Matthaeus 12
1 Zu der Zeit ging Jesus am Sabbath durch die Saatfelder, Seine Jünger aber waren hungrig und fingen an, Ähren auszuraufen und zu essen.
ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଶ୍ସ୍ୟମଧ୍ୟେନ ଗଚ୍ଛତି, ତଦା ତଚ୍ଛିଷ୍ୟା ବୁଭୁକ୍ଷିତାଃ ସନ୍ତଃ ଶ୍ସ୍ୟମଞ୍ଜରୀଶ୍ଛତ୍ୱା ଛିତ୍ୱା ଖାଦିତୁମାରଭନ୍ତ|
2 Da aber die Pharisäer das sahen, sprachen sie zu Ihm: Siehe, Deine Jünger tun, was nicht erlaubt ist zu tun am Sabbath.
ତଦ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ଫିରୂଶିନୋ ଯୀଶୁଂ ଜଗଦୁଃ, ପଶ୍ୟ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମାକର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ତଦେୱ ତୱ ଶିଷ୍ୟାଃ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି|
3 Er aber sprach zu ihnen: Habt ihr nicht gelesen, was David tat, als ihn und die mit ihm waren hungerte?
ସ ତାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟାୱଦତ, ଦାଯୂଦ୍ ତତ୍ସଙ୍ଗିନଶ୍ଚ ବୁଭୁକ୍ଷିତାଃ ସନ୍ତୋ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମାକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ତତ୍ କିଂ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନାପାଠି?
4 Wie er in das Gotteshaus hineinging und die Schaubrote aß, die ihm nicht erlaubt war zu essen, noch denen, die mit ihm waren, sondern nur allein den Priestern?
ଯେ ଦର୍ଶନୀଯାଃ ପୂପାଃ ଯାଜକାନ୍ ୱିନା ତସ୍ୟ ତତ୍ସଙ୍ଗିମନୁଜାନାଞ୍ଚାଭୋଜନୀଯାସ୍ତ ଈଶ୍ୱରାୱାସଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେନ ତେନ ଭୁକ୍ତାଃ|
5 Oder habt ihr nicht im Gesetz gelesen, daß die Priester am Sabbath im Heiligtum den Sabbath entweihen und schuldlos sind?
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ମଧ୍ୟେମନ୍ଦିରଂ ୱିଶ୍ରାମୱାରୀଯଂ ନିଯମଂ ଲଙ୍ୱନ୍ତୋପି ଯାଜକା ନିର୍ଦୋଷା ଭୱନ୍ତି, ଶାସ୍ତ୍ରମଧ୍ୟେ କିମିଦମପି ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ନ ପଠିତଂ?
6 Ich aber sage euch, daß hier ist ein Größerer denn das Heiligtum.
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ଅତ୍ର ସ୍ଥାନେ ମନ୍ଦିରାଦପି ଗରୀଯାନ୍ ଏକ ଆସ୍ତେ|
7 Wenn ihr aber erkannt hättet, was das ist: Ich will Barmherzigkeit und nicht Opfer, so hättet ihr die Schuldlosen nicht verurteilt.
କିନ୍ତୁ ଦଯାଯାଂ ମେ ଯଥା ପ୍ରୀତି ର୍ନ ତଥା ଯଜ୍ଞକର୍ମ୍ମଣି| ଏତଦ୍ୱଚନସ୍ୟାର୍ଥଂ ଯଦି ଯୁଯମ୍ ଅଜ୍ଞାସିଷ୍ଟ ତର୍ହି ନିର୍ଦୋଷାନ୍ ଦୋଷିଣୋ ନାକାର୍ଷ୍ଟ|
8 Denn des Menschen Sohn ist Herr auch des Sabbaths.
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ମନୁଜସୁତୋ ୱିଶ୍ରାମୱାରସ୍ୟାପି ପତିରାସ୍ତେ|
9 Und da Er von dannen weiterging, kam Er in ihre Synagoge.
ଅନନ୍ତରଂ ସ ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ତେଷାଂ ଭଜନଭୱନଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟୱାନ୍, ତଦାନୀମ୍ ଏକଃ ଶୁଷ୍କକରାମଯୱାନ୍ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍|
10 Und siehe, da war ein Mensch, der hatte eine verdorrte Hand. Und sie fragten Ihn und sagten: Ist es erlaubt, am Sabbath zu heilen? auf daß sie Ihn anklagen könnten.
