Jesaja 10
1 Wehe denen, die Satzungen des Unrechts aufsetzen und Vorschriften der Mühsal schreiben,
Қәбиһлик қанунлирини түзгүчиләргә, Азаплиқ пәрман-һөкүмләрни язғучиларға вай!
2 Die Armen vom Rechtsspruch zu verdrängen und den Elenden Meines Volkes das Recht zu entreißen, daß Witwen ihre Beute werden und sie die Waisen berauben.
Тул хотунларни олҗимиз қилайли, Житим-йесирларни булап-талайли дәп, Улар мискинләргә адаләтни бәрмәй, Хәлқимдики аҗиз-бечариләрдин һоқуқни булап кетиду.
3 Und was wollt ihr tun am Tag der Heimsuchung und des Unwetters, das von ferne kommt? Zu wem wollt ihr um Beistand fliehen, und wo lassen eure Herrlichkeit?
Һесап алидиған күнидә, Йәни жирақтин кәлгән туюқсиз балаю-апәт күнидә, Немә қилисиләр? Кимдин башпанаһлиқ издәп жүрисиләр? Байлиқ-шөһритиңларни нәгә аманәт қойисиләр?
4 Der sich noch nie gebeugt, fällt unter die Gefangenen und unter die Erwürgten. Bei all dem wendet sich Sein Zorn nicht zurück, und Seine Hand ist noch ausgestreckt.
Уларға әсирләр арисида зоңзийип олтириштин, Яки өлтүрүлгәнләр арисида жиқилиштин башқа һеч немә қалмиди! Һәммиси шундақ болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.
5 Wehe, Aschur, die Rute Meines Zorns, und er ist der Stab Meines Unwillens in ihrer Hand.
Қолиға ғәзивимниң тоқмиқи тутқузулған, Өзүмниң дәрғәзивимниң тайиғи болған Асурийәликкә вай!
6 Ich sende ihn wider eine heuchlerische Völkerschaft und gegen das Volk Meines Wütens entbiete Ich ihn, um Beute zu erbeuten und Raub zu rauben, es zu setzen zum Zerstampfen wie der Gassen Ton.
Мән уни худасиз бир «ят әл»гә, Дәрғәзивим қаритилған хәлқимгә зәрбә беришкә әвәтимән; Униңға олҗа тутувелишқа, Ғәниймәтни булашқа, [Хәлқимни] кочилардики лай-патқақларни дәссигәндәк дәссәшкә буйруймән.
7 Er aber meint es nicht recht und sein Herz denkt das Rechte nicht; weil es in seinem Herzen ist zu vernichten und auszurotten Völkerschaften, nicht wenige.
Бирақ [Асурийәликниң] көздә тутқини мошу әмәс, У шундақ һеч ойлиған әмәс. Униң ойлиғини вәйран қилиш, Көп дөләтләрни йоқитиштин ибарәттур.
8 Denn er spricht: Sind meine Obersten nicht allzumal Könige?
У: — «Мениң сәрдарлиримниңму һәммиси падишаларға баравәр әмәсму?
9 Ist nicht Kalno wie Karchemisch, nicht Chamath wie Arpad? nicht Schomron wie Damaskus?
Кално шәһири Каркемиш шәһиригә, Хамат шәһири Арпад шәһиригә, Самарийә шәһири Дәмәшқ шәһиригә охшаш әмәсму?
10 Wie meine Hand gefunden hat die Königreiche der Götzen und die Schnitzbilder derer in Jerusalem und Schomron?
Мәбудлири Самарийәниң вә Йерусалимниңкидин улуқ болғини билән, Мениң қолум мошу мәбудқа тәвә болған падишалиқларға егә болушқа йәткидәк турса,
11 Kann ich nicht, wie ich Schomron und seinen Götzen getan, auch Jerusalem und seinen Götzenbildern tun?
Самарийә вә униң мәбудлирини қандақ қилған болсам, Йерусалим вә униң мәбудлирини охшашла шундақ қилмамдимән?» — дәйду.
12 Und geschehen wird, wenn der Herr all Sein Tun am Zionsberg und an Jerusalem ausgeführt hat, will ich heimsuchen die Frucht des Großtuns des Herzens von Aschurs König und das Prahlen der Überhebung seiner Augen;
Бирақ Рәб Зион теғи вә Йерусалимда пүткүл җаза ишини пүткүзүп болғандин кейин, У: — «Мән Асурийә падишасиниң көңлидики башбаштақлиқниң ақивитини [униңға чүшүримән], Униң көзлиридики кибирлик нәзәрлирини җазалаймән» дәйду.
