< Aefeso 4 >

1 Nĩ ũndũ ũcio, niĩ Paũlũ njohetwo nĩ ũndũ wa Mwathani, nĩndamũthaitha mũtũũre na mũtũũrĩre ũringaine na gwĩtwo kũrĩa mwetirwo.
Eg legg dykk då på hjarta, eg den bundne i Herren, at de må ferdast so som verdigt er for det kallet som de vart kalla med,
2 Mwĩnyiihĩtie biũ na mũhooreire na mũkirĩrĩirie, na ningĩ mũkiranagĩrĩrie mũndũ na ũrĩa ũngĩ mũrĩ na wendani.
med all audmykt og spaklynde, med langmod, so de toler kvarandre i kjærleik
3 Geriai na kĩyo nĩguo mũtũũrie ũrũmwe wa Roho, muohanĩtio na thayũ.
og legg vinn på å halda Andens einskap i fredsens samband:
4 Nĩgũkorwo kũrĩ mwĩrĩ o ũmwe na Roho o ũmwe, o ta ũrĩa mwetĩirwo kĩĩrĩgĩrĩro o kĩmwe rĩrĩa mwetirwo,
Ein likam og ein Ande, liksom de og er kalla med ei von i dykkar kall,
5 nake Mwathani no ũmwe, na wĩtĩkio ũmwe, na ũbatithio o ũmwe;
ein Herre, ei tru, ein dåp,
6 nake Ngai no ũmwe na nowe Ithe wa andũ othe, ũrĩa ũrĩ igũrũ rĩa andũ othe, na arĩ kũndũ guothe, na thĩinĩ wa andũ othe.
ein Gud og Fader til alle, han som er yver alle og gjenom alle og i alle.
7 No rĩrĩ, mũndũ o mũndũ witũ nĩaheetwo wega wa Ngai, kũringana na ũrĩa Kristũ aheanaga.
Men kvar og ein av oss hev fenge nåden etter det målet som Kristi gåva vert mælt med.
8 Nĩkĩo Maandĩko moigaga atĩrĩ: “Rĩrĩa aambatire igũrũ, nĩatongoririe arĩa maatahĩtwo mũtongoro-inĩ wake, na akĩhe andũ iheo.”
Difor segjer Skrifti: «Han for upp i det høge og førde burt fangar og gav menneski gåvor.»
9 (Rĩu-rĩ, ciugo icio atĩ “nĩambatire igũrũ” nĩ kuuga atĩa, angĩkorwo ti kuuga atĩ o na nĩaikũrũkire thĩ kũrĩa kũriku mũno?
Men det at han for upp, kva er det, utan at han og fyrst for ned til lægderne på jordi?
10 Ũcio waikũrũkire nowe ũrĩa wambatire igũrũ o igũrũ mũno, nĩgeetha aiyũre kũndũ guothe.)
Han som for ned, han er den same som for upp yver alle himlar, for at han skulde fylla alt.
11 Ũcio nĩwe ũrĩa wathuurire andũ amwe matuĩke atũmwo, na angĩ matuĩke anabii, na angĩ matuĩke ahunjia, na arĩa angĩ matuĩke arĩithi a ngoro cia andũ o na arutani,
Og det er han som gav oss sume til apostlar, sume til profetar, sume til evangelistar, sume til hyrdingar og lærarar,
12 nĩguo ahaarĩrie andũ a Ngai nĩ ũndũ wa wĩra wa gũtungata, nĩgeetha mwĩrĩ wa Kristũ wongererwo hinya,
so dei heilage kunde verta fullt tilbudde til å gjera tenesta, til å byggja upp Kristi likam,
13 o nginya rĩrĩa ithuothe tũkaagĩa na ũrũmwe ũhoro-inĩ wa gwĩtĩkia o na wa kũmenya Mũrũ wa Ngai, na tũtuĩke agima o nginya tũgĩe na ũgima mũkinyanĩru kũna o ta ũrĩa Kristũ ahaana.
til dess me alle saman når fram til einskapen i trui og i kjennskapen til Guds Son, til mogen manndom, til aldersmålet for Kristi fylla,
14 Hĩndĩ ĩyo tũgĩtige gũtuĩka tũkenge, tũrĩa tũikanagio mwena na mwena, o na tũkĩhurutagwo haha na harĩa nĩ rũhuho o ruothe rwa ũrutani, na tũgĩtwaragĩrĩrio nĩ wara na ũhinga wa andũ ũrĩa maheenagĩrĩria andũ naguo makamahĩtithia.
so me ikkje lenger skal vera umynduge og lata oss kasta og driva um av kvar lærdoms vind ved meinspel av menneski, ved sløgd i illråder som dei villfarande finn på,
15 Handũ ha ũguo-rĩ, tũngĩaria ũhoro-wa-ma tũrĩ na wendani, nĩtũrĩkũraga maũndũ-inĩ mothe thĩinĩ wake ũrĩa arĩ we mũtwe, na nĩwe Kristũ.
men at me, true mot sanningi i kjærleik, i alle måtar skal veksa upp til honom som er hovudet, Kristus,
16 Kuuma kũrĩ we mwĩrĩ wothe ũnyiitithanagio na ũkohanio hamwe nĩ nga iria iũnyiitithanagia, naguo ũgakũraga na ũkeyakaga guo mwene thĩinĩ wa wendani, o kĩĩga gĩkĩrutaga wĩra wakĩo.
so heile likamen, samanknytt og samanfest ved kvart band som han gjev, veks sin vokster som likam ut ifrå honom til si uppbyggjing i kjærleik, alt etter den verksemd som er tilmælt kvar lem.
