Hosea 14

1 Wee Isiraeli-rĩ, cookerera Jehova Ngai waku. Mehia maku nĩmo makũgũithĩtie!

Israel, vend om til HERREN din Gud, thi du faldt ved din Brøde.

2 Thiĩ na ciugo ũcookerere Jehova, ũmwĩre atĩrĩ, “Tũrekere mehia maitũ mothe, na ũtwamũkĩre na wega waku, nĩguo tũhote gũkũrutĩra igongona rĩa gũkũgooca na mĩromo iitũ.

Tag Angersord med og vend jer atter til HERREN; sig til ham: »Tilgiv al vor Brøde, vær naadig! Vi betaler med Læbernes Frugt.

3 Ashuri ndangĩhota gũtũhonokia; tũtikũhaica mbarathi cia ita. Tũtirĩ hĩndĩ ĩngĩ tũgaacooka gwĩta kĩrĩa tũthondekete na moko maitũ ‘ngai ciitũ,’ nĩgũkorwo thĩinĩ waku ciana cia ngoriai nĩciiguagĩrwo tha.”

Vi vil ej søge Hjælp hos Assur, ej ride paa Stridshest, vi kalder ej mer vore Hænders Værk vor Gud; hos dig finder faderløs Medynk.«

4 “Nĩngamahonia kũrĩa maanoora njĩra, na ndĩmende ndĩyendeire; nĩgũkorwo marakara makwa nĩmamehereire.

Jeg læger deres Frafald, elsker dem frivilligt, min Vrede har vendt sig fra dem.

5 Ngaatuĩka ta ime harĩ Isiraeli; nake akaarirũka ta gĩtoka. Agaikũrũkia mĩri yake ehaande o ta mĩtarakwa ya Lebanoni.

Jeg vil være Israel som Dug, han skal blomstre som Liljen, Rod skal han slaa som en Poppel

6 Thuuna ciake nĩigakũra. Ũthaka wake ũgaatuĩka ta wa mũtĩ wa mũtamaiyũ, naguo mũtararĩko wake ũtuĩke ta mũtarakwa wa Lebanoni.

og bugne af Skud, som et Olietræ staa i Pragt, som Libanon dufte.

7 Andũ nĩmagatũũra rĩngĩ kĩĩruru-inĩ gĩake. Nake akaarura ta ngano. Akaarirũka ta mũthabibũ, nayo ngumo yake ĩtuĩke ta ya ndibei ya kuuma Lebanoni.

Atter skal de bo i min Skygge, Korn skal de avle, skyde som en Vinstok med Ry som Libanons Vin.

8 Wee Efiraimu, ndĩ na ũhoro ũngĩ ũrĩkũ na mĩhianano ya kũhooywo? Nĩngamũcookeria ũhoro na ndĩmũmenyerere. Haana ta mũkarakaba mũruru; gũciara gwaku kuumaga harĩ niĩ.”

Hvad skal Efraim mere med Afguder? Jeg hører ham, ser ned til ham. Jeg er som en grøn Cypres, du faar din Frugt fra mig.

9 Nũũ mũũgĩ? Ũcio nĩakamenya maũndũ macio. Nũũ ũkũũranaga maũndũ? Ũcio nĩakamamenya. Njĩra cia Jehova nĩ njagĩrĩru; arĩa athingu nĩcio mathiiagĩra, no arĩa aremi mahĩngagwo marĩ o njĩra-inĩ icio.

Hvem er saa viis, at han fatter det, saa klog, at han ved det? Thi rette er HERRENS Veje; retfærdige vandrer paa dem, men Syndere snubler paa dem.