Psalm 73
1 Nur gut gegen Israel ist Gott, gegen die, so lauteren Herzens sind.
Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
2 Ich aber, um ein Kleines, so hätten sich meine Füße abgewendet, wie nichts, so wären ausgeglitten meine Tritte.
Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
3 Denn ich eiferte gegen die sich Rühmenden, ich sah den Frieden der Ungerechten.
Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
4 Sie sind nicht in Banden, bis zu ihrem Tode; und feist ist ihr Leib.
Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
5 In der Mühsal des Menschen sind sie nicht, und sind nicht mit dem Menschen geplagt.
W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
6 Darum ist Übermut ihr Halsband, Gewalttat hüllt sie als Putz.
Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
7 Vor Fett tritt hervor ihr Auge; des Herzens Einbildungen gehen über.
Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
8 Sie höhnen und reden im Bösen von Plackerei, sie reden aus der Höhe.
Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
9 Sie setzen in den Himmel ihren Mund, und ihre Zunge geht auf der Erde.
Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
10 Darum kehrt Sein Volk dahin zurück, und des Wassers Fülle wird ihnen ausgepreßt.
A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
11 Und sie sprechen: Wie sollte Gott es wissen, und Kunde bei dem Höchsten sein?
Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
12 Siehe, das sind die Ungerechten, sie sind sorglos im Zeitalter; sie vermehren das Vermögen.
Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
13 Nur umsonst hielt lauter ich mein Herz, und wusch in Unschuld meine Hände.
Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
14 Und ich werde jeden Tag geplagt und in den Morgen wird mir Rüge.
Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
15 Spräche ich: Ich will wie jene reden, siehe, so werde ich treulos an dem Geschlechte Deiner Söhne.
Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
16 Und ich dachte das zu wissen: Mühsal war es in meinen Augen.
Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
17 Bis ich in Gottes Heiligtümer einging und merkte auf ihr Letztes.
Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
18 Du stellst sie nur aufs Schlüpfrige und läßt sie in Verstörung fallen.
Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
19 Wie sind sie doch im Augenblick verwüstet, dahingerafft und mit Bestürzung zunichte worden!
Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
20 Wie einen Traum nach dem Erwachen verachtest Du, Herr, beim Aufwachen ihr Bild.
Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
21 Als es in meinem Herzen gor und mich in die Nieren stach;
Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
22 Da ich noch tierisch war und nichts wußte, war ich wie das Vieh bei Dir.
Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
23 Ich aber war bei Dir beständig, du ergriffst mich bei meiner Rechten,
A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
24 Nach Deinem Ratschluß führst Du mich und nimmst mich nachher auf in Herrlichkeit.
Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
25 Wen habe ich im Himmel? Und neben Dir habe keine Lust ich an der Erde.
Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
26 Verzehrt ist mein Fleisch und mein Herz, Fels meines Herzens, und mein Teil ist Gott in Ewigkeit.
Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
27 Denn siehe, die ferne sind von Dir, vergehen, Du vertilgst alle, die von Dir abbuhlen.
Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
28 Mir aber ist die Nähe Gottes gut. In den Herrn Jehovah setze ich meine Zuversicht, daß alle Deine Werke ich erzähle.
Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
