< 4 Mose 25 >

1 Und Israel wohnte in Schittim. Und das Volk fing an mit den Töchtern Moabs zu buhlen.
Pea naʻe nofo ʻa ʻIsileli ʻi Sitimi, pea naʻe kamata fai ʻe he kakai ʻae feʻauaki mo e ngaahi ʻofefine ʻo Moape.
2 Und sie riefen das Volk zu den Opfern ihrer Götter, und das Volk aß und betete ihre Götter an.
Pea naʻa nau ui ʻae kakai ki he ngaahi feilaulau ki honau ngaahi ʻotua: pea naʻe kai ʻe he kakai, mo nau punou hifo ki honau ngaahi ʻotua.
3 Und Israel hängte sich an den Baal Peor. Und der Zorn Jehovahs entbrannte wider Israel.
Pea naʻe feangai ʻa ʻIsileli mo Peali-Peoli: pea naʻe vela ʻae houhau ʻo Sihova ki ʻIsileli.
4 Und Jehovah sprach zu Mose: Nimm alle Häupter des Volkes und hänge sie auf dem Jehovah vor der Sonne, daß der brennende Zorn Jehovahs sich kehre von Israel.
Pea naʻe pehē ʻe Sihova kia Mōsese, “ʻAve ʻae houʻeiki ʻoe kakai, ke tautau ʻakinautolu ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻi he ʻao ʻoe laʻā, koeʻuhi ke foki ai ʻae houhau lahi ʻo Sihova mei ʻIsileli.”
5 Und Mose sprach zu den Richtern Israels: Jeder Mann erwürge seine Männer, die sich an Baal Peor gehängt.
Pea naʻe pehē ʻe Mōsese ki he kau fakamaau ʻo ʻIsileli, “Taki taha tāmateʻi ʻa hono kau tangata naʻe feangai mo Peali-Peoli.”
6 Und siehe, ein Mann von den Söhnen Israels kam und brachte die Midianitin zu seinen Brüdern herbei vor den Augen Moses und den Augen der ganzen Gemeinde der Söhne Israels, und sei weinten am Eingang des Versammlungszeltes.
Pea, vakai, naʻe haʻu ʻae tokotaha ʻoe fānau ʻa ʻIsileli ʻo ʻomi ki hono kāinga ha fefine Mitiane ʻi he ʻao ʻo Mōsese, pea ʻi he ʻao ʻoe kakai kotoa pē ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, lolotonga ʻenau tangi ʻi he veʻe matapā ʻoe fale fehikitaki ʻoe kakai.
7 Und Pinechas, der Sohn Eleasars, des Sohnes Aharons, des Priesters, sah es, und er stand auf aus der Mitte der Gemeinde und nahm einen Speer in seine Hand;
Pea ʻi he mamata ki ai ʻa Finiasi, ko e foha ʻo ʻEliesa, ko e foha ia ʻo ʻElone ko e taulaʻeiki, naʻe tuʻu hake ia ʻi he kakai, ʻo ne toʻo ʻae tao ʻi hono nima;
8 Und er ging hinein, dem israelitischen Mann nach, in die Schlafkammer und durchstach sie beide, den israelitischen Mann und das Weib, durch ihren Leib. Und der Plage an den Söhnen Israels ward Einhalt getan.
Pea naʻe muimui ia ʻi he tangata ko ia ki hono fale fehikitaki, ʻo ne hokaʻi ʻakinaua ʻo ʻasi, ʻae tangata ʻIsileli, mo e fefine, ʻi hono kete, ko ia naʻe tuku ai ʻae mahaki fakaʻauha mei he fānau ʻa ʻIsileli.
9 Und der Toten an der Plage waren vierundzwanzigtausend.
Pea ko kinautolu naʻe mate ʻi he mahaki fakaʻauha naʻe toko ua mano ma toko fā afe.
10 Und Jehovah redete zu Mose und sprach:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
11 Pinechas, der Sohn Eleasars, des Sohnes Aharons, des Priesters, hat Meinen Grimm zurückgewendet von den Söhnen Israels, indem er Meinen Eifer in ihrer Mitte eiferte, so daß Ich die Söhne Israels in Meinem Eifer nicht verzehrte.
“Ko Finiasi, ko e foha ʻo ʻEliesa, ko e foha ia ʻo ʻElone ko e taulaʻeiki, kuo fakaafe ʻe ia ʻa hoku houhau mei he fānau ʻa ʻIsileli, ʻi heʻene fai feinga kiate kinautolu koeʻuhi ko au, ko ia naʻe ʻikai ai te u fakaʻauha ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi hoku fuaʻa.
12 Darum sprich: Siehe, Ich gebe ihm Meinen Bund des Friedens.
Pea ko ia, ke ke pehē, Vakai, te u foaki kiate ia ʻeku fuakava ʻoe fiemālie:
13 Und der soll ihm und seinem Samen nach ihm der Bund ewigen Priestertums sein dafür, daß er für seinen Gott geeifert und die Söhne Israels gesühnt hat.
Pea te ne maʻu ʻe ia, pea mo hono hako ki mui ʻiate ia, ʻae fuakava ʻoe ngāue fakataulaʻeiki ʻo lauikuonga; koeʻuhi kuo ne fai feinga ki hono ʻOtua, pea ne fai ʻae fakalelei koeʻuhi ko e fānau ʻa ʻIsileli.”
14 Und der Name des erschlagenen israelitischen Mannes, der mit der Midianitin erschlagen worden, war Simri, der ein Sohn Salus und Fürst eines Vaterhauses der Simeoniten war.
Pea ko e hingoa eni ʻoe tangata ʻIsileli naʻe tali, ʻio, ʻaia naʻe tali fakataha mo e fefine Mitiane, ko Simili, ko e foha ʻo Salu, ko e ʻeiki ʻoe fale lahi ʻi he faʻahinga ʻo Simione.
15 Und der Name des erschlagenen midianitischen Weibes war Kosbi, die Tochter Zurs, der Haupt eines Volksstammes eines Vaterhauses in Midian war.
Pea ko e hingoa ʻoe fefine Mitiane naʻe tali ko Kosipi, ko e ʻofefine ʻo Sua; ko e ʻeiki ia ki he kakai, mo e fale lahi ʻi Mitiane.
16 Und Jehovah redete zu Mose und sprach:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
17 Bedränge die Midianiter und schlaget sie.
“Fakafiuʻi ʻae kau Mitiane, ʻo taaʻi ʻakinautolu:
18 Denn sie haben euch mit ihrem Anschlag, den sie wider euch faßten, bedrängt, mit der Sache Peors und mit der Sache der Kosbi, der Tochter des Midianiter-Fürsten, ihrer Schwester, die am Tage der Plage um der Sache Peors willen erschlagen ward.
He kuo nau fakafiuʻi ʻakimoutolu ʻaki ʻenau kākā, ʻaia kuo nau fakakākaaʻi ʻaki ʻakimoutolu ʻi he meʻa ʻa Peoli, mo e meʻa ʻa Kosipi, ko e ʻofefine ʻoe ʻeiki ʻo Mitiane, ko honau tuofefine, ʻaia kuo tāmateʻi ʻi he ʻaho ʻoe mahaki fakaʻauha koeʻuhi ko Peoli.”

< 4 Mose 25 >