ତତୋ ଯୀଶୁମ୍ ଅପୱଦିତୁଂ ମାନୁଷାଃ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ନିରାମଯତ୍ୱଂ କରଣୀଯଂ ନ ୱା?
11 Er aber sprach zu ihnen: Welcher Mensch ist von euch, der ein Schaf hat und wenn dieses am Sabbath in eine Grube fällt, es nicht ergreift und heraufhebt.
ତେନ ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଯଦି କସ୍ୟଚିଦ୍ ଅୱି ର୍ଗର୍ତ୍ତେ ପତତି, ତର୍ହି ଯସ୍ତଂ ଘୃତ୍ୱା ନ ତୋଲଯତି, ଏତାଦୃଶୋ ମନୁଜୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ କ ଆସ୍ତେ?
12 Wieviel aber ist der Mensch mehr denn ein Schaf? Darum ist es erlaubt, am Sabbath Gutes zu tun.
ଅୱେ ର୍ମାନୱଃ କିଂ ନହି ଶ୍ରେଯାନ୍? ଅତୋ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ହିତକର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|
13 Alsdann spricht Er zu dem Menschen: Recke deine Hand aus! Und er reckte sie aus, und sie war wiederhergestellt, gesund wie die andere.
ଅନନ୍ତରଂ ସ ତଂ ମାନୱଂ ଗଦିତୱାନ୍, କରଂ ପ୍ରସାରଯ; ତେନ କରେ ପ୍ରସାରିତେ ସୋନ୍ୟକରୱତ୍ ସ୍ୱସ୍ଥୋଽଭୱତ୍|
14 Die Pharisäer aber gingen hinaus und hielten eine Beratung über Ihn, wie sie Ihn umbrächten.
ତଦା ଫିରୂଶିନୋ ବହିର୍ଭୂଯ କଥଂ ତଂ ହନିଷ୍ୟାମ ଇତି କୁମନ୍ତ୍ରଣାଂ ତତ୍ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ଚକ୍ରୁଃ|
15 Da aber Jesus es erkannte, entwich Er von dannen; und es folgte Ihm viel Gedränge nach, und Er heilte sie alle.
ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତଦ୍ ୱିଦିତ୍ୱା ସ୍ଥନାନ୍ତରଂ ଗତୱାନ୍; ଅନ୍ୟେଷୁ ବହୁନରେଷୁ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଗତେଷୁ ତାନ୍ ସ ନିରାମଯାନ୍ କୃତ୍ୱା ଇତ୍ୟାଜ୍ଞାପଯତ୍,
16 Und Er bedrohte sie, sie sollten Ihn nicht kundbar machen;
ଯୂଯଂ ମାଂ ନ ପରିଚାଯଯତ|
17 Auf daß erfüllt würde, was durch Jesaja, den Propheten, gesagt wird, der da spricht:
ତସ୍ମାତ୍ ମମ ପ୍ରୀଯୋ ମନୋନୀତୋ ମନସସ୍ତୁଷ୍ଟିକାରକଃ| ମଦୀଯଃ ସେୱକୋ ଯସ୍ତୁ ୱିଦ୍ୟତେ ତଂ ସମୀକ୍ଷତାଂ| ତସ୍ୟୋପରି ସ୍ୱକୀଯାତ୍ମା ମଯା ସଂସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତେ| ତେନାନ୍ୟଦେଶଜାତେଷୁ ୱ୍ୟୱସ୍ଥା ସଂପ୍ରକାଶ୍ୟତେ|
18 Siehe, das ist Mein Knecht, Den Ich erwählt habe, Mein Geliebter, an Dem Meine Seele Wohlgefallen hat. Ich will Meinen Geist auf Ihn legen, und Er soll den Völkerschaften das Gericht ansagen.
କେନାପି ନ ୱିରୋଧଂ ସ ୱିୱାଦଞ୍ଚ କରିଷ୍ୟତି| ନ ଚ ରାଜପଥେ ତେନ ୱଚନଂ ଶ୍ରାୱଯିଷ୍ୟତେ|
19 Nicht zanken noch aufschreien soll Er, noch soll man Seine Stimme auf den Straßen hören!
ୱ୍ୟୱସ୍ଥା ଚଲିତା ଯାୱତ୍ ନହି ତେନ କରିଷ୍ୟତେ| ତାୱତ୍ ନଲୋ ୱିଦୀର୍ଣୋଽପି ଭଂକ୍ଷ୍ୟତେ ନହି ତେନ ଚ| ତଥା ସଧୂମୱର୍ତ୍ତିଞ୍ଚ ନ ସ ନିର୍ୱ୍ୱାପଯିଷ୍ୟତେ|
20 Ein zerknicktes Rohr wird Er nicht zerbrechen, und den glimmenden Docht wird Er nicht auslöschen, bis daß Er hervorbringet zum Siege das Gericht.
