< Apostelgeschichte 7 >

1 Da sprach der Hohepriester: Ist dem also?
តតះ បរំ មហាយាជកះ ប្ឫឞ្ដវាន៑, ