Lukas 16
1 Er sprach aber auch zu Seinen Jüngern: Es war ein reicher Mensch, der hatte einen Haushalter; der ward vor ihm bezichtigt, daß er seine Habe verschleudere.
ଅପରଞ୍ଚ ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋନ୍ୟାମେକାଂ କଥାଂ କଥଯାମାସ କସ୍ୟଚିଦ୍ ଧନୱତୋ ମନୁଷ୍ୟସ୍ୟ ଗୃହକାର୍ୟ୍ୟାଧୀଶେ ସମ୍ପତ୍ତେରପୱ୍ୟଯେଽପୱାଦିତେ ସତି
2 Und er rief ihn und sprach zu ihm: Wie ist es, daß ich dieses von dir höre? Gib Rech- nung von deiner Haushaltung, denn du kannst nicht mehr haushalten.
ତସ୍ୟ ପ୍ରଭୁସ୍ତମ୍ ଆହୂଯ ଜଗାଦ, ତ୍ୱଯି ଯାମିମାଂ କଥାଂ ଶୃଣୋମି ସା କୀଦୃଶୀ? ତ୍ୱଂ ଗୃହକାର୍ୟ୍ୟାଧୀଶକର୍ମ୍ମଣୋ ଗଣନାଂ ଦର୍ଶଯ ଗୃହକାର୍ୟ୍ୟାଧୀଶପଦେ ତ୍ୱଂ ନ ସ୍ଥାସ୍ୟସି|
3 Der Haushalter aber sprach bei sich: Was soll ich tun? Mein Herr nimmt mir die Haushaltung ab. Zu graben vermag ich nicht, zu betteln schäme ich mich.
ତଦା ସ ଗୃହକାର୍ୟ୍ୟାଧୀଶୋ ମନସା ଚିନ୍ତଯାମାସ, ପ୍ରଭୁ ର୍ୟଦି ମାଂ ଗୃହକାର୍ୟ୍ୟାଧୀଶପଦାଦ୍ ଭ୍ରଂଶଯତି ତର୍ହି କିଂ କରିଷ୍ୟେଽହଂ? ମୃଦଂ ଖନିତୁଂ ମମ ଶକ୍ତି ର୍ନାସ୍ତି ଭିକ୍ଷିତୁଞ୍ଚ ଲଜ୍ଜିଷ୍ୟେଽହଂ|
4 Ich weiß, was ich tue, wenn ich vom Haushalt abtreten muß, auf daß sie mich in ihre Häuser aufnehmen.
ଅତଏୱ ମଯି ଗୃହକାର୍ୟ୍ୟାଧୀଶପଦାତ୍ ଚ୍ୟୁତେ ସତି ଯଥା ଲୋକା ମହ୍ୟମ୍ ଆଶ୍ରଯଂ ଦାସ୍ୟନ୍ତି ତଦର୍ଥଂ ଯତ୍କର୍ମ୍ମ ମଯା କରଣୀଯଂ ତନ୍ ନିର୍ଣୀଯତେ|
5 Und er rief einen jeglichen der Schuldleute seines Herrn zu sich und sprach zu dem ersten: Wieviel schuldest du meinem Herrn?
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ସ୍ୱପ୍ରଭୋରେକୈକମ୍ ଅଧମର୍ଣମ୍ ଆହୂଯ ପ୍ରଥମଂ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ତ୍ୱତ୍ତୋ ମେ ପ୍ରଭୁଣା କତି ପ୍ରାପ୍ୟମ୍?
6 Er aber sprach: Hundert Bath Öl. Und er sprach zu ihm: Nimm deinen Brief und setze dich und schreibe schnell fünfzig.
ତତଃ ସ ଉୱାଚ, ଏକଶତାଢକତୈଲାନି; ତଦା ଗୃହକାର୍ୟ୍ୟାଧୀଶଃ ପ୍ରୋୱାଚ, ତୱ ପତ୍ରମାନୀଯ ଶୀଘ୍ରମୁପୱିଶ୍ୟ ତତ୍ର ପଞ୍ଚାଶତଂ ଲିଖ|
7 Danach sprach er zu einem andern: Aber du, wieviel bist du schuldig? Dieser aber sagte: Hundert Kor Weizen. Und er sprach zu ihm: Nimm deinen Brief und schreibe achtzig.
