
“Zaista, dobro ja znadem da je tako: kako da pred Bogom čovjek ima pravo?
3 O na korwo mũndũ enda gũkararania na Ngai-rĩ, ndangĩhota kũmũcookeria kĩũria o na kĩmwe harĩ ciũria ngiri.
Ako bi se tkogod htio prÓeti s njime, odvratio mu ne bi ni jednom od tisuću.
4 Ũũgĩ wake nĩ mũingĩ mũno, na ũhoti wake nĩ mũnene. Nũũ wanaregana nake akĩgaacĩra?
Srcem on je mudar, a snagom svesilan, i tko bi se njemu nekažnjeno opro?
5 Eeheragia irĩma itekũmenya, na agacingʼaũrania nĩ kũrakara.
On brda premješta, a ona to ne znaju, u jarosti svojoj on ih preokreće.
6 Athingithagia thĩ ĩkoima handũ hayo, na akainainia itugĩ ciayo.
Pokreće on zemlju sa njezina mjesta, iz temelja njene potresa stupove.
7 Aathaga riũa rĩkaaga kũratha; nake agiragĩrĩria ũtheri wa njata.
Kad zaprijeti suncu, ono se ne rađa, on pečatom svojim i zvijezde pečati.
8 Nĩwe watambũrũkirie igũrũ arĩ o wiki, na athiiaga agĩkinyangaga makũmbĩ ma iria.
Jedini on je nebesa razapeo i pučinom morskom samo on hodao.
9 Nĩwe Mũũmbi wa njata iria ciĩtagwo Nduba, na Karaũ, na Kĩrĩmĩra, o na ikundi cia njata cia mwena wa gũthini.
Stvorio je Medvjede i Oriona, Vlašiće i zvijezđa na južnome nebu.
10 Nĩekaga magegania matangĩmenyeka, na akaringa ciama itangĩtarĩka.
Tvorac on je djela silnih, nepojmljivih čudesa koja se izbrojit' ne mogu.
11 Rĩrĩa aahĩtũkĩra harĩa ndĩ, ndingĩmuona; o na rĩrĩa aathiĩra harĩa ndĩ ndimenyaga.
Ide pored mene, a ja ga ne vidim; evo, on prolazi - ja ga ne opažam.
12 Angĩgutha kĩndũ-rĩ, nũũ ũngĩhota kũmũgiria? Nũũ ũngĩmũũria atĩrĩ, ‘Nĩ atĩa ũreka?’
Ugrabi li što, tko će mu to priječit, i tko ga pitat smije: 'Što si učinio?'
13 Ngai ndahingagĩrĩria marakara make; o na arĩa maateithagĩrĩria Rahabu nĩmamũinamagĩrĩra.
Bog silni srdžbu svoju ne opoziva: pred njim poniču saveznici Rahaba.
14 “Niĩ-rĩ, ndaakĩhota atĩa kũmũkararia? Ingĩruta kũ ciugo cia kũmũcookeria?
Pa kako onda da njemu odgovorim, koju riječ da protiv njega izaberem?
15 O na korwo ndihĩtĩtie-rĩ, ndingĩhota kũmũcookeria ũndũ; ũrĩa ingĩĩka no gũthaitha ingĩthaitha Mũnjiirithia anjiguĩre tha.
I da sam u pravu, odvratio ne bih, u suca svojega milost bih molio.
16 O na ingĩamwĩtire nake anjĩtĩke-rĩ, ndingĩĩtĩkia nĩangĩathikĩrĩirie.
A kad bi se na zov moj i odazvao, vjerovao ne bih da on glas moj sluša.
17 We angĩamemendire na kĩhuhũkanio, na aingĩhie ironda ciakwa hatarĩ gĩtũmi.
Jer, za dlaku jednu on mene satire, bez razloga moje rane umnožava.
18 Ndarekaga njookererwo nĩ mĩhũmũ, no nĩahatagĩrĩria na mathĩĩna.
Ni časa jednoga predahnut' mi ne da, nego mene svakom gorčinom napaja!
19 Korwo no ũhoro wa hinya-rĩ, we arĩ hinya mũno! Na korwo no ũhoro wa ciira wa kĩhooto-rĩ, nũũ ũngĩmwĩta?
Ako je na snagu - tÓa on je najjači! Ako je na pravdu - tko će njega na sud?
