Psalm 122

1 Ich bin froh, wenn sie zu mir sagen: Lasset uns gehen nach dem Hause Jehovahs!

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

2 In deinen Toren stehen unsere Füße, o Jerusalem.

و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

3 Jerusalem, die gebaut ist wie eine Stadt, die für sich zusammengefügt ist in eins.

اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

4 Wo hinaufziehen die Stämme, die Stämme Jahs, ein Zeugnis für Israel, zu bekennen den Namen Jehovahs.

قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

5 Denn dort sitzen Throne zum Gericht, Throne von Davids Haus.

در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

6 Bittet um den Frieden Jerusalems. In Ruhe seien, die dich lieben.

برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

7 Friede sei in deiner Vormauer, Ruhe in deinen Palästen!

ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

8 Um meiner Brüder und Genossen willen laß mich doch reden: Friede sei in dir!

به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

9 Um des Hauses Jehovahs unseres Gottes willen will ich dir Gutes suchen.

ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.