ପଶ୍ଚାଦନ୍ୟମେକଂ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ତ୍ୱତ୍ତୋ ମେ ପ୍ରଭୁଣା କତି ପ୍ରାପ୍ୟମ୍? ତତଃ ସୋୱାଦୀଦ୍ ଏକଶତାଢକଗୋଧୂମାଃ; ତଦା ସ କଥଯାମାସ, ତୱ ପତ୍ରମାନୀଯ ଅଶୀତିଂ ଲିଖ|
8 Und der Herr lobte den ungerechten Haushalter, daß er klüglich getan habe; denn die Söhne dieses Zeitlaufes sind klüger, als die Söhne des Lichts in ihrem Geschlechte. (aiōn g165)
ତେନୈୱ ପ୍ରଭୁସ୍ତମଯଥାର୍ଥକୃତମ୍ ଅଧୀଶଂ ତଦ୍ବୁଦ୍ଧିନୈପୁଣ୍ୟାତ୍ ପ୍ରଶଶଂସ; ଇତ୍ଥଂ ଦୀପ୍ତିରୂପସନ୍ତାନେଭ୍ୟ ଏତତ୍ସଂସାରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ୱର୍ତ୍ତମାନକାଲେଽଧିକବୁଦ୍ଧିମନ୍ତୋ ଭୱନ୍ତି| (aiōn g165)
9 Und Ich sage auch euch: Machet euch Freunde mit dem Mammon der Ungerechtigkeit, auf daß, wenn es mit euch zu Ende geht, sie euch aufnehmen in die ewigen Hütten. (aiōnios g166)
ଅତୋ ୱଦାମି ଯୂଯମପ୍ୟଯଥାର୍ଥେନ ଧନେନ ମିତ୍ରାଣି ଲଭଧ୍ୱଂ ତତୋ ଯୁଷ୍ମାସୁ ପଦଭ୍ରଷ୍ଟେଷ୍ୱପି ତାନି ଚିରକାଲମ୍ ଆଶ୍ରଯଂ ଦାସ୍ୟନ୍ତି| (aiōnios g166)
10 Wer im Geringsten treu ist, ist auch in vielem treu; und wer im Geringsten ungerecht ist, ist auch in vielem ungerecht.
ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ କ୍ଷୁଦ୍ରେ କାର୍ୟ୍ୟେ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଭୱତି ସ ମହତି କାର୍ୟ୍ୟେପି ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଭୱତି, କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ କ୍ଷୁଦ୍ରେ କାର୍ୟ୍ୟେଽୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଭୱତି ସ ମହତି କାର୍ୟ୍ୟେପ୍ୟୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଭୱତି|
11 So ihr nun in dem ungerechten Mammon nicht treu waret, wer wird euch das Wahre anvertrauen?
ଅତଏୱ ଅଯଥାର୍ଥେନ ଧନେନ ଯଦି ଯୂଯମୱିଶ୍ୱାସ୍ୟା ଜାତାସ୍ତର୍ହି ସତ୍ୟଂ ଧନଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ କରେଷୁ କଃ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି?
12 Und so ihr in dem Fremden nicht treu waret, wer wird euch das Eure geben?
ଯଦି ଚ ପରଧନେନ ଯୂଯମ୍ ଅୱିଶ୍ୱାସ୍ୟା ଭୱଥ ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ୱକୀଯଧନଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ କୋ ଦାସ୍ୟତି?
13 Kein Hausknecht kann zwei Herren dienen; denn entweder wird er den einen hassen und den andern lieben; oder dem einen anhangen und den andern verachten. Ihr könnt nicht Gott und dem Mammon dienen.
କୋପି ଦାସ ଉଭୌ ପ୍ରଭୂ ସେୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ଯତ ଏକସ୍ମିନ୍ ପ୍ରୀଯମାଣୋଽନ୍ୟସ୍ମିନ୍ନପ୍ରୀଯତେ ଯଦ୍ୱା ଏକଂ ଜନଂ ସମାଦୃତ୍ୟ ତଦନ୍ୟଂ ତୁଚ୍ଛୀକରୋତି ତଦ୍ୱଦ୍ ଯୂଯମପି ଧନେଶ୍ୱରୌ ସେୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁଥ|
14 Es hörten aber solches alles auch die Pharisäer, die geldsüchtig waren, und sie spotteten Ihn aus.
ତଦୈତାଃ ସର୍ୱ୍ୱାଃ କଥାଃ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଲୋଭିଫିରୂଶିନସ୍ତମୁପଜହସୁଃ|
15 Und Er sprach zu ihnen: Ihr seid es, die sich rechtfertigen vor den Menschen; Gott aber erkennt eure Herzen; denn was hoch ist unter Menschen, ist ein Greuel vor Gott.