20 O na korwo ndiahĩtĩtie-rĩ, kanua gakwa no kandue mũhĩtia; korwo ndiarĩ na ũcuuke-rĩ, nĩkangĩanduire mũhĩtia.
Da sam i prav, usta bi me osudila, da sam i nevin, zlim bi me proglasila.
21 “O na gũtuĩka ndirĩ na ũcuuke-rĩ, ndikwĩrĩrĩra; muoyo wakwa nĩndĩwagĩire kĩene.
A jesam li nevin? Ni sam ne znam više, moj je život meni sasvim omrzao!
22 Ũhoro no ũrĩa ũmwe; nĩkĩo ndĩroiga atĩrĩ, ‘Aniinaga arĩa matarĩ ũcuuke o na akaniina arĩa aaganu.’
Jer, to je svejedno; i zato ja kažem: nevina i grešnika on dokončava.
23 Hĩndĩ ĩrĩa ihũũra rĩarehe gĩkuũ kĩa narua, nĩathekagĩrĩra kũũrwo nĩ hinya kwa arĩa matarĩ na mahĩtia.
I bič smrtni kad bi odjednom ubijo ... ali on se ruga nevolji nevinih.
24 Hĩndĩ ĩrĩa bũrũri wagĩa moko-inĩ ma andũ aaganu, nĩahingaga aciirithania maitho. Akorwo ti we-rĩ, nũũ wĩkaga ũguo?
U zemlji predanoj u šake zlikovaca, on oči sucima njezinim zastire. Ako on to nije, tko je drugi onda?
25 “Matukũ makwa marahanyũka gũkĩra mũkinyia-ũhoro; mombũkaga matarĩ na gĩkeno o na kĩnini.
Od skoroteče su brži moji dani, bježe daleko, nigdje dobra ne videć.'
26 Mahĩtũkaga na ihenya mũno ta tũtarũ twa irura, kana ta nderi igũcuuhũkĩra kĩndũ gĩa kũrĩa.
K'o čamci od rogoza hitro promiču, k'o orao na plijen kada se zaleti.
27 Ingiuga atĩrĩ, ‘Nĩngũriganĩrwo nĩ mateta makwa, nĩngũtiga gũtukia gĩthiithi, ngene,’
Kažem li: zaboravit ću jadikovku, razvedrit ću lice i veseo biti,
28 no ngeetigĩra mĩnyamaro yakwa yothe, nĩgũkorwo nĩnjũũĩ ndũkandua atĩ ndiĩhĩtie.
od mojih me muka groza obuzima, jer znadem da me ti ne držiš nevinim.
29 Kuona atĩ nĩndĩkĩtie gũtuuo mũhĩtia-rĩ, nĩ kĩĩ gĩgũtũma ndĩĩnogie tũhũ?
Ako li sam grešan, tÓa čemu onda da zalud mučim sebe.
30 O na ingĩĩthamba na thabuni, na ndĩĩthambe moko na igata-rĩ,
Kad bih i sniježnicom sebe ja isprao, kad bih i lugom ruke svoje umio,
31 no ũndikirie irima rĩa gĩcoro nĩgeetha o na nguo ciakwa iithũũre.
u veću bi me nečist opet gurnuo, i moje bi me se gnušale haljine!
32 “We ti mũndũ ta niĩ atĩ nĩguo ndĩmũcookerie, nĩguo tũngʼethanĩre igooti-inĩ.
Nije čovjek k'o ja da se s njime pravdam i na sud da idem s njim se parničiti.
33 Naarĩ korwo nĩ harĩ mũndũ ũngĩtũiguithania, atũigĩrĩre guoko gwake ithuĩ eerĩ,
Niti kakva suca ima među nama da ruke svoje stavi na nas dvojicu,
34 mũndũ wa kũnjehereria rũthanju rwa Ngai, nĩgeetha ndigacooke kũmakio nĩ itebeebania rĩake.
da šibu njegovu od mene odmakne, da užas njegov mene više ne plaši!
35 Hĩndĩ ĩyo nĩingĩacooka kwaragia itekũmwĩtigĩra, no ũrĩa ndariĩ rĩu-rĩ, ndingĩhota.
Govorit ću ipak bez ikakva straha, jer ja nisam takav u svojim očima!
