Ayubu 35
1 Ningĩ Elihu akiuga atĩrĩ:
Og Elihu tok til ords og sagde:
2 “Nĩũgwĩciiria ũhoro ũyũ nĩ wa kĩhooto? Ũroiga atĩrĩ, ‘Mũrungu nĩekũnjarĩrĩria atue ndiĩhĩtie.’
«Seg, trur du vel at slikt er rett, so du meir rettvis er enn Gud,
3 No rĩrĩ, wee no ũramũũria atĩrĩ, ‘Kũrĩ na uumithio ũrĩkũ harĩ niĩ, na ngũgunĩka nakĩ ndaaga kwĩhia?’
når djervt du spør: «Kva gagn hev eg, kva løn um eg frå syndi flyr?»
4 “No nyende gũgũcookeria ũhoro, wee hamwe na arata aku.
På dette vil eg svara deg og likeins venerne med deg.
5 Ta rora igũrũ wone; ta cũthĩrĩria matu macio marĩ igũrũ rĩaku kũraya mũno.
Ditt auga du mot himmelen snu, og sjå på skyerne der uppe!
6 Ũngĩĩhia-rĩ, ũndũ ũcio ũngĩhutia Ngai atĩa? Mehia maku mangĩingĩha mũno-rĩ, ũndũ ũcio ũngĩmwĩka atĩa?
Di synd, kann ho vel skade honom? Lid han, um dine brot er mange?
7 Ũngĩkorwo ũrĩ mũthingu-rĩ, ũngĩmũhe kĩĩ, kana nĩ kĩĩ aamũkagĩra kuuma guoko-inĩ gwaku?
Er du rettvis, kva gjev du honom? Kva fær han då utav di hand?
8 Waganu waku ũhutagia o mũndũ tawe, na ũthingu waku ũkahutia o ciana cia andũ.
Di synd vedkjem ein mann som deg, di rettferd gjeld eit menneskje.
9 “Andũ makayaga nĩ icooki rĩa kũhinyĩrĩrio; mathaithanaga mateithũrwo guoko-inĩ kwa ũcio ũrĩ hinya mũingĩ.
Dei klagar yver urett stor og skrik um hjelp mot valdsmenns arm;
10 No gũtirĩ mũndũ uugaga atĩrĩ, ‘Ngai ũrĩa wanyũũmbire arĩ ha, ũrĩa ũheaga mũndũ nyĩmbo ũtukũ,
men spør’kje: «Kvar er Gud, min skapar, som let ved natt lovsongar tona,
11 ũrĩa ũtũrutaga maũndũ gũkĩra ũrĩa arutaga nyamũ cia werũ-inĩ, o na agatũhe ũũgĩ gũkĩra nyoni cia rĩera-inĩ?’
gjev oss meir vit enn dyr på mark og meir forstand enn fugl i luft?»
12 Ndacookagia rĩrĩa andũ maakaya nĩ ũndũ wa mwĩtũũgĩrio wa andũ arĩa aaganu.
Der ropar dei - han svarar ikkje - um hjelp mot ovmod hjå dei vonde.
13 Ti-itherũ, Mũrungu ndathikagĩrĩria mathaithana mao ma tũhũ; ũcio Mwene-Hinya-Wothe ndarũmbũyagia mathaithana macio.
Gud høyrer ei på tome ord, slikt agtar Allvald ikkje på.
14 Githĩ ndakaaga gũthikĩrĩria mũno makĩria rĩrĩa ũkuuga atĩ ndũramuona, na atĩ ciira waku ũrĩ mbere yake, na no nginya ũmweterere,
Um enn du segjer du ei ser han, han ser han nok saki, bi på honom!
15 na makĩria ma ũguo ũkoiga atĩ marakara make matiherithanagia na ndarũmbũyagia waganu o na hanini!
Og no, når vreiden hans ei refser, tru han ei kjenner dårskapen?
16 Nĩ ũndũ ũcio Ayubu atumũrĩte kanua gake akaaria ũhoro wa tũhũ; nĩarĩĩtie ndeto nyingĩ atarĩ na ũmenyo.”
Men Job let upp sin munn til fåfengd, uvitugt talar han so mykje.»
