Hebraeer 1
1 Nachdem vor Zeiten Gott vielfältig und auf verschiedene Weise zu den Vätern durch die Propheten geredet hatte,
ਪੁਰਾ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿਃ ਪਿਤ੍ਰੁʼਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਨਾਨਾਸਮਯੇ ਨਾਨਾਪ੍ਰਕਾਰੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍
2 So hat Er in den letzten Tagen zu uns geredet durch den Sohn, Den Er zum Erben über alles gesetzt, durch Den Er auch die Welten erschaffen hat, (aiōn g165)
ਸ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ਼ੇਸ਼਼ਕਾਲੇ ਨਿਜਪੁਤ੍ਰੇਣਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍| ਸ ਤੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਸਰ੍ੱਵਾਧਿਕਾਰਿਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤੇਨੈਵ ਚ ਸਰ੍ੱਵਜਗਨ੍ਤਿ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍| (aiōn g165)
3 Welcher, weil Er der Abglanz Seiner Herrlichkeit und das Ebenbild Seines Wesens und durch das Wort Seiner Kraft der Träger aller Dinge ist, und
ਸ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭਾਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਬਿਮ੍ਬਸ੍ਤਸ੍ਯ ਤੱਤ੍ਵਸ੍ਯ ਮੂਰ੍ੱਤਿਸ਼੍ਚਾਸ੍ਤਿ ਸ੍ਵੀਯਸ਼ਕ੍ਤਿਵਾਕ੍ਯੇਨ ਸਰ੍ੱਵੰ ਧੱਤੇ ਚ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣੈਰਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਮਾਰ੍ੱਜਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਊਰ੍ੱਧ੍ਵਸ੍ਥਾਨੇ ਮਹਾਮਹਿਮ੍ਨੋ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
4 Und ist um so viel höher geworden denn die Engel, einen je höheren Namen Er von ihnen ererbt hat.
ਦਿਵ੍ਯਦੂਤਗਣਾਦ੍ ਯਥਾ ਸ ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਨਾਮ੍ਨੋ (ਅ)ਧਿਕਾਰੀ ਜਾਤਸ੍ਤਥਾ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਪਿ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੋ ਜਾਤਃ|
5 Denn zu welchem Engel hat Er je gesagt: Du bist Mein Sohn, heute habe Ich dich gezeugt? und abermals: Ich werde Ihm Vater sein, und Er wird Mir Sohn sein?
ਯਤੋ ਦੂਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਦਾਚਿਦੀਸ਼੍ਵਰੇਣੇਦੰ ਕ ਉਕ੍ਤਃ? ਯਥਾ, "ਮਦੀਯਤਨਯੋ (ਅ)ਸਿ ਤ੍ਵਮ੍ ਅਦ੍ਯੈਵ ਜਨਿਤੋ ਮਯਾ| " ਪੁਨਸ਼੍ਚ "ਅਹੰ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸ ਚ ਮਮ ਪੁਤ੍ਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| "
6 Und abermals, wann Er den Erstgeborenen eingeführt hat in die Welt, dann spricht Er: Und es sollen Ihn anbeten alle Engel Gottes.
ਅਪਰੰ ਜਗਤਿ ਸ੍ਵਕੀਯਾਦ੍ਵਿਤੀਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਪੁਨਰਾਨਯਨਕਾਲੇ ਤੇਨੋਕ੍ਤੰ, ਯਥਾ, "ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਕਲੈ ਰ੍ਦੂਤੈਰੇਸ਼਼ ਏਵ ਪ੍ਰਣਮ੍ਯਤਾਂ| "
