Psalm 104

1 Segne, Jehovah, meine Seele! Jehovah, mein Gott, Du bist sehr groß. Majestät und Ehre hast Du angezogen!

Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.

2 Er umhüllt Sich mit Licht wie mit einem Gewand, Er spannt die Himmel aus wie einen Teppich.

Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.

3 Er zimmert mit Wassern Seine Söller, setzt dichte Wolken zu Seinem Wagen und geht auf den Flügeln des Windes einher.

Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.

4 Er macht zu Seinen Boten die Winde, zu Seinen Dienern flammend Feuer.

Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.

5 Er hat die Erde auf ihre Grundlagen gegründet, daß sie nicht wankt in Ewigkeit und immerfort.

Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.

6 Mit dem Abgrund hast Du sie bedeckt, wie mit einem Anzug; die Wasser stehen auf den Bergen.

Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.

7 Vor Deinem Drohen fliehen sie, enteilen vor der Stimme Deines Donners.

Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.

8 Die Berge steigen auf, die Talgründe sinken hernieder zum Ort, den Du für sie gegründet hast.

De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.

9 Du setztest eine Grenze, die sie nicht überschreiten; sie kehren nicht zurück, die Erde zu bedecken.

Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.

10 Er sendet Quellen in die Bachtäler; zwischen den Bergen gehen sie.

Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.

11 Sie tränken alle wilden Tiere des Gefildes; Waldesel löschen ihren Durst.

Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.

12 Des Himmels Gevögel wohnen an ihnen, aus dem Gezweig geben sie ihre Stimme hervor.

Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.

13 Von Seinen Söllern aus tränkt Er die Berge, von Seiner Werke Frucht wird satt die Erde;

Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.

14 Er läßt Gras sprossen für das Vieh und Kraut zum Dienst des Menschen, damit er Brot herausbringe aus der Erde.

Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.

15 Und Wein macht fröhlich des Menschen Herz; daß von Öl sein Antlitz glänze und Brot das Herz des Menschen labe.

En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.

16 Jehovahs Bäume werden satt, die Zedern Libanons, die Er gepflanzt.

De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;

17 Daselbst nisten die Vögel; der Storch hat sein Haus auf Tannen.

Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.

18 Die hohen Berge sind der Gemsen, der Kaninchen Schirm die Felsenklippen.

De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.

19 Er hat den Mond gemacht für die bestimmten Festzeiten, die Sonne weiß ihren Niedergang.

Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.

20 Du setzest Finsternis und es wird Nacht; da kriechen hervor alle wilden Tiere des Waldes.

Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:

21 Die jungen Löwen brüllen nach dem Zerfleischen, und suchen von Gott ihre Speise.

De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.

22 Die Sonne geht auf, sie sammeln sich und lagern sich in ihren Wohnstätten.

De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.

23 Der Mensch geht aus an sein Werk, und zu seinem Dienst bis an den Abend.

De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.

24 Wie viel sind Deiner Werke, o Jehovah, sie alle hast mit Weisheit Du gemacht. Voll ist die Erde Deines Besitztums.

Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.

25 Da ist das Meer, groß und weit zu beiden Händen, dort sind Kriechtiere auch ohne Zahl, kleine Getiere und große.

Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.

26 Da gehen Schiffe, der Leviathan, den Du gebildet, um darin zu scherzen.

Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.

27 Sie alle warten auf Dich, daß Du ihnen ihre Speise gebest zu seiner Zeit.

Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.

28 Du gibst ihnen, sie lesen auf, Du tust Deine Hand auf, sie werden mit Gutem gesättigt.

Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.

29 Du verbirgst Dein Angesicht, sie sind bestürzt, Du raffst ihren Geist weg, sie verscheiden und kehren zu ihrem Staub zurück.

Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.

30 Sendest Du Deinen Geist aus, sind sie geschaffen, und Du erneuerst das Angesicht des Bodens.

Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.

31 Jehovahs Herrlichkeit sei in Ewigkeit. Es sei fröhlich Jehovah in Seinen Werken.

De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.

32 Er blickt zur Erde, und sie bebt. Er rührt die Berge an, und sie rauchen.

Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.

33 In meinem Leben will ich Jehovah singen, will Psalmen singen meinem Gott, weil ich bin.

Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.

34 Es möge Ihm genehm sein mein Nachsinnen! Ich will fröhlich sein in Jehovah.

Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.

35 Möchten die Sünder ein Ende nehmen von der Erde, und die Ungerechten nicht mehr sein! Segne Jehovah, meine Seele! Hallelujah!

De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!