< 2 Maũndũ 35 >

1 Josia nĩakũngũĩire Bathaka ya Jehova kũu Jerusalemu, nako gatũrũme ka Bathaka gaathĩnjirwo mũthenya wa ikũmi na ĩna wa mweri wa mbere.
Josias celebrou uma Páscoa a Yahweh em Jerusalém. Eles mataram a Páscoa no décimo quarto dia do primeiro mês.
2 Akĩamũra athĩnjĩri-Ngai na akĩmaiga mawĩra-inĩ mao, akĩmekĩra hinya makĩgĩa na kĩyo gĩa gũtungata hekarũ ya Jehova.
Ele colocou os sacerdotes em seus escritórios e os encorajou no serviço da casa de Iavé.
3 Akĩĩra Alawii arĩa maarutanaga Isiraeli guothe na maarĩkĩtie kwamũrĩrwo Jehova atĩrĩ: “Igai ithandũkũ rĩrĩa rĩamũre hekarũ-inĩ ĩrĩa yaakirwo nĩ Solomoni mũrũ wa Daudi mũthamaki wa Isiraeli. Mũtirĩrĩkuuaga na ciande. Na rĩrĩ, tungatagĩrai Jehova Ngai wanyu, na andũ ake a Isiraeli.
Ele disse aos levitas que ensinavam todo Israel, que eram santos para Javé: “Ponham a arca sagrada na casa que Salomão, filho de Davi, rei de Israel, construiu”. Ela não será mais um fardo sobre seus ombros”. Agora sirva a Javé seu Deus e seu povo Israel”.
4 Mwĩhaarĩriei kũringana na nyũmba cianyu na ũrĩa ikundi cianyu itariĩ, na kũringana na watho ũrĩa waandĩkĩtwo nĩ Daudi mũthamaki wa Isiraeli na mũriũ Solomoni.
Preparem-se depois da casa de seus pais por suas divisões, de acordo com os escritos de Davi, rei de Israel, e de acordo com os escritos de Salomão, seu filho.
5 “Rũgamai handũ harĩa hatheru mũrĩ na gĩkundi kĩa Alawii, kĩrũgamĩrĩire o gakundi ka nyũmba cia andũ a bũrũri wanyu arĩa matarĩ Alawii.
Fiquem no lugar santo, de acordo com as divisões das casas dos pais de seus irmãos, os filhos do povo, e que haja para cada um uma porção de uma casa dos pais dos levitas.
6 Thĩnjai tũtũrũme twa Bathaka, mwĩamũre na mũhaarĩrie tũtũrũme tũu nĩ ũndũ wa andũ a bũrũri wanyu, mwĩke ũrĩa Jehova aathanire na kanua ka Musa.”
Matem o cordeiro da Páscoa, santificem-se e preparem-se para seus irmãos, para fazer de acordo com a palavra de Javé por Moisés”.
7 Josia akĩrutĩra andũ arĩa mataarĩ Alawii arĩa maarĩ hau mũigana wa ngʼondu na mbũri 30,000 cia igongona rĩa Bathaka, o na ngʼombe 3,000, ciothe ciumĩte harĩ indo cia mũthamaki.
Josias deu aos filhos do povo, do rebanho, cordeiros e cabritos, todos para as ofertas de Páscoa, a todos os presentes, ao número de trinta mil, e três mil touros. Estes eram de substância do rei.
8 Anene ake o nao nĩmarutĩire andũ, na athĩnjĩri-Ngai, o na Alawii indo meyendeire. Hilikia, na Zekaria, na Jehieli, arĩa maarĩ arũgamĩrĩri a hekarũ ya Ngai, nĩmaheire athĩnjĩri-Ngai indo 2,600 cia maruta ma Bathaka, na ngʼombe 300.
Seus príncipes deram uma oferta de livre vontade ao povo, aos sacerdotes e aos levitas. Hilquias, Zacarias e Jeiel, os governantes da casa de Deus, deram aos sacerdotes para as ofertas de Páscoa duas mil e seiscentas cabeças de gado pequeno e trezentas cabeças de gado.
9 O na Konania, marĩ na Shemaia na Nathaneli ariũ a ithe, na Hashabia, na Jeieli, na Jozabadu, arĩa atongoria a Alawii, makĩruta mũigana wa indo 5,000 cia maruta ma Bathaka, na ngʼombe 500 cia Alawii.
Conaniah também, e Semaías e Nethanel, seus irmãos, e Hasabias, Jeiel e Jozabad, os chefes dos levitas, deram aos levitas para as ofertas da Páscoa cinco mil pequenos animais e quinhentas cabeças de gado.
10 Naguo ũtungata ũgĩtabarĩrio, nao athĩnjĩri-Ngai makĩrũgama handũ hao hamwe na Alawii marĩ ikundi-inĩ ciao o ta ũrĩa mũthamaki aathanĩte.