7 Und von den Engeln sagte Er zwar: Er macht Seine Engel zu Winden und Seine Diener zu Feuerflammen.
ਦੂਤਾਨ੍ ਅਧਿ ਤੇਨੇਦਮ੍ ਉਕ੍ਤੰ, ਯਥਾ, "ਸ ਕਰੋਤਿ ਨਿਜਾਨ੍ ਦੂਤਾਨ੍ ਗਨ੍ਧਵਾਹਸ੍ਵਰੂਪਕਾਨ੍| ਵਹ੍ਨਿਸ਼ਿਖਾਸ੍ਵਰੂਪਾਂਸ਼੍ਚ ਕਰੋਤਿ ਨਿਜਸੇਵਕਾਨ੍|| "
8 Vom Sohn aber: Gott, Dein Thron währt in Zeit und Ewigkeit, das Zepter Deines Reiches ist ein Zepter der Geradheit. (aiōn g165)
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੁਤ੍ਰਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਤੇਨੋਕ੍ਤੰ, ਯਥਾ, "ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰ ਸਦਾ ਸ੍ਥਾਯਿ ਤਵ ਸਿੰਹਾਸਨੰ ਭਵੇਤ੍| ਯਾਥਾਰ੍ਥ੍ਯਸ੍ਯ ਭਵੇੱਦਣ੍ਡੋ ਰਾਜਦਣ੍ਡਸ੍ਤ੍ਵਦੀਯਕਃ| (aiōn g165)
9 Du hast geliebt Gerechtigkeit und gehaßt Ungerechtigkeit, darum hat Dich Gott, Dein Gott, gesalbt mit dem Öl der Freuden über Deine Genossen.
ਪੁਣ੍ਯੇ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੋਸ਼਼ਿ ਤ੍ਵੰ ਕਿਞ੍ਚਾਧਰ੍ੰਮਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਸੇ| ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯ ਈਸ਼ ਈਸ਼ਸ੍ਤੇ ਸ ਤੇ ਮਿਤ੍ਰਗਣਾਦਪਿ| ਅਧਿਕਾਹ੍ਲਾਦਤੈਲੇਨ ਸੇਚਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਵ|| "
10 Und Du, Herr, hast am Anfang die Erde gegründet und Werke Deiner Hände sind die Himmel.
ਪੁਨਸ਼੍ਚ, ਯਥਾ, "ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਮੂਲਮ੍ ਆਦੌ ਸੰਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤ੍ਵਯਾ| ਤਥਾ ਤ੍ਵਦੀਯਹਸ੍ਤੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਗਗਨਮਣ੍ਡਲੰ|
11 Sie werden vergehen, Du aber bleibst, und sie werden alle veralten wie ein Kleid.
ਇਮੇ ਵਿਨੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਸ੍ਤ੍ਵਨ੍ਤੁ ਨਿਤ੍ਯਮੇਵਾਵਤਿਸ਼਼੍ਠਸੇ| ਇਦਨ੍ਤੁ ਸਕਲੰ ਵਿਸ਼੍ਵੰ ਸੰਜਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਵਸ੍ਤ੍ਰਵਤ੍|
12 Wie ein Gewand wirst Du sie aufrollen, und sie werden verwandelt werden; Du aber bist Derselbe, und Deine Jahre nehmen kein Ende.
ਸਙ੍ਕੋਚਿਤੰ ਤ੍ਵਯਾ ਤੱਤੁ ਵਸ੍ਤ੍ਰਵਤ੍ ਪਰਿਵਰ੍ਤ੍ਸ੍ਯਤੇ| ਤ੍ਵਨ੍ਤੁ ਨਿਤ੍ਯੰ ਸ ਏਵਾਸੀ ਰ੍ਨਿਰਨ੍ਤਾਸ੍ਤਵ ਵਤ੍ਸਰਾਃ|| "
13 Zu welchem der Engel hat Er je gesagt: Setze Dich zu Meiner Rechten, bis Ich Deine Feinde zum Schemel Deiner Füße lege?
ਅਪਰੰ ਦੂਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਃ ਕਦਾਚਿਦੀਸ਼੍ਵਰੇਣੇਦਮੁਕ੍ਤਃ? ਯਥਾ, "ਤਵਾਰੀਨ੍ ਪਾਦਪੀਠੰ ਤੇ ਯਾਵੰਨਹਿ ਕਰੋਮ੍ਯਹੰ| ਮਮ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਦਿਗ੍ਭਾਗੇ ਤਾਵਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਸਮੁਪਾਵਿਸ਼|| "
14 Sind sie nicht allzumal dienstbare Geister, und werden ausgesandt zum Dienst um derer willen, die ererben sollen die Seligkeit?
ਯੇ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰਿਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਿਚਰ੍ੱਯਾਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਮਾਣਾਃ ਸੇਵਨਕਾਰਿਣ ਆਤ੍ਮਾਨਃ ਕਿੰ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਦੂਤਾ ਨਹਿ?