ପ୍ରତ୍ୟାଶାଞ୍ଚ କରିଷ୍ୟନ୍ତି ତନ୍ନାମ୍ନି ଭିନ୍ନଦେଶଜାଃ|
21 Und auf Seinen Namen sollen die Völkerschaften hoffen.
ଯାନ୍ୟେତାନି ୱଚନାନି ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନା ପ୍ରୋକ୍ତାନ୍ୟାସନ୍, ତାନି ସଫଲାନ୍ୟଭୱନ୍|
22 Da brachte man zu Ihm einen Besessenen, der blind und stumm war, und Er heilte ihn, so daß der Blinde und Stumme beides redete und sah.
ଅନନ୍ତରଂ ଲୋକୈ ସ୍ତତ୍ସମୀପମ୍ ଆନୀତୋ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତାନ୍ଧମୂକୈକମନୁଜସ୍ତେନ ସ୍ୱସ୍ଥୀକୃତଃ, ତତଃ ସୋଽନ୍ଧୋ ମୂକୋ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ୱକ୍ତୁଞ୍ଚାରବ୍ଧୱାନ୍|
23 Und all das Gedränge war außer sich, und sie sprachen: Ist das nicht der Sohn Davids?
ଅନେନ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିସ୍ମିତାଃ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ, ଏଷଃ କିଂ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନୋ ନହି?
24 Als es aber die Pharisäer hörten, sagten sie: Der treibt die Dämonen nicht aus, denn durch Beelzebul, den Obersten der Dämonen.
କିନ୍ତୁ ଫିରୂଶିନସ୍ତତ୍ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଗଦିତୱନ୍ତଃ, ବାଲ୍ସିବୂବ୍ନାମ୍ନୋ ଭୂତରାଜସ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟଂ ୱିନା ନାଯଂ ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯତି|
25 Jesus aber, Der ihre Gedanken sah, sprach zu ihnen: Jegliches Reich, das wider sich selbst geteilt ist, wird wüste; und jegliche Stadt oder jegliches Haus, das wider sich selbst geteilt ist, wird nicht stehen.
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁସ୍ତେଷାମ୍ ଇତି ମାନସଂ ୱିଜ୍ଞାଯ ତାନ୍ ଅୱଦତ୍ କିଞ୍ଚନ ରାଜ୍ୟଂ ଯଦି ସ୍ୱୱିପକ୍ଷାଦ୍ ଭିଦ୍ୟତେ, ତର୍ହି ତତ୍ ଉଚ୍ଛିଦ୍ୟତେ; ଯଚ୍ଚ କିଞ୍ଚନ ନଗରଂ ୱା ଗୃହଂ ସ୍ୱୱିପକ୍ଷାଦ୍ ୱିଭିଦ୍ୟତେ, ତତ୍ ସ୍ଥାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
26 Und wenn der Satan den Satan austreibt, so ist er wider sich selbst geteilt. Wie kann dann sein Reich bestehen?
ତଦ୍ୱତ୍ ଶଯତାନୋ ଯଦି ଶଯତାନଂ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱୱିପକ୍ଷାତ୍ ପୃଥକ୍ ପୃଥକ୍ ଭୱତି, ତର୍ହି ତସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ କେନ ପ୍ରକାରେଣ ସ୍ଥାସ୍ୟତି?
27 Und wenn Ich durch Beelzebul die Dämonen austreibe, durch wen treiben eure Söhne sie aus? Darum werden sie eure Richter sein.
ଅହଞ୍ଚ ଯଦି ବାଲ୍ସିବୂବା ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯାମି, ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ତାନାଃ କେନ ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯନ୍ତି? ତସ୍ମାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏତଦ୍ୱିଚାରଯିତାରସ୍ତ ଏୱ ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି|
28 Wenn Ich aber die Dämonen durch den Geist Gottes austreibe, so ist ja das Reich Gottes über euch herbeigekommen.
କିନ୍ତୱହଂ ଯଦୀଶ୍ୱରାତ୍ମନା ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯାମି, ତର୍ହୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧିମାଗତୱତ୍|
29 Oder wie kann einer in das Haus des Starken hineinkommen und ihn seiner Gefäße berauben, wofern er nicht zuvor den Starken gebunden hat? Dann kann er ihm sein Haus berauben.