ତତଃ ସ ଉୱାଚ, ଯୂଯଂ ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ନିକଟେ ସ୍ୱାନ୍ ନିର୍ଦୋଷାନ୍ ଦର୍ଶଯଥ କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅନ୍ତଃକରଣାନୀଶ୍ୱରୋ ଜାନାତି, ଯତ୍ ମନୁଷ୍ୟାଣାମ୍ ଅତି ପ୍ରଶଂସ୍ୟଂ ତଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଘୃଣ୍ୟଂ|
16 Das Gesetz und die Propheten waren bis auf Johannes; von da an wird das Reich Gottes verkündigt, und jeder dringt mit Gewalt hinein.
ଯୋହନ ଆଗମନପର୍ୟ୍ୟନତଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପେ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ଲେଖନାନି ଚାସନ୍ ତତଃ ପ୍ରଭୃତି ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚରତି, ଏକୈକୋ ଲୋକସ୍ତନ୍ମଧ୍ୟଂ ଯତ୍ନେନ ପ୍ରୱିଶତି ଚ|
17 Es ist aber leichter, daß Himmel und Erde vergehen, denn daß ein Strichlein vom Gesetz fiele.
ୱରଂ ନଭସଃ ପୃଥିୱ୍ୟାଶ୍ଚ ଲୋପୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତଥାପି ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ଏକବିନ୍ଦୋରପି ଲୋପୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|
18 Jeder, der sich von seinem Weibe scheidet und eine andere freit, bricht die Ehe, und jeder, der eine vom Mann Geschiedene freit, bricht die Ehe.
ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ୱୀଯାଂ ଭାର୍ୟ୍ୟାଂ ୱିହାଯ ସ୍ତ୍ରିଯମନ୍ୟାଂ ୱିୱହତି ସ ପରଦାରାନ୍ ଗଚ୍ଛତି, ଯଶ୍ଚ ତା ତ୍ୟକ୍ତାଂ ନାରୀଂ ୱିୱହତି ସୋପି ପରଦାରାନ ଗଚ୍ଛତି|
19 Es war aber ein reicher Mensch, und er kleidete sich in Purpur und Byssus, lebte alle Tage fröhlich und glänzend.
ଏକୋ ଧନୀ ମନୁଷ୍ୟଃ ଶୁକ୍ଲାନି ସୂକ୍ଷ୍ମାଣି ୱସ୍ତ୍ରାଣି ପର୍ୟ୍ୟଦଧାତ୍ ପ୍ରତିଦିନଂ ପରିତୋଷରୂପେଣାଭୁଂକ୍ତାପିୱଚ୍ଚ|
20 Es war aber ein Armer, mit Namen Lazarus, der war voller Schwären vor sein Tor hingeworfen.
ସର୍ୱ୍ୱାଙ୍ଗେ କ୍ଷତଯୁକ୍ତ ଇଲିଯାସରନାମା କଶ୍ଚିଦ୍ ଦରିଦ୍ରସ୍ତସ୍ୟ ଧନୱତୋ ଭୋଜନପାତ୍ରାତ୍ ପତିତମ୍ ଉଚ୍ଛିଷ୍ଟଂ ଭୋକ୍ତୁଂ ୱାଞ୍ଛନ୍ ତସ୍ୟ ଦ୍ୱାରେ ପତିତ୍ୱାତିଷ୍ଠତ୍;
21 Und er begehrte sich zu sättigen von den Brosamen, die von des Reichen Tische fielen; doch kamen auch die Hunde, die seine Schwären beleckten.
ଅଥ ଶ୍ୱାନ ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ କ୍ଷତାନ୍ୟଲିହନ୍|
22 Und es geschah, daß der Arme starb und von den Engeln in Abrahams Schoß hingetragen ward. Der Reiche aber starb auch und ward begraben.
କିଯତ୍କାଲାତ୍ପରଂ ସ ଦରିଦ୍ରଃ ପ୍ରାଣାନ୍ ଜହୌ; ତତଃ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତାସ୍ତଂ ନୀତ୍ୱା ଇବ୍ରାହୀମଃ କ୍ରୋଡ ଉପୱେଶଯାମାସୁଃ|
23 Und er hob seine Augen auf in der Hölle, da er in Qualen war, sah Abraham von weitem und Lazarus in seinem Schoß. (Hadēs g86)
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ଧନୱାନପି ମମାର, ତଂ ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପଯାମାସୁଶ୍ଚ; କିନ୍ତୁ ପରଲୋକେ ସ ୱେଦନାକୁଲଃ ସନ୍ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱାଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ବହୁଦୂରାଦ୍ ଇବ୍ରାହୀମଂ ତତ୍କ୍ରୋଡ ଇଲିଯାସରଞ୍ଚ ୱିଲୋକ୍ୟ ରୁୱନ୍ନୁୱାଚ; (Hadēs g86)
24 Und er rief und sprach: Vater Abraham, erbarme dich mein, und schicke Lazarus, daß er die Spitze seines Fingers in Wasser tauche und mir die Zunge abkühle; denn ich leide Pein in dieser Flamme.