17 Nĩ ũndũ ũcio ngũmwĩra atĩrĩ, na ngamũringĩrĩria thĩinĩ wa Mwathani, atĩ no nginya mũtige gũtũũraga ta ũrĩa andũ-a-Ndũrĩrĩ matũũraga, marĩ na meciiria ma tũhũ.
Dette segjer eg då og vitnar i Herren, at de ikkje lenger må ferdast som heidningarne ferdast i sin hugs fåfengd,
18 Ũmenyo wao ũiyũrĩtwo nĩ nduma, na makaamũranio na mũtũũrĩre wa wendi wa Ngai nĩ ũndũ wa ũrimũ ũrĩa ũrĩ thĩinĩ wao uumanĩte na ũmũ wa ngoro ciao.
formyrkte i sin tanke, framande vortne for Guds liv ved den vankunna som er i deim for deira forherde hjarto skuld,
19 Nĩ ũndũ wa kwaga thoni ciothe-rĩ, nĩmeheanĩte kũrĩ thuti cia ũũra-thoni magekaga mawaganu ma mĩthemba yothe, na magathiĩ na mbere kwĩrirĩria mangĩ maingĩ.
med di dei hev vorte tykkjelause og hev gjeve seg til ulivnad, til all ureinskaps gjerd med havesykja.
20 No inyuĩ mũtiamenyire Kristũ na njĩra ĩyo.
Men de hev ikkje lært soleis um Kristus,
21 Ti-itherũ nĩmwaiguire ũhoro wake, na mũkĩrutwo mũrĩ thĩinĩ wake kũringana na ũhoro wa ma ũrĩa ũrĩ thĩinĩ wa Jesũ.
um de elles hev høyrt um honom og er upplærde i honom, so som sanning er i Jesus:
22 Nĩmwarutirwo, ũhoro ũkoniĩ mũtũũrĩre wanyu wa mbere, nĩgeetha mwĩaũre mũndũ wanyu ũrĩa wa tene, ũrĩa rĩu ũthũkĩtio nĩ merirĩria maguo ma maheeni;
at de etter dykkar fyrre livsferd skal leggja av det gamle menneskje, som vert tynt ved dei dårande lyster,
23 nĩgeetha mwerũhĩrio mwĩciirĩrie wanyu;
men verta uppnya ved Anden i dykkar hug
24 na mwĩhumbe mũndũ ũrĩa mwerũ, ũrĩa wombirwo ahaanaine na Ngai, arĩ na ũthingu na ũtheru ũrĩa wa ma.
og klæda dykk i det nye menneskje, som er skapt etter Gud med den rettferd og heilagdom som sanningi verkar.
25 Nĩ ũndũ ũcio, o ũmwe wanyu no nginya atigane na ũhoro wa maheeni, na mwaranagĩrie ũhoro wa ma mũndũ na ũrĩa ũngĩ, nĩgũkorwo ithuothe tũrĩ ciĩga cia mwĩrĩ ũmwe.
Legg difor av lygni og tala sanning kvar med sin næste, av di me er kvarannans lemer.
26 “Mwarakara mũtikehie”: Mũtikareke riũa rĩthũe mũrĩ o na marakara,
Vert de vreide, so synda ikkje! Lat ikkje soli ganga ned yver dykkar harm!
27 o na mũtikanahe mũcukani kamweke.
Og gjev ikkje djevelen rom!
28 Mũndũ ũrĩa ũiyaga, nĩatige gũcooka kũiya, nĩ kaba arute wĩra, akenogagia, na ekage maũndũ mega na moko make, nĩgeetha agĩe na kĩndũ angĩgayana na arĩa mabataire.
Den som stal, stele ikkje lenger, men arbeide heller og gjere noko godt med sine hender, so han kann hava noko å gjeva til dei trengande.
29 Mũtikanareke ndeto njũru ciume tũnua-inĩ twanyu, tiga o iria cia gwaka andũ arĩa angĩ kũringana na mabata mao, nĩguo igunage arĩa marĩciiguaga.
Ingen roten tale koma ut or dykkar munn, men slik tale som er god til naudsynleg uppbyggjing, so det må vera til gagn for deim som høyrer på,
30 Ningĩ mũtikanaiguithie Roho Mũtheru wa Ngai ũũru, ũrĩa wamwĩkĩrire rũũri o nginya rĩrĩa mũthenya ũrĩa wa gũkũũrwo ũgaakinya.
og gjer ikkje Guds Heilage Ande sorg, han som de hev fenge til innsigle til utløysingsdagen!
31 Eheriai gatagatĩ-inĩ kanyu ũũru wa ngoro, na mangʼũrĩ na marakara, na njũgitano na njambanio, o hamwe na rũmena rwa mũthemba o na ũrĩkũ.
All illska og villska og vreide og skriking og spotting vere langt ifrå dykk liksom all vondskap!
32 Tuganagai na mũiguanagĩre tha, na mũkarekanagĩra mũndũ na ũrĩa ũngĩ, o ta ũrĩa Ngai aamũrekeire mehia manyu thĩinĩ wa Kristũ.
Men ver gode mot kvarandre, miskunnsame, so de tilgjev kvarandre, liksom og Gud hev tilgjeve dykk i Kristus.

< Aefeso 4 >