ଅନ୍ୟଞ୍ଚ କୋପି ବଲୱନ୍ତ ଜନଂ ପ୍ରଥମତୋ ନ ବଦ୍ୱ୍ୱା କେନ ପ୍ରକାରେଣ ତସ୍ୟ ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ତଦ୍ଦ୍ରୱ୍ୟାଦି ଲୋଠଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି? କିନ୍ତୁ ତତ୍ କୃତ୍ୱା ତଦୀଯଗୃସ୍ୟ ଦ୍ରୱ୍ୟାଦି ଲୋଠଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
30 Wer nicht mit Mir ist, der ist wider Mich, und wer nicht mit Mir sammelt, der verstreut.
ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମମ ସ୍ୱପକ୍ଷୀଯୋ ନହି ସ ୱିପକ୍ଷୀଯ ଆସ୍ତେ, ଯଶ୍ଚ ମଯା ସାକଂ ନ ସଂଗୃହ୍ଲାତି, ସ ୱିକିରତି|
31 Deshalb sage Ich euch: Jede Sünde und Lästerung mag den Menschen vergeben werden; aber die Lästerung des Geistes wird den Menschen nicht vergeben werden.
ଅତଏୱ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ମନୁଜାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରକାରପାପାନାଂ ନିନ୍ଦାଯାଶ୍ଚ ମର୍ଷଣଂ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି, କିନ୍ତୁ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନୋ ୱିରୁଦ୍ଧନିନ୍ଦାଯା ମର୍ଷଣଂ ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
32 Und wer ein Wort spricht wider des Menschen Sohn, dem wird vergeben werden; wer aber wider den Heiligen Geist spricht, dem wird nicht vergeben werden, weder in diesem Zeitlauf, noch im zukünftigen. (aiōn g165)
ଯୋ ମନୁଜସୁତସ୍ୟ ୱିରୁଦ୍ଧାଂ କଥାଂ କଥଯତି, ତସ୍ୟାପରାଧସ୍ୟ କ୍ଷମା ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି, କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନୋ ୱିରୁଦ୍ଧାଂ କଥାଂ କଥଯତି ନେହଲୋକେ ନ ପ୍ରେତ୍ୟ ତସ୍ୟାପରାଧସ୍ୟ କ୍ଷମା ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି| (aiōn g165)
33 Machet entweder den Baum gut und seine Frucht gut, oder macht den Baum faul und seine Frucht faul. Denn an der Frucht erkennt man den Baum.
ପାଦପଂ ଯଦି ଭଦ୍ରଂ ୱଦଥ, ତର୍ହି ତସ୍ୟ ଫଲମପି ସାଧୁ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ, ଯଦି ଚ ପାଦପଂ ଅସାଧୁଂ ୱଦଥ, ତର୍ହି ତସ୍ୟ ଫଲମପ୍ୟସାଧୁ ୱକ୍ତୱ୍ୟଂ; ଯତଃ ସ୍ୱୀଯସ୍ୱୀଯଫଲେନ ପାଦପଃ ପରିଚୀଯତେ|
34 Ihr Otterngezüchte, wie könnt ihr Gutes reden, während ihr arg seid? Denn aus dem Überfluß des Herzens redet der Mund.
ରେ ଭୁଜଗୱଂଶା ଯୂଯମସାଧୱଃ ସନ୍ତଃ କଥଂ ସାଧୁ ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟଥ? ଯସ୍ମାଦ୍ ଅନ୍ତଃକରଣସ୍ୟ ପୂର୍ଣଭାୱାନୁସାରାଦ୍ ୱଦନାଦ୍ ୱଚୋ ନିର୍ଗଚ୍ଛତି|
35 Der gute Mensch bringt Gutes hervor aus dem guten Schatz des Herzens, und der schlechte Mensch aus dem schlechten Schatz bringt Schlechtes hervor.
ତେନ ସାଧୁର୍ମାନୱୋଽନ୍ତଃକରଣରୂପାତ୍ ସାଧୁଭାଣ୍ଡାଗାରାତ୍ ସାଧୁ ଦ୍ରୱ୍ୟଂ ନିର୍ଗମଯତି, ଅସାଧୁର୍ମାନୁଷସ୍ତ୍ୱସାଧୁଭାଣ୍ଡାଗାରାଦ୍ ଅସାଧୁୱସ୍ତୂନି ନିର୍ଗମଯତି|
36 Ich sage euch aber: Von jeder müßigen Rede, welche die Menschen reden, müssen sie Rechenschaft geben am Tage des Gerichts.
