Ayubu 18
1 Ningĩ Bilidadi ũrĩa Mũshuhi agĩcookia, akĩũria atĩrĩ:
Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
2 “Ũrĩĩtiga kwaria mĩario ĩno rĩ? Gĩa na ũũgĩ nĩguo o na ithuĩ tũhote kwaria.
«Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
3 Nĩ kĩĩ kĩratũma ũtuone tũhaana ta ngʼombe, na tũgatuuo irimũ maitho-inĩ maku?
Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
4 Wee ũrehanyũrũra nĩ ũndũ wa ũrĩa ũrakarĩte-rĩ, thĩ no ĩthaamwo nĩ ũndũ waku? Kana no nginya ndwaro cia mahiga cieherio harĩa itũire?
Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
5 “Tawa wa mũndũ mwaganu nĩmũhorie; rũrĩrĩmbĩ rwa mwaki wake nĩrũtigĩte gwakana.
Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
6 Ũtheri ũrĩa ũrĩ thĩinĩ wa hema yake ũtuĩkĩte nduma; naguo tawa ũrĩa ũrĩ hakuhĩ nake ũkahora.
I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
7 Hinya wa mũkinyũkĩrie wake nĩmũhũthie; namo mathugunda make makamũgũithia thĩ.
Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
8 Makinya make mamũikagia wabu-inĩ, nake akoorũraga thĩinĩ wa marima mayo.
Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
9 Mũtego ũmũnyiitĩire ndiira-inĩ ya kũgũrũ; mũtego ũgakĩmũrũmia biũ.
og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
10 Ahithĩirwo kĩana kĩa rũrigi tĩĩri-inĩ, akaambĩrwo mũtego njĩra-inĩ yake.
I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
11 Imakania imuumagĩrĩra na mĩena yothe, na ikamũtengʼeragia harĩa hothe aagerera.
Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
12 Mũtino nĩũmũhũũtĩire; mwanangĩko wetereire agwe.
Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
13 Mũtino ũrĩĩaga icunjĩ cia gĩkonde gĩake; narĩo irigithathi rĩa gĩkuũ rĩgatambuuranga ciĩga ciake.
vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
14 Aguucĩtio, akarutwo ũgitĩri-inĩ wa hema yake, na agatwarwo kũrĩ mũthamaki wa imakania.
Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
15 Mwaki nĩguo ũtũũraga hema-inĩ yake; ũbiriti ũgwakana nĩũhurunjĩtwo gĩikaro gĩake.
I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
16 Mĩri yake yũmagĩra tĩĩri-inĩ, nacio honge ciake ikahooha na igũrũ.
Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
17 Kĩririkano gĩake nĩ gĩgaathira thĩ; ndarĩ rĩĩtwa bũrũri-inĩ.
Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
18 Akaarutũrũrwo ũtheri-inĩ atwarwo nduma-inĩ na nĩakaingatwo oime thĩ ĩno.
Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
19 Ndarĩ ciana kana njiaro thĩinĩ wa andũ ao, o na ndarĩ mũndũ wake ũgaatigara kũrĩa aatũũraga.
Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
20 Andũ a mwena wa ithũĩro nĩmakagegio nĩ maũndũ marĩa mamũkorete; andũ a mwena wa irathĩro manyiitwo nĩ kĩmako.
Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
21 Ti-itherũ ũguo nĩguo gĩikaro kĩa mũndũ mwaganu gũkahaana; kũndũ kwa mũndũ ũrĩa ũtooĩ Mũrungu-rĩ, gwake kũhaana ũguo.”
Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