Assim, o serviço foi preparado, e os sacerdotes ficaram em seu lugar, e os levitas por suas divisões, de acordo com o mandamento do rei.
11 Natuo tũtũrũme twa Bathaka tũgĩthĩnjwo, nao athĩnjĩri-Ngai makĩminjaminja thakame ĩrĩa maanengeretwo, o Alawii magĩthĩnjaga nyamũ icio.
Eles mataram os cordeiros da Páscoa, e os sacerdotes aspergiram o sangue que receberam de suas mãos, e os levitas os esfolaram.
12 Nao makĩiga maruta ma njino mwanya nĩguo mamaheane kũrĩ tũkundi twa nyũmba cia andũ, nĩguo marutĩre Jehova, o ta ũrĩa kwandĩkĩtwo Ibuku-inĩ rĩa Musa. Ũguo noguo meekire ũhoro-inĩ wa ngʼombe.
Eles removeram os holocaustos, para dar-lhes de acordo com as divisões das casas dos pais dos filhos do povo, para oferecer a Javé, como está escrito no livro de Moisés. Eles fizeram o mesmo com o gado.
13 Nao makĩhĩhia nyamũ cia Bathaka mwaki-inĩ, ta ũrĩa gwatuĩtwo, nacio indo cia igongona iria nyamũre igĩtherũkio na nyũngũ, na itengʼũ, o na nyũngũ cia igera, na igĩcooka ikĩgaĩrwo andũ othe o narua.
Eles assaram a Páscoa com fogo, de acordo com a ordenança. Cozeram as ofertas sagradas em panelas, em caldeirões e em panelas e as levaram rapidamente a todos os filhos do povo.
14 Thuutha wa ũguo magĩĩthondekera o ene, o na magĩthondekera athĩnjĩri-Ngai, nĩgũkorwo athĩnjĩri-Ngai, arĩa maarĩ a rũciaro rwa Harũni, nĩmarutaga maruta ma njino na ma maguta nginya hwaĩ-inĩ. Nĩ ũndũ ũcio Alawii nĩmethondekeire nyama ciao o ene, na cia athĩnjĩri-Ngai a rũciaro rwa Harũni.
Depois se prepararam para si e para os sacerdotes, pois os sacerdotes, os filhos de Aarão, estavam ocupados em oferecer os holocaustos e a gordura até a noite. Portanto, os levitas prepararam para si mesmos e para os sacerdotes os filhos de Aarão.
15 Nao aini a njiaro cia Asafu, maikarĩte o kũndũ kũrĩa kwahaarĩirio nĩ Daudi, na Asafu, na Hemani, na Jeduthuni ũrĩa woonagĩra mũthamaki maũndũ. Nao aikaria a ihingo matiarĩ na gĩtũmi gĩa kuuma harĩa maigĩtwo, nĩgũkorwo Alawii acio a thiritũ yao nĩmamathondekeire indo ciao cia Bathaka.
Os cantores, os filhos de Asafe, estavam em seu lugar, segundo o mandamento de Davi, Asafe, Heman e Jedutum, o vidente do rei; e os porteiros estavam em todos os portões. Eles não precisavam sair de seus serviços, porque seus irmãos, os levitas, se preparavam para eles.
16 Nĩ ũndũ ũcio, ihinda rĩu ũtungata wothe wa Jehova wa gũkũngũĩra Bathaka na iruta rĩa njino, warutĩirwo kĩgongona-inĩ kĩa Jehova, o ta ũrĩa Mũthamaki Josia aathanĩte.
Então todo o serviço de Iavé foi preparado no mesmo dia, para manter a Páscoa e oferecer holocaustos no altar de Iavé, de acordo com o mandamento do rei Josias.
17 Nao andũ a Isiraeli arĩa maarĩ ho magĩkũngũĩra Bathaka ihinda-inĩ rĩu, na makĩgĩa na Gĩathĩ kĩa Mĩgate ĩtarĩ Mĩĩkĩre Ndawa ya Kũimbia kahinda ka mĩthenya mũgwanja.
Os filhos de Israel que estavam presentes mantinham a Páscoa naquela época, e a festa dos pães ázimos por sete dias.
18 Nakuo gũtiagĩte na Gĩathĩ kĩa Bathaka kĩhaana ta kĩu kũu Isiraeli kuuma matukũ-inĩ ma mũnabii Samũeli; na gũtirĩ mũthamaki o na ũmwe wa Isiraeli wakũngũĩire Bathaka ta ũrĩa Josia aamĩkũngũĩire, marĩ hamwe na athĩnjĩri-Ngai, na Alawii, na andũ othe a Juda na a Isiraeli, o hamwe na andũ a Jerusalemu.
