< Psalm 81 >
1 Dem Sangmeister. Auf der Githith. Von Asaph. Jubelt dem Gott, unserer Stärke, jauchzet auf dem Gotte Jakobs.
Ki te tino kaiwhakatangi. Kititi. Na Ahapa. Kia kaha te waiata ki te Atua, ki to tatou kaha: kia hari te hamama ki te Atua o Hakopa.
2 Erhebet den Psalm und schlaget die Pauke, die lieblich Harfe mit dem Psalter.
Whakahuatia te himene, maua mai ki konei te timipera, te hapa reka me te hatere.
3 Am Neumond stoßt in die Posaune, zur Feier am Tage unseres Festes.
Whakatangihia te tetere i te kowhititanga marama, i te kinga o te marama, i to tatou ra hakari.
4 Denn Satzung ist das für Israel, ein Recht für Jakobs Gott.
Ko te tikanga hoki tenei ma Iharaira, he mea whakarite na te Atua o Hakopa.
5 Ein Zeugnis setzte Er es für Joseph, da Er auszog wider das Land Ägypten. Eine Lippe, die ich nicht kannte, hörte ich.
I whakatakotoria tenei e ia ma Hohepa hei whakaaturanga, i tona haerenga puta noa i te whenua o Ihipa: i rongo ai ahau ki reira i tetahi reo, kahore ahau i matau.
6 Ich habe seine Schulter von der Last weggenommen, und seine Hände gingen vorbei an dem Ofen.
I tangohia mai e ahau tona pokohiwi i te pikaunga: whakarerea ake e ona ringa te kete.
7 Du riefst in der Drangsal, und Ich zog dich heraus, antwortete dir in des Donners Verborgenheit, Ich prüfte dich am Haderwasser. (Selah)
I karanga koe ki ahau i te pouritanga, a kua ora koe i ahau; i whakahoki kupu ahau ki a koe i te wahi ngaro o te whatitiri; i whakamatau i a koe ki nga wai o Meripa. (Hera)
8 Höre, Mein Volk, daß wider dich Ich zeuge; o daß du auf Mich hörtest, Israel!
Whakarongo, e taku iwi, a ka whakaatu ahau ki a koe: e Iharaira, ki te whakarongo koe ki ahau;
9 Es soll kein fremder Gott in dir sein, und du sollst keinen ausländischen Gott anbeten.
Aua tetahi atua ke i roto i a koe; kaua ano e koropiko ki te atua ke.
10 Ich, Jehovah, bin dein Gott, Der dich aus dem Lande Ägypten heraufgeführt. Tue weit auf deinen Mund und Ich will ihn füllen.
Ko Ihowa ahau, ko tou Atua, i arahina mai ai koe i te whenua o Ihipa: kia nui te kowhera o tou mangai, a maku e whakaki.
11 Und Mein Volk hörte nicht auf Meine Stimme, und Israel wollte nichts von Mir.
Otiia kihai taku iwi i pai ki te whakarongo ki toku reo: kihai ano a Iharaira i aro ki ahau.
12 Und Ich entsandte sie im Eigensinn ihres Herzens, sie wandelten nach ihren Ratschlägen.
Na tukua atu ana ratou e ahau ki te maro o o ratou ngakau: a haere ana ratou i runga i o ratou whakaaro.
13 O, daß Mein Volk auf Mich hörte, Israel in Meinen Wegen wandelte!
Aue, te whakarongo taku iwi ki ahau! Te haere a Iharaira i aku ara!
14 Um ein Weniges hätte Ich ihre Feinde niedergebeugt, und wider ihre Dränger Meine Hand zurückgekehrt.
Penei e kore e aha kua whati i ahau te tara o o ratou hoariri: kua tahuri ano toku ringa ki o ratou hoariri.
15 Die, so Jehovah hassen, müßten Ihm huldigen, und ihre Zeit wäre ewig.
Ko te hunga e kino ana ki a Ihowa kua ngohengohe ki a ia: ko to ratou taima ia kua mau tonu.
16 Und Ich würde sie von dem Fett des Weizens essen lassen und aus dem Felsen sie mit Honig sättigen.
Kua whangainga hoki ratou e ia ki te witi pai rawa, kua whakamakonatia ano koe e ahau ki te honi i roto i te kohatu.