13 Daß er sprach: Ich habe es getan mit der Kraft meiner Hand und mit meiner Weisheit; denn ich bin einsichtsvoll, tue weg der Völker Grenzen und plündere ihre Vorräte, unterwerfe als Gewaltiger die Bewohner.
Чүнки у: — «Бу ишларни өз қолумниң күчи билән, Өз даналиғим билән мән қилғанмән; Чүнки мән әқиллиқтурмән; Мән әлләрниң пасиллирини йоқаттим, Уларниң ғәзнилирини буливалдим, Тәхткә олтарғанларни батур кәби чүшүрүп ташлидиммән;
14 Und es findet wie ein Vogelnest meine Hand das Vermögen der Völker, und wie man verlassene Eier einsammelt, sammle ich die ganze Erde ein, und keiner ist, der nur mit dem Flügel flattert, noch den Mund aufsperrt und zirpt.
Мән қолумни бир қуш угисиға узатқандәк әлләрниң байлиқлириға узаттим, Бириси ташливетилгән тухумларни тәргәндәк мән пүткүл дунияни жиққанмән; Улардин һеч бириму қанатлирини палақлатмиди, Тумшуғини ачмиди, Яки чук-чук қилип аваз чиқармиди» — дәйду.
15 Prahlet die Axt gegen den, der mit ihr haut? Tut auch die Säge groß gegen den, der sie zieht? Als schwänge die Rute den, der sie emporhebt; als höbe der Stab den empor, der kein Holz ist.
Палта өзини ишләткүчисигә лап атса боламду? Һәрә һәридигүчигә почилиқ қилса боламду? Шундақ иш екән, худди таяқ өзини көтәргүчисини ойниталиса болидиғандәк, Худди һаса яғач әмәс болғучини көтәргәндәк болатти әмәсму?!
16 Darum sendet der Herr, der Herr der Heerscharen, Magerkeit unter seine Fetten und statt seiner Herrlichkeit läßt Er auflodern eine Lohe wie eines Feuers Lohe.
Шуңа самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар шу [Асурийәлкниң] палванлири арисиға оруқлитиш кесилини әвәтиду, Униң шан-шәривиниң астида лавулдап ялқунлайдиған бир отни яқиду.
17 Und Israels Licht wird zum Feuer und sein Heiliger zur Flamme und brennt und frißt auf sein Dorngestrüpp und seinen Dornenstrauch an einem Tag.
«Исраилниң Нури»ниң Өзи от, Униңдики Муқәддәс Болғучи ялқун болиду, У бир күн ичидә униң җиғанлири вә тикәнлирини көйдүрүп, жутувалиду.
18 Und die Herrlichkeit seines Waldes und seines Fruchtgefildes wird Er verzehren von der Seele und bis zum Fleische, und wird werden wie das Hinschwinden eines Siechenden.
Һәм униң орманзарлиқ вә бағ-етизлириниң шан-шәривини, җан вә тенини көйдүрүп күл қиливетиду; Улар бәәйни җүдәп кетиватқан кесәл адәмдәк болуп қалиду.
19 Und der Überrest der Bäume seines Waldes ist eine Zahl, so daß ein Junge sie schreiben kann.
Буниң билән орманзарлиқтики дәрәқләрниң қеп қалғини шунчә аз болидуки, Кичик бала уларни санап хатириләләйду.
20 Und es wird geschehen an jenem Tag, daß der Überrest Israels und der Entkommene von Jakobs Haus sich nicht mehr stützt auf den, der es geschlagen, sondern sich stützet auf Jehovah, den Heiligen Israels in Wahrheit.
Шу күни шундақ болидуки, Исраилниң қалди хәлқи, йәни Яқупниң җәмәтидин қечип қайтқанлар өзлирини урғучиға иккинчи таянмайду; бәлки улар һәқиқәтән Пәрвәрдигар, йәни «Исраилдики Муқәддәс Болғучи»ға тайиниду.
21 Der Überrest, Jakobs Überrest, kehrt dann zurück zum Gott dem Mächtigen.
Бәрһәқ, бир «қалди» қайтип келиду, Йәни Яқупниң «қалдиси» қудрәтлик Тәңриниң йениға қайтип келиду.