କିନ୍ତ୍ୱହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ମନୁଜା ଯାୱନ୍ତ୍ୟାଲସ୍ୟୱଚାଂସି ୱଦନ୍ତି, ୱିଚାରଦିନେ ତଦୁତ୍ତରମୱଶ୍ୟଂ ଦାତୱ୍ୟଂ,
37 Denn aus deinen Worten wirst du gerechtfertigt und aus deinen Worten wirst du verurteilt werden.
ଯତସ୍ତ୍ୱଂ ସ୍ୱୀଯୱଚୋଭି ର୍ନିରପରାଧଃ ସ୍ୱୀଯୱଚୋଭିଶ୍ଚ ସାପରାଧୋ ଗଣିଷ୍ୟସେ|
38 Da antworteten einige der Schriftgelehrten und Pharisäer und sprachen: Lehrer, wir wollten ein Zeichen von Dir sehen.
ତଦାନୀଂ କତିପଯା ଉପାଧ୍ୟାଯାଃ ଫିରୂଶିନଶ୍ଚ ଜଗଦୁଃ, ହେ ଗୁରୋ ୱଯଂ ଭୱତ୍ତଃ କିଞ୍ଚନ ଲକ୍ଷ୍ମ ଦିଦୃକ୍ଷାମଃ|
39 Er aber antwortete und sprach zu ihnen: Ein schlechtes und ehebrecherisches Geschlecht trachtet nach einem Zeichen, und es soll ihm kein Zeichen gegeben werden, denn das Zeichen Jonas, des Propheten.
ତଦା ସ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍, ଦୁଷ୍ଟୋ ୱ୍ୟଭିଚାରୀ ଚ ୱଂଶୋ ଲକ୍ଷ୍ମ ମୃଗଯତେ, କିନ୍ତୁ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋ ଯୂନସୋ ଲକ୍ଷ୍ମ ୱିହାଯାନ୍ୟତ୍ କିମପି ଲକ୍ଷ୍ମ ତେ ନ ପ୍ରଦର୍ଶଯିଷ୍ୟନ୍ତେ|
40 Denn wie Jonas drei Tage und drei Nächte im Bauche des Walfisches war, so wird des Menschen Sohn drei Tage und drei Nächte im Herzen der Erde sein.
ଯତୋ ଯୂନମ୍ ଯଥା ତ୍ର୍ୟହୋରାତ୍ରଂ ବୃହନ୍ମୀନସ୍ୟ କୁକ୍ଷାୱାସୀତ୍, ତଥା ମନୁଜପୁତ୍ରୋପି ତ୍ର୍ୟହୋରାତ୍ରଂ ମେଦିନ୍ୟା ମଧ୍ୟେ ସ୍ଥାସ୍ୟତି|
41 Die Männer aus Niniveh werden im Gericht gegen dieses Geschlecht aufstehen und es verdammen; denn auf die Predigt des Jonas taten sie Buße, und siehe, hier ist mehr denn Jonas.
ଅପରଂ ନୀନିୱୀଯା ମାନୱା ୱିଚାରଦିନ ଏତଦ୍ୱଂଶୀଯାନାଂ ପ୍ରତିକୂଲମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ତାନ୍ ଦୋଷିଣଃ କରିଷ୍ୟନ୍ତି, ଯସ୍ମାତ୍ତେ ଯୂନସ ଉପଦେଶାତ୍ ମନାଂସି ପରାୱର୍ତ୍ତଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ, କିନ୍ତ୍ୱତ୍ର ଯୂନସୋପି ଗୁରୁତର ଏକ ଆସ୍ତେ|
42 Die Königin vom Mittag wird im Gericht wider dies Geschlecht auftreten und es verdammen; denn sie kam vom Äußersten der Erde, Salomohs Weisheit zu hören. Und siehe, hier ist mehr denn Salomoh.
