Ayubu 20
1 Nake Zofaru ũrĩa Mũnaamathi agĩcookia atĩrĩ:
Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde
2 “Meciiria makwa nĩ mathĩĩnĩku, na nĩkĩo ngũcookia, nĩ ũndũ nĩndangĩkĩte mũno.
"Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;
3 Ndĩraigua irũithia rĩa kũnjonorithia, naguo ũmenyo wakwa nĩũranjĩkĩra hinya wa gũcookia.
til min Skam må jeg høre på Tugt, får tankeløst Mundsvejr til Svar!
4 “Ti-itherũ nĩũũĩ ũrĩa gũtũire kuuma tene rĩrĩa mũndũ aigirwo gũkũ thĩ ĩno,
Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes på Jorden,
5 atĩ kũrũũhia kwa arĩa aaganu no gwa kahinda, o nakĩo gĩkeno kĩa andũ arĩa matooĩ Ngai no gĩa kahinda kanini.
at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?
6 O na gũtuĩka mwĩtĩĩo wake nĩ ũkinyaga o igũrũ, naguo mũtwe wake ũkahutia matu-rĩ,
Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,
7 agaathira nginya tene o ta mai make mwene; arĩa manamuona mooragie atĩrĩ, ‘Kaĩ aathiire kũ?’
som sit Skarn forgår han for evigt, de, der så ham, siger: "Hvor er han?"
8 Airagĩria ta kĩroto, akaaga kuoneka rĩngĩ, akaingatwo ta kĩoneki kĩa ũtukũ.
Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;
9 Riitho rĩrĩa rĩamuonaga rĩtikamuona rĩngĩ; harĩa aaikaraga hatikamuona rĩngĩ.
Øjet, der så ham, ser ham ej mer, hans Sted får ham aldrig at se igen.
10 Ciana ciake ikaageragia kwĩiguithania na athĩĩni; moko make mwene no nginya magaacookia ũtonga wake kũrĩa aaũrutire.
Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder må give hans Gods tilbage.
11 Hinya wa wĩthĩ ũrĩa ũiyũrĩte mahĩndĩ-inĩ make ũgaakoma hamwe nake rũkũngũ-inĩ.
Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.
12 “O na gũtuĩka ũũru ũrĩ mũrĩo ũrĩ kanua gake, na nĩaũhithaga rungu rwa rũrĩmĩ rwake,
Er det onde end sødt i hans Mund, når han gemmer det under sin Tunge,
13 o na gũtuĩka ndangĩhota kũũrekia na aũigaga kanua gake-rĩ,
sparer på det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,
14 irio ciake nĩikarũra irĩ nda yake; igaatuĩka ũrũrũ wa nduĩra thĩinĩ wake.
så bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;
15 Nĩagatahĩka ũtonga ũrĩa ameretie; Mũrungu nĩagatũma aũtahĩke.
Godset, han slugte, må han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,
16 Nĩakoonga thumu wa nyoka; magego ma nyoka nĩmo makaamũũraga.
han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slår ham ihjel;
17 Ndagakenera tũrũũĩ, njũũĩ iria ithereraga ũũkĩ na ngorono.
han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;
18 Kĩndũ kĩrĩa anogeire no nginya agagĩcookia atakĩrĩte; ndagakenera uumithio wa wonjoria wake.
han må af med sin Vinding, svælger den ej, får ingen Glæde af tilbyttet Gods.
19 Nĩgũkorwo nĩahinyĩrĩirie athĩĩni, akamatiga matarĩ na kĩndũ; nĩatunyanĩte nyũmba iria ataakire.
Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.
20 “Ti-itherũ merirĩria make matingĩthira; ndangĩĩhonokia na indo iria eigĩire.
Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;
21 Gũtirĩ kĩndũ atigĩirio gĩa kũrĩa; ũtonga wake ndũgatũũra.
ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;
22 Hĩndĩ ĩrĩa aiganĩire nĩ ũndũ wa kũingĩhia indo, mĩnyamaro nĩĩkamũnyiita; ũkĩa nĩũkamũkora na nditi nene.
midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.
23 Hĩndĩ ĩrĩa aiyũrĩtie nda yake-rĩ, nĩguo Ngai akaarekereria marakara make mahiũ mamũkore na amuurĩrie mahũũra make.
For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne på ham.
24 O na angĩũrĩra indo cia mbaara cia kĩgera, akaarathwo na mũguĩ wa gĩcango.
Flyr han for Brynje af Jern, så gennemborer ham Kobberbuen;
25 Aũcomoraga kuuma ngʼongʼo wake, mũtheece ũcio mũkengu akaũcomora kuuma ini-inĩ rĩake. Imakania nĩikamũkorerera;
en Kni kommer ud af hans Ryg, et lynende Stål af hans Galde; over ham falder Rædsler,
26 nduma nene nĩyetereire igĩĩna ciake. Mwaki ũtarĩ mũhurutĩre nĩũkamũcina, na ũniine kĩrĩa gĩtigaire thĩinĩ wa hema yake.
idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.
27 Igũrũ nĩrĩkaguũria wĩhia wake; thĩ nayo nĩĩkarahũka ĩmũũkĩrĩre.
Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.
28 Kĩguũ nĩgĩgathereria nyũmba yake, indo cia nyũmba yake ithererio nĩ kĩguũ mũthenya ũcio wa mangʼũrĩ ma Ngai.
Hans Huses Vinding må bort, rives bort på Guds Vredes Dag.
29 Ũcio nĩguo ũndũ ũrĩa Ngai agayagĩra arĩa aaganu, igai rĩrĩa maathĩrĩirwo nĩ Mũrungu.”
Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!
