Johannes 10
1 Wahrlich, wahrlich, Ich sage euch: Wer nicht durch die Tür in den Schafstall eingeht, sondern anderswo einsteigt, ist ein Dieb und ein Räuber.
อหํ ยุษฺมานติยถารฺถํ วทามิ, โย ชโน ทฺวาเรณ น ปฺรวิศฺย เกนาปฺยเนฺยน เมษคฺฤหํ ปฺรวิศติ ส เอว เสฺตโน ทสฺยุศฺจฯ
2 Wer aber durch die Tür eingeht, der ist der Hirte der Schafe.
โย ทฺวาเรณ ปฺรวิศติ ส เอว เมษปาลก: ฯ
3 Dem tut der Türhüter auf, und die Schafe hören auf seine Stimme und er ruft seine eigenen Schafe mit Namen und führt sie aus.
เทาวาริกสฺตไสฺม ทฺวารํ โมจยติ เมษคณศฺจ ตสฺย วากฺยํ ศฺฤโณติ ส นิชานฺ เมษานฺ สฺวสฺวนามฺนาหูย พหิ: กฺฤตฺวา นยติฯ
4 Und wenn er die eigenen Schafe hinausgeführt hat, geht er vor ihnen her, und die Schafe folgen ihm nach, weil sie seine Stimme kennen.
ตถา นิชานฺ เมษานฺ พหิ: กฺฤตฺวา สฺวยํ เตษามฺ อเคฺร คจฺฉติ, ตโต เมษาสฺตสฺย ศพฺทํ พุธฺยนฺเต, ตสฺมาตฺ ตสฺย ปศฺจาทฺ วฺรชนฺติฯ
5 Einem Fremden aber werden sie nicht nachfolgen, sondern fliehen von ihm, weil sie des Fremden Stimme nicht kennen.
กินฺตุ ปรสฺย ศพฺทํ น พุธฺยนฺเต ตสฺมาตฺ ตสฺย ปศฺจาทฺ วฺรชิษฺยนฺติ วรํ ตสฺย สมีปาตฺ ปลายิษฺยนฺเตฯ
6 Diese Gleichnisrede sprach Jesus zu ihnen, jene aber erkannten nicht, was es war, das Er zu ihnen redete.
ยีศุเสฺตภฺย อิมำ ทฺฤษฺฏานฺตกถามฺ อกถยตฺ กินฺตุ เตน กถิตกถายาสฺตาตฺปรฺยฺยํ เต นาพุธฺยนฺตฯ
7 Da sprach Jesus abermals zu ihnen: Wahrlich, wahrlich, Ich sage euch: Ich bin die Tür der Schafe.
อโต ยีศุ: ปุนรกถยตฺ, ยุษฺมานาหํ ยถารฺถตรํ วฺยาหรามิ, เมษคฺฤหสฺย ทฺวารมฺ อหเมวฯ
8 Alle, die vor Mir gekommen, sind Diebe und Räuber. Aber die Schafe hörten nicht auf sie.
มยา น ปฺรวิศฺย ย อาคจฺฉนฺ เต เสฺตนา ทสฺยวศฺจ กินฺตุ เมษาเสฺตษำ กถา นาศฺฤณฺวนฺฯ
9 Ich bin die Tür. So jemand durch Mich eingeht, der wird gerettet werden, und wird eingehen und ausgehen und Weide finden.
อหเมว ทฺวารสฺวรูป: , มยา ย: กศฺจิต ปฺรวิศติ ส รกฺษำ ปฺราปฺสฺยติ ตถา พหิรนฺตศฺจ คมนาคมเน กฺฤตฺวา จรณสฺถานํ ปฺราปฺสฺยติฯ
10 Der Dieb kommt nicht, denn daß er stehle und schlachte und verderbe. Ich bin gekommen, auf daß sie Leben und Überfluß haben.
โย ชนเสฺตน: ส เกวลํ ไสฺตนฺยพธวินาศานฺ กรฺตฺตุเมว สมายาติ กินฺตฺวหมฺ อายุ รฺทาตุมฺ อรฺถาตฺ พาหูเลฺยน ตเทว ทาตุมฺ อาคจฺฉมฺฯ
11 Ich bin der gute Hirte. Der gute Hirte läßt sein Leben für die Schafe.
อหเมว สตฺยเมษปาลโก ยสฺตุ สโตฺย เมษปาลก: ส เมษารฺถํ ปฺราณตฺยาคํ กโรติ;
12 Der Mietling aber, und der nicht Hirte ist, dem die Schafe nicht eigen sind, schaut den Wolf kommen, und verläßt die Schafe und flieht, und der Wolf erhascht und zerstreut die Schafe.
กินฺตุ โย ชโน เมษปาลโก น, อรฺถาทฺ ยสฺย เมษา นิชา น ภวนฺติ, ย เอตาทฺฤโศ ไวตนิก: ส วฺฤกมฺ อาคจฺฉนฺตํ ทฺฤษฺฏฺวา เมชวฺรชํ วิหาย ปลายเต, ตสฺมาทฺ วฺฤกสฺตํ วฺรชํ ธฺฤตฺวา วิกิรติฯ
13 Der Mietling aber flieht, weil er ein Mietling ist und sich nicht um die Schafe kümmert.
ไวตนิก: ปลายเต ยต: ส เวตนารฺถี เมษารฺถํ น จินฺตยติฯ
14 Ich bin der gute Hirte und erkenne die Meinen, und werde erkannt von den Meinen,
อหเมว สโตฺย เมษปาลก: , ปิตา มำ ยถา ชานาติ, อหญฺจ ยถา ปิตรํ ชานามิ,
15 Wie Mich Mein Vater erkennt, und Ich den Vater erkenne. Und Ich lasse Mein Leben für die Schafe.
ตถา นิชานฺ เมษานปิ ชานามิ, เมษาศฺจ มำ ชานานฺติ, อหญฺจ เมษารฺถํ ปฺราณตฺยาคํ กโรมิฯ
16 Und andere Schafe habe Ich, die nicht aus diesem Stalle sind; auch sie muß Ich führen, und sie werden Meine Stimme hören, und wird eine Herde, ein Hirte werden.
อปรญฺจ เอตทฺ คฺฤหีย เมเษโภฺย ภินฺนา อปิ เมษา มม สนฺติ เต สกลา อานยิตวฺยา: ; เต มม ศพฺทํ โศฺรษฺยนฺติ ตต เอโก วฺรช เอโก รกฺษโก ภวิษฺยติฯ
17 Darum liebt Mich der Vater, daß Ich Mein Leben lasse, auf daß Ich es wieder nehme.
ปฺราณานหํ ตฺยกฺตฺวา ปุน: ปฺราณานฺ คฺรหีษฺยามิ, ตสฺมาตฺ ปิตา มยิ เสฺนหํ กโรติฯ
18 Niemand nimmt es Mir weg; sondern Ich lasse es von Mir Selber. Ich habe Gewalt, es zu lassen, und habe Gewalt, es wiederum zu nehmen. Dies Gebot habe Ich von Meinem Vater empfangen.
กศฺจิชฺชโน มม ปฺราณานฺ หนฺตุํ น ศกฺโนติ กินฺตุ สฺวยํ ตานฺ สมรฺปยามิ ตานฺ สมรฺปยิตุํ ปุนรฺคฺรหีตุญฺจ มม ศกฺติราเสฺต ภารมิมํ สฺวปิตุ: สกาศาตฺ ปฺราปฺโตหมฺฯ
19 Da ward wiederum ein Zwiespalt unter den Juden wegen dieser Worte.
อสฺมาทุปเทศาตฺ ปุนศฺจ ยิหูทียานำ มเธฺย ภินฺนวากฺยตา ชาตาฯ
20 Viele von ihnen aber sagten: Er hat einen Dämon und ist unsinnig. Was hört ihr Ihn?
ตโต พหโว วฺยาหรนฺ เอษ ภูตคฺรสฺต อุนฺมตฺตศฺจ, กุต เอตสฺย กถำ ศฺฤณุถ?
21 Andere sagten: Das sind nicht Reden eines Besessenen. Kann ein Dämon den Blinden die Augen auftun?
เกจิทฺ อวทนฺ เอตสฺย กถา ภูตคฺรสฺตสฺย กถาวนฺน ภวนฺติ, ภูต: กิมฺ อนฺธาย จกฺษุษี ทาตุํ ศกฺโนติ?
22 Es war aber Tempelweihe in Jerusalem und war Winter.
ศีตกาเล ยิรูศาลมิ มนฺทิโรตฺสรฺคปรฺวฺวณฺยุปสฺถิเต
23 Und Jesus wandelte umher im Heiligtum in der Halle Salomohs.
ยีศุ: สุเลมาโน นิ: สาเรณ คมนาคมเน กโรติ,
24 Da umringten Ihn die Juden und sagten zu Ihm: Wie lange hältst Du unsre Seelen auf? Bist Du der Christus, so sage es uns frei heraus!
เอตสฺมินฺ สมเย ยิหูทียาสฺตํ เวษฺฏยิตฺวา วฺยาหรนฺ กติ กาลานฺ อสฺมากํ วิจิกิตฺสำ สฺถาปยิษฺยามิ? ยทฺยภิษิกฺโต ภวติ ตรฺหิ ตตฺ สฺปษฺฏํ วทฯ
25 Jesus antwortete ihnen: Ich habe es euch gesagt, und ihr glaubt nicht. Die Werke, die Ich tue in Meines Vaters Namen, die zeugen von Mir.
ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยวททฺ อหมฺ อจกถํ กินฺตุ ยูยํ น ปฺรตีถ, นิชปิตุ รฺนามฺนา ยำ ยำ กฺริยำ กโรมิ สา กฺริไยว มม สากฺษิสฺวรูปาฯ
26 Aber ihr glaubt nicht; denn ihr seid nicht von Meinen Schafen, wie Ich euch gesagt habe.
กินฺตฺวหํ ปูรฺวฺวมกถยํ ยูยํ มม เมษา น ภวถ, การณาทสฺมานฺ น วิศฺวสิถฯ
27 Meine Schafe hören Meine Stimme, und Ich erkenne sie, und sie folgen Mir nach.
มม เมษา มม ศพฺทํ ศฺฤณฺวนฺติ ตานหํ ชานามิ เต จ มม ปศฺจาทฺ คจฺฉนฺติฯ
29 Mein Vater, Der sie Mir gegeben hat, ist größer, denn alle; und niemand kann sie Meinem Vater aus der Hand reißen.
โย มม ปิตา ตานฺ มหฺยํ ทตฺตวานฺ ส สรฺวฺวสฺมาตฺ มหานฺ, โกปิ มม ปิตุ: กราตฺ ตานฺ หรฺตฺตุํ น ศกฺษฺยติฯ
30 Ich und der Vater sind eins.
อหํ ปิตา จ ทฺวโยเรกตฺวมฺฯ
31 Da trugen die Juden abermals Steine herbei, um Ihn zu steinigen.
ตโต ยิหูทียา: ปุนรปิ ตํ หนฺตุํ ปาษาณานฺ อุทโตลยนฺฯ
32 Jesus antwortete ihnen: Viele gute Werke habe Ich euch gezeigt von Meinem Vater. Ob welchem dieser Werke steinigt ihr Mich?
ยีศุ: กถิตวานฺ ปิตุ: สกาศาทฺ พหูนฺยุตฺตมกรฺมฺมาณิ ยุษฺมากํ ปฺรากาศยํ เตษำ กสฺย กรฺมฺมณ: การณานฺ มำ ปาษาไณราหนฺตุมฺ อุทฺยตา: สฺถ?
33 Die Juden antworteten Ihm und sagten: Ob einem guten Werke steinigen wir Dich nicht, sondern der Lästerungen wegen, und daß Du, ein Mensch, Dich Selbst zum Gotte machst.
