< Ayubu 26 >

1 Ningĩ Ayubu agĩcookia atĩrĩ:
Da tok Job til orde og sa:
2 “Kaĩ ũrĩ gũteithia ũrĩa ũtarĩ na ũhoti-ĩ! Kaĩ ũrĩ kũhonokia guoko kũrĩa gũtarĩ na hinya-ĩ!
Hvor du har hjulpet den avmektige, støttet den kraftløse arm!
3 Kaĩ ũrĩ gũtaara mũndũ ũtarĩ na ũũgĩ-ĩ! Na atĩrĩ, kaĩ nĩwonanĩtie ũmenyo mũnene-ĩ!
Hvor du har gitt den uvise råd, og hvilket overmål av visdom du har lagt for dagen!
4 Nũũ wagũteithia kwaria ciugo icio? Na nĩ roho waũ waria na kanua gaku?
Hvem har du fremført dine ord for, og hvis ånd har talt gjennem dig?
5 “Arĩa akuũ marĩ na ruo rũnene, o acio marĩ rungu rwa maaĩ na kĩrĩa gĩothe gĩtũũraga kuo.
Dødsrikets skygger skjelver, vannenes dyp og de som bor i dem.
6 Gĩkuũ nĩkĩguũranie mbere ya Ngai; mwanangĩko ũikarĩte ũtarĩ mũhumbĩre. (Sheol h7585)
Dødsriket ligger åpent for ham og avgrunnen uten dekke. (Sheol h7585)
7 Atambũrũkagia matu ma mwena wa gathigathini igũrũ rĩa kũndũ gũtarĩ kĩndũ; nayo thĩ ndarĩ kĩndũ amĩcunjurĩtie nakĩo.
Han breder Norden ut over det øde rum, han henger jorden på intet.
8 Athayaga maaĩ thĩinĩ wa matu make, no matu macio matingĩtembũrwo nĩ ũritũ wamo.
Han binder vannene sammen i sine skyer, og skyene brister ikke under dem.
9 Ahumbagĩra ũthiũ wa mweri rĩrĩa waiganana, agatambũrũkia matu make igũrũ rĩaguo.
Han lukker for sin trone, breder sine skyer over den.
10 Nĩekĩrĩte rũkiriri igũrũ rĩa maaĩ, rũkahakania ũtheri na nduma.
En grense har han dradd i en ring over vannene, der hvor lyset grenser til mørket.
11 Itugĩ iria itiirĩrĩire igũrũ nĩ ithingithaga, ikagegearaga nĩ ũndũ wa ikũũmana rĩake.
Himmelens støtter skjelver, og de forferdes for hans trusel.
12 Nĩoirugire maaĩ ma iria na ũndũ wa hinya wake; na nĩ ũndũ wa ũũgĩ wake nĩatinaangirie Rahabu tũcunjĩ.
Ved sin kraft oprører han havet, og ved sin forstand knuser han Rahab.
13 Mĩhũmũ yake nĩyo yathakaririe igũrũ; guoko gwake nĩ gwatheecire nyoka ĩrĩa ĩnyororokaga na ihenya.
Ved hans ånde blir himmelen klar; hans hånd gjennemborer den lettfarende drage.
14 Atĩrĩrĩ, ĩno no mĩthia ya mawĩra make; kaĩ no kamũheehũ kanini tũiguaga ka ũhoro wake-ĩ! Nũũ ũngĩgĩtaũkĩrwo nĩ marurumĩ ma ũhoti wake?”
Se, dette er bare utkantene av hans verk; hvor svak er lyden av det ord vi hører! Men hans veldes torden - hvem forstår den?

< Ayubu 26 >