ହେ ପିତର୍ ଇବ୍ରାହୀମ୍ ଅନୁଗୃହ୍ୟ ଅଙ୍ଗୁଲ୍ୟଗ୍ରଭାଗଂ ଜଲେ ମଜ୍ଜଯିତ୍ୱା ମମ ଜିହ୍ୱାଂ ଶୀତଲାଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଇଲିଯାସରଂ ପ୍ରେରଯ, ଯତୋ ୱହ୍ନିଶିଖାତୋହଂ ୱ୍ୟଥିତୋସ୍ମି|
25 Abraham aber sprach: Gedenke, Kind, du hast dein Gutes in deinem Leben emp- fangen, und Lazarus dagegen Böses. Nun aber wird er getröstet, du aber gepeinigt.
ତଦା ଇବ୍ରାହୀମ୍ ବଭାଷେ, ହେ ପୁତ୍ର ତ୍ୱଂ ଜୀୱନ୍ ସମ୍ପଦଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍ ଇଲିଯାସରସ୍ତୁ ୱିପଦଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍ ଏତତ୍ ସ୍ମର, କିନ୍ତୁ ସମ୍ପ୍ରତି ତସ୍ୟ ସୁଖଂ ତୱ ଚ ଦୁଃଖଂ ଭୱତି|
26 Und über alles dies ist eine große Kluft befestigt, zwischen uns und euch, so daß die, so wollten von hinnen zu euch hinübergehen, nicht können, und auch nicht die von dannen zu uns herüberkommen.
ଅପରମପି ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅସ୍ମାକଞ୍ଚ ସ୍ଥାନଯୋ ର୍ମଧ୍ୟେ ମହଦ୍ୱିଚ୍ଛେଦୋଽସ୍ତି ତତ ଏତତ୍ସ୍ଥାନସ୍ୟ ଲୋକାସ୍ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ଯାତୁଂ ଯଦ୍ୱା ତତ୍ସ୍ଥାନସ୍ୟ ଲୋକା ଏତତ୍ ସ୍ଥାନମାଯାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି|
27 Er aber sprach: So bitte ich dich nun, Vater, du wollest ihn in meines Vaters Haus schicken.
ତଦା ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ହେ ପିତସ୍ତର୍ହି ତ୍ୱାଂ ନିୱେଦଯାମି ମମ ପିତୁ ର୍ଗେହେ ଯେ ମମ ପଞ୍ଚ ଭ୍ରାତରଃ ସନ୍ତି
28 Denn ich habe fünf Brüder; auf daß er es ihnen ernstlich bezeuge, damit sie nicht auch kommen an diesen Ort der Qual.
ତେ ଯଥୈତଦ୍ ଯାତନାସ୍ଥାନଂ ନାଯାସ୍ୟନ୍ତି ତଥା ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ଦାତୁଂ ତେଷାଂ ସମୀପମ୍ ଇଲିଯାସରଂ ପ୍ରେରଯ|
29 Spricht zu ihm Abraham: Sie haben Moses und die Propheten. Auf die sollen sie hören.
ତତ ଇବ୍ରାହୀମ୍ ଉୱାଚ, ମୂସାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଞ୍ଚ ପୁସ୍ତକାନି ତେଷାଂ ନିକଟେ ସନ୍ତି ତେ ତଦ୍ୱଚନାନି ମନ୍ୟନ୍ତାଂ|
30 Er aber sprach: Nein, Vater Abraham. Aber wenn einer von den Toten zu ihnen hinginge, da werden sie Buße tun.
ତଦା ସ ନିୱେଦଯାମାସ, ହେ ପିତର୍ ଇବ୍ରାହୀମ୍ ନ ତଥା, କିନ୍ତୁ ଯଦି ମୃତଲୋକାନାଂ କଶ୍ଚିତ୍ ତେଷାଂ ସମୀପଂ ଯାତି ତର୍ହି ତେ ମନାଂସି ୱ୍ୟାଘୋଟଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
31 Er aber sprach zu ihm: Wenn sie auf Moses und die Propheten nicht hören, so werden sie sich auch nicht überzeugen lassen, wenn einer von den Toten aufersteht.
ତତ ଇବ୍ରାହୀମ୍ ଜଗାଦ, ତେ ଯଦି ମୂସାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଞ୍ଚ ୱଚନାନି ନ ମନ୍ୟନ୍ତେ ତର୍ହି ମୃତଲୋକାନାଂ କସ୍ମିଂଶ୍ଚିଦ୍ ଉତ୍ଥିତେପି ତେ ତସ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ନ ମଂସ୍ୟନ୍ତେ|
