< Psalm 95 >

1 Kommet, laßt uns Jehovah lobpreisen, lasset uns aufjauchzen dem Felsen unseres Heils.
بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!
2 Laßt uns mit Bekennen vor Sein Angesicht kommen, laßt uns Ihm aufjauchzen mit Psalmen.
با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!
3 Denn ein großer Gott ist Jehovah, und ein großer König über alle Götter.
زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.
4 In Dessen Hand sind der Erde Ergründungen, und Dessen sind der Berge Kräfte.
اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.
5 Dessen ist das Meer und Er hat es gemacht, und das Trockene, das Seine Hände bildeten.
آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.
6 Kommt, laßt uns anbeten und uns beugen und knien vor Jehovah, Der uns gemacht.
بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.
7 Denn Er ist unser Gott und wir sind Seiner Weide Volk, und die Schafe Seiner Hand, diesen Tag, wenn ihr auf Seine Stimme hört,
ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:
8 Verhärtet nicht euer Herz, wie in Meribah, wie am Tage Massahs in der Wüste;
«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.
9 Wo eure Väter Mich versuchten, Mich prüften, auch Mein Werk sahen.
زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.
10 Vierzig Jahre hatte Ich Verdruß an dem Geschlecht, und Ich sprach: Es ist ein Volk, das irren Herzens ist, und sie erkennen Meine Wege nicht.
مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.
11 Denen Ich in Meinem Zorn schwur: Sie sollen nicht eingehen zu Meiner Ruhe.
پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»

< Psalm 95 >