ยิหูทียา: ปฺรตฺยวทนฺ ปฺรศสฺตกรฺมฺมเหโต รฺน กินฺตุ ตฺวํ มานุษ: สฺวมีศฺวรมฺ อุกฺเตฺวศฺวรํ นินฺทสิ การณาทสฺมาตฺ ตฺวำ ปาษาไณรฺหนฺม: ฯ
34 Jesus antwortete ihnen: Ist nicht in eurem Gesetz geschrieben: Ich habe gesagt: Ihr seid Götter?
ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยุกฺตวานฺ มยา กถิตํ ยูยมฺ อีศฺวรา เอตทฺวจนํ ยุษฺมากํ ศาสฺเตฺร ลิขิตํ นาสฺติ กึ?
35 So Er die Götter nennt, zu denen das Wort Gottes geschah - und die Schrift kann nicht gebrochen werden -
ตสฺมาทฺ เยษามฺ อุทฺเทเศ อีศฺวรสฺย กถา กถิตา เต ยทีศฺวรคณา อุจฺยนฺเต ธรฺมฺมคฺรนฺถสฺยาปฺยนฺยถา ภวิตุํ น ศกฺยํ,
36 Wie sagt ihr zu Dem, Den der Vater geheiligt und in die Welt entsandt hat: Du lästerst, weil Ich sage: Ich bin Gottes Sohn?
ตรฺหฺยาหมฺ อีศฺวรสฺย ปุตฺร อิติ วากฺยสฺย กถนาตฺ ยูยํ ปิตฺราภิษิกฺตํ ชคติ เปฺรริตญฺจ ปุมำสํ กถมฺ อีศฺวรนินฺทกํ วาทย?
37 Wenn Ich nicht die Werke Meines Vaters tue, so glaubet Mir nicht.
ยทฺยหํ ปิตุ: กรฺมฺม น กโรมิ ตรฺหิ มำ น ปฺรตีต;
38 Tue Ich sie aber, wenn ihr auch Mir nicht glaubt, so glaubt den Werken; auf daß ihr erkennt und glaubt, daß in Mir der Vater ist, und Ich in Ihm.
กินฺตุ ยทิ กโรมิ ตรฺหิ มยิ ยุษฺมาภิ: ปฺรตฺยเย น กฺฤเต'ปิ การฺเยฺย ปฺรตฺยย: กฺริยตำ, ตโต มยิ ปิตาสฺตีติ ปิตรฺยฺยหมฺ อสฺมีติ จ กฺษาตฺวา วิศฺวสิษฺยถฯ
39 Da suchten sie abermals Ihn zu greifen; und Er entging aus ihren Händen,
ตทา เต ปุนรปิ ตํ ธรฺตฺตุมฺ อเจษฺฏนฺต กินฺตุ ส เตษำ กเรโภฺย นิสฺตีรฺยฺย
40 Und ging wiederum hin über den Jordan, an den Ort, wo Johannes zuerst taufte, und blieb allda,
ปุน รฺยรฺทฺทนฺ อทฺยาสฺตเฏ ยตฺร ปุรฺวฺวํ โยหนฺ อมชฺชยตฺ ตตฺราคตฺย นฺยวสตฺฯ
41 Und viele kamen zu Ihm und sagten: Johannes hat zwar kein Zeichen getan, aber alles, was Johannes von Diesem gesagt hat, ist wahr gewesen.
ตโต พหโว โลกาสฺตตฺสมีปมฺ อาคตฺย วฺยาหรนฺ โยหนฺ กิมปฺยาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺม นากโรตฺ กินฺตฺวสฺมินฺ มนุเษฺย ยา ย: กถา อกถยตฺ ตา: สรฺวฺวา: สตฺยา: ;
42 Und viele allda glaubten an Ihn.
ตตฺร จ พหโว โลกาสฺตสฺมินฺ วฺยศฺวสนฺฯ