Não havia Páscoa como aquela celebrada em Israel desde os dias do profeta Samuel, nem nenhum dos reis de Israel celebrou uma Páscoa como a de Josias - com os sacerdotes, os levitas e todo Judá e Israel que estavam presentes, e os habitantes de Jerusalém.
19 Bathaka ĩyo yakũngũĩirwo mwaka wa ikũmi na ĩnana wa wathani wa Josia.
Esta Páscoa foi celebrada no décimo oitavo ano do reinado de Josias.
20 Thuutha wa maũndũ macio mothe-rĩ, hĩndĩ ĩrĩa Josia aakorirwo aigĩte hekarũ na njĩra njega, Neko mũthamaki wa Misiri nĩambatire akarũĩre handũ heetagwo Karikemishi Rũũĩ-inĩ rwa Farati, nake Josia akiumagara akahũũrane nake.
Depois de tudo isso, quando Josias tinha preparado o templo, Neco, rei do Egito, subiu para lutar contra Carchemish junto ao Eufrates, e Josias saiu contra ele.
21 No Neko akĩmũtũmĩra andũ makamũũrie atĩrĩ, “Tũrĩ na haaro ĩrĩkũ niĩ nawe, wee mũthamaki wa Juda? Tiwe ndĩratharĩkĩra kahinda gaka, no ndĩ na nyũmba ĩrĩa ndĩ na mbaara nayo. Ngai anjĩĩrĩte hiũhe; nĩ ũndũ ũcio tiga gũkararia Ngai, ũrĩa ũrĩ hamwe na niĩ, kana akwanange.”
Mas ele enviou embaixadores para ele, dizendo: “O que tenho a ver com você, seu rei de Judá? Hoje não venho contra você, mas contra a casa com a qual tenho guerra. Deus me ordenou que me apressasse. Cuidado que é Deus que está comigo, que ele não te destrua”.
22 No rĩrĩ, Josia ndaigana kũgarũrũka atigane nake, no nĩ kwĩgarũra egarũrire nĩguo ndakamenyeke nĩgeetha akarũe nake. Ndaigana gũthikĩrĩria ũrĩa Neko aathĩtwo nĩ Ngai oige, no nĩathiire kũrũa nake werũ-inĩ wa Megido.
Mesmo assim Josias não virou o rosto dele, mas se disfarçou para lutar com ele, e não ouviu as palavras de Neco da boca de Deus, e veio para lutar no vale de Megiddo.
23 Nao aikia a mĩguĩ makĩratha Mũthamaki Josia nayo, nake akĩĩra ndungata ciake atĩrĩ, “Njeheriai haha nĩ ũndũ nĩndagurario mũno.”
Os arqueiros atiraram no rei Josias; e o rei disse a seus servos: “Levem-me embora, porque estou gravemente ferido!
24 Nĩ ũndũ ũcio makĩmũruta ngaari-inĩ yake ya mbaara, makĩmũhaicia ngaari-inĩ ĩngĩ okĩte nayo, makĩmũtwara Jerusalemu kũrĩa aakuĩrĩire. Nake agĩthikwo mbĩrĩra-inĩ cia maithe make, nao andũ othe a Juda na Jerusalemu makĩmũcakaĩra.
Então, seus servos o tiraram da carruagem e o colocaram na segunda carruagem que ele tinha, e o trouxeram para Jerusalém; e ele morreu, e foi enterrado nos túmulos de seus pais. Todo Judá e Jerusalém choraram por Josias.
25 Jeremia nĩandĩkire macakaya makoniĩ Josia, na nginya ũmũthĩ aini othe arũme na andũ-a-nja nĩmaririkanaga Josia macakaya-inĩ macio. Macakaya macio magĩtuĩka mũtugo wa gwĩkagwo thĩinĩ wa Isiraeli, na ũkĩandĩkwo Macakaya-inĩ.
Jeremias lamentou por Josias, e todos os homens e mulheres cantores falaram de Josias em suas lamentações até os dias de hoje; e fizeram deles uma ordenança em Israel. Eis que eles estão escritos nas lamentações.
26 Namo maũndũ marĩa mangĩ makoniĩ wathani wa Josia na ciĩko ciake cia wĩrutĩri, o ta ũrĩa kwandĩkĩtwo Watho-inĩ wa Jehova,
Now o resto dos atos de Josias e suas boas obras, segundo o que está escrito na lei de Iavé,
27 na nĩmo maũndũ mothe, kuuma kĩambĩrĩria nginya mũthia, maandĩkĩtwo ibuku-inĩ rĩa athamaki a Isiraeli na a Juda.
e seus atos, primeiro e último, eis que estão escritos no livro dos reis de Israel e Judá.

< 2 Maũndũ 35 >