Psalm 105
1 Bekennet Jehovah, rufet Seinen Namen an! Macht Seine Taten kund unter den Völkern.
Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
2 Singet Ihm, singt Psalmen, sinnet nach über alle Seine Wunder.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
3 Rühmet euch des Namens Seiner Heiligkeit; es sei fröhlich das Herz derer, die Jehovah suchen.
Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
4 Nach Jehovah fragt und nach Seiner Stärke; sucht beständig Sein Angesicht.
Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
5 Gedenket Seiner Wunder, die Er getan, Seiner Wahrzeichen und der Gerichte Seines Mundes.
Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
6 Ihr Samen Abrahams, Seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, Seine Auserwählten.
Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
7 Er, Jehovah, ist unser Gott; auf der ganzen Erde sind Seine Gerichte.
Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
8 In Ewigkeit gedenkt Er Seines Bundes, des Wortes, das Er geboten, für tausend Geschlechter.
Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
9 Den Er mit Abraham geschlossen, und Seines Schwures an Isaak.
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
10 Und Er ließ ihn erstehen für Jakob zur Satzung, für Israel zu ewigem Bunde.
Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
11 Und sprach: Dir will Ich geben das Land Kanaan zur Schnur deines Erbes.
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
12 Als sie noch Leute gering an Zahl waren, nur wenige, und Fremdlinge darinnen,
Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
13 Von Völkerschaft zu Völkerschaft zogen sie, von einem Königreich zu einem anderen Volk.
Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
14 Er ließ keinen Menschen sie niederdrücken, und rügte Könige um sie.
Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
15 Rührt nicht an Meine Gesalbten und tut Meinen Propheten nichts Böses.
Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
16 Er rief den Hunger über das Land, Er brach jeglichen Stab des Brotes.
Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
17 Er sandte ihnen einen Mann voraus; zum Knechte ward Joseph verkauft.
Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
18 In Fußschellen zwangen sie seinen Fuß; in Eisen kam seine Seele,
Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
19 Bis zur Zeit, daß Sein Wort kam, Jehovahs Rede ihn läuterte.
Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
20 Der König sandte und ließ ihn los, der Herrscher der Völker, und tat ihm auf,
Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
21 Er setzte ihn zum Herrn für sein Haus und zum Herrscher über all sein Besitztum.
Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
22 Damit er nach seinem Willen binde seine Obersten, und weise mache seine Ältesten.
Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
23 Und Israel kam nach Ägypten, und Jakob hielt sich auf als Fremdling im Lande Chams.
Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
24 Und Er machte Sein Volk sehr fruchtbar und zahlreicher, denn seine Dränger waren.
Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
25 Und Er verwandelte ihr Herz, Sein Volk zu hassen und wider Seine Knechte trüglich zu handeln.
Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
26 Er sandte Mose, Seinen Knecht, und Aharon, den Er auserwählt hatte.
Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
27 Sie taten unter ihnen Seiner Zeichen Worte und Wahrzeichen im Lande Cham.
Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
28 Er sandte Finsternis und es ward finster; und sie widersetzten sich Seinen Worten nicht.
Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
29 Er verwandelte in Blut ihre Wasser und ließ ihre Fische sterben.
Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
30 Von Fröschen wimmelte ihr Land, in den Kammern ihrer Könige.
Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
31 Er sprach es und es kam der Arob, die Läuse in all ihrer Grenze.
Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
32 Ihre Platzregen machte Er zu Hagel, des Feuers Flammen in ihrem Land.
Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
33 Und ihren Weinstock schlug Er und ihren Feigenbaum, und brach den Baum an ihrer Grenze.
Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
34 Er sprach es und es kam die Heuschrecke und Grille sonder Zahl.
Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
35 Und alles Kraut in ihrem Lande fraß sie, und fraß die Frucht ihres Bodens.
I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
36 Und Er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, die Erstlinge all ihrer Vollkraft.
Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
37 Und mit Silber und Gold brachte Er sie aus. Und keiner strauchelte in seinen Stämmen.
Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
38 Ägypten ward fröhlich über ihren Auszug; denn Schauer vor ihnen war auf sie gefallen.
Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
39 Er breitete als Decke aus die Wolke, und Feuer, ihnen zu leuchten des Nachts.
Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
40 Er erbat sich es und Er ließ Wachteln kommen, und Er sättigte sie mit dem Brote der Himmel.
Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
41 Er tat den Felsen auf und es flossen Wasser, ein Fluß lief durch die Dürre.
Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
42 Denn Er gedachte des Wortes Seiner Heiligkeit an Abraham, Seinen Knecht.
Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
43 Und in Freuden führte Er Sein Volk aus, mit Lobpreisungen Seine Auserwählten.
Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
44 Und Er gab ihnen der Völkerschaften Lande, und die Mühsal der Volksstämme nahmen sie ein.
I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
45 Auf daß sie hielten Seine Satzungen und bewahrten Seine Gesetze. Hallelujah!
Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