22 Denn war auch dein Volk, o Israel, wie der Sand des Meeres, so kehrt ein Überrest davon zurück; Vollendung ist entschieden, es überflutet die Gerechtigkeit.
И Исраил, хәлқиң деңиздики қумдәк көп болғини билән, Пәқәт бир қалдиси қайтиду; [Чүнки] һәққанийлиқ билән жүргүзүлгән, бир һалакәтниң тешип үстүңларға чүшүши бекитилгәндур;
23 Denn eine Vollendung macht und eine Entscheidung der Herr Jehovah der Heerscharen in des ganzen Landes Mitte.
Чүнки бир һалакәтни — бекитилгән бир һалакәтни самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар пүткүл йәр йүзидә әмәлгә ашуриду.
24 Darum so sprach der Herr, Jehovah der Heerscharen: Fürchte dich nicht, Mein Volk, Zions Bewohner, vor Aschur, der mit der Rute dich schlägt und seinen Stab aufhebt wider dich im Weg Ägyptens.
Шуңа самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — « — И Зион теғида турған хәлқим, Асурийәдин қорқма! У сени таяқ билән уридиған, Вә Мисирлиқлардәк саңа қарап һасисини көтиридиған болсиму,
25 Denn noch um ein winzig Kleines ist der Unwille vollendet und auf ihren Untergang ist Mein Zorn.
Пәқәт азғинә вақит өтүши биләнла, Силәргә қаратқан мошу дәрғәзивим түгәп, Ғәзивимни уларға һалакәт чүшсун дәп қаритимән.
26 Und Jehovah der Heerscharen schwingt über ihn die Geißel, wie Er am Felsen Oreb Midjan schlug; und über dem Meere ist Sein Stab, und Er erhebt ihn auf dem Wege Ägyptens.
Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар болса, уларға қамча билән һуҗум қозғайду; Уларниң һали «Орәбниң қорам теши»да болған Мидиян қирғинчилиғидәк һаләттә болиду; У һасисини деңизға қаритип, Уни Мисирлиқларниң үстигә көтәргәндәк көтириду;
27 Und an jenem Tag geschieht, daß seine Last von deiner Schulter weggenommen wird, und sein Joch von deinem Nacken, und in Stücke geht das Joch vor dem Fette.
Андин шу күнидә шундақ болидуки, Униң жүки мүрәңдин, Боюнтуруғи бойнуңдин елип ташлиниду; Майлириң сәвәвидин, Боюнтуруқ сундуруп йоқитилиду.
28 Er kommt gen Ajath, zieht hin durch Migron, mustert zu Michmasch sein Zeug.
Мана, улар Аятқа йетип, Мигрондин өткән, Миқмашта жүк-тақлирини қоюп қойиду;
29 Sie ziehen durch Mebara; unser Nachtlager ist zu Geba, Ramah erzittert, Gibea Schaul flieht.
Улар босуға-давандин өткән, Гебада қонуп қалиду; Рамаһ титрәп кетиду; Саулниң жути Гибеаһдикиләр болса қечип кәткән;
30 Laß tönen deine Stimme, Gallims Tochter, horche, Laisch, elendes Anathoth!
И Галлимниң қизи, пәрядиңни көтәр! Һәй Лаиш, аңлап қой! И бечарә Анатот!
31 Madmenah entflieht, die so in Gebim wohnen flüchten sich zusammen.
Мадмәнаһ болса қачти; Гебимдикиләр бәдәр қачти;
32 Noch diesen Tag zu stehen in Nob; es wird schwingen seine Hand der Berg der Tochter Zions, der Hügel Jerusalems.
Шу күн өтмигичә улар Ноб дөңидә тохтап қалиду; Әшу йәрдә у Зион қизиниң теғиға, Йәни Йерусалимдики дөңгә қарап муштини ойнитиду.
33 Siehe, der Herr Jehovah der Heerscharen haut ab das Geäste mit Grauen, und die von hohem Wuchse werden niedergehauen, und die Emporragenden erniedrigt.
Мана, самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар чоң шахларни шиддәт билән кесиветиду; Шуниң билән егиз өскәнләр кесип жиқитилиду; Һали үстүнләр пәсләштүрүлиду.
34 Und umgehauen werden des Waldes Dickichte vom Eisen, und durch den Stattlichen fällt der Libanon.
У төмүр [қураллар] билән орманлиқниң Барақсан йәрлирини кесип қақаслиқ қиливетиду; Ливан болса улуқ бириси тәрипидин жиқитилиду.