ପୁନଶ୍ଚ ଦକ୍ଷିଣଦେଶୀଯା ରାଜ୍ଞୀ ୱିଚାରଦିନ ଏତଦ୍ୱଂଶୀଯାନାଂ ପ୍ରତିକୂଲମୁତ୍ଥାଯ ତାନ୍ ଦୋଷିଣଃ କରିଷ୍ୟତି ଯତଃ ସା ରାଜ୍ଞୀ ସୁଲେମନୋ ୱିଦ୍ୟାଯାଃ କଥାଂ ଶ୍ରୋତୁଂ ମେଦିନ୍ୟାଃ ସୀମ୍ନ ଆଗଚ୍ଛତ୍, କିନ୍ତୁ ସୁଲେମନୋପି ଗୁରୁତର ଏକୋ ଜନୋଽତ୍ର ଆସ୍ତେ|
43 Wenn aber der unreine Geist von dem Menschen ausgeht, so geht er durch wasserlose Orte, sucht Ruhe und findet sie nicht.
ଅପରଂ ମନୁଜାଦ୍ ବହିର୍ଗତୋ ଽପୱିତ୍ରଭୂତଃ ଶୁଷ୍କସ୍ଥାନେନ ଗତ୍ୱା ୱିଶ୍ରାମଂ ଗୱେଷଯତି, କିନ୍ତୁ ତଦଲଭମାନଃ ସ ୱକ୍ତି, ଯସ୍ମା; ନିକେତନାଦ୍ ଆଗମଂ, ତଦେୱ ୱେଶ୍ମ ପକାୱୃତ୍ୟ ଯାମି|
44 Dann sagt er: Ich will umkehren in mein Haus, davon ich ausgegangen bin. Und wenn er kommt, findet er es leerstehend, gekehrt und geschmückt.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତତ୍ ସ୍ଥାନମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତତ୍ ଶୂନ୍ୟଂ ମାର୍ଜ୍ଜିତଂ ଶୋଭିତଞ୍ଚ ୱିଲୋକ୍ୟ ୱ୍ରଜନ୍ ସ୍ୱତୋପି ଦୁଷ୍ଟତରାନ୍ ଅନ୍ୟସପ୍ତଭୂତାନ୍ ସଙ୍ଗିନଃ କରୋତି|
45 Da geht er hin und nimmt zu sich sieben andere Geister, schlechter denn er, und sie gehen ein und wohnen da, und es wird das Letzte jenes Menschen schlimmer denn sein Erstes. So wird es auch mit diesem argen Geschlecht ergehen.
ତତସ୍ତେ ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ନିୱସନ୍ତି, ତେନ ତସ୍ୟ ମନୁଜସ୍ୟ ଶେଷଦଶା ପୂର୍ୱ୍ୱଦଶାତୋତୀୱାଶୁଭା ଭୱତି, ଏତେଷାଂ ଦୁଷ୍ଟୱଂଶ୍ୟାନାମପି ତଥୈୱ ଘଟିଷ୍ୟତେ|
46 Während Er noch so mit dem Volke redete, siehe, da standen Seine Mutter und Seine Brüder außen, und suchten mit Ihm zu reden.
ମାନୱେଭ୍ୟ ଏତାସାଂ କଥନାଂ କଥନକାଲେ ତସ୍ୟ ମାତା ସହଜାଶ୍ଚ ତେନ ସାକଂ କାଞ୍ଚିତ୍ କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ୱାଞ୍ଛନ୍ତୋ ବହିରେୱ ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
47 Einer aber sprach zu Ihm: Siehe, Deine Mutter und Deine Brüder stehen draußen und suchen mit Dir zu reden.
ତତଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମୈ କଥିତୱାନ୍, ପଶ୍ୟ ତୱ ଜନନୀ ସହଜାଶ୍ଚ ତ୍ୱଯା ସାକଂ କାଞ୍ଚନ କଥାଂ କଥଯିତୁଂ କାମଯମାନା ବହିସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ତି|
48 Er aber antwortete und sprach zu dem, der zu Ihm sprach: Wer ist Meine Mutter, und wer sind Meine Brüder?
କିନ୍ତୁ ସ ତଂ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ମମ କା ଜନନୀ? କେ ୱା ମମ ସହଜାଃ?
49 Und Er reckte Seine Hand aus über Seine Jünger und sprach: Siehe da, Meine Mutter und Meine Brüder!
ପଶ୍ଚାତ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ପ୍ରତି କରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ପଶ୍ୟ ମମ ଜନନୀ ମମ ସହଜାଶ୍ଚୈତେ;
50 Denn wer den Willen tut Meines Vaters in den Himmeln, der ist Mir Bruder und Schwester und Mutter.
ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମମ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥସ୍ୟ ପିତୁରିଷ୍ଟଂ କର୍ମ୍ମ କୁରୁତେ, ସଏୱ ମମ ଭ୍ରାତା ଭଗିନୀ ଜନନୀ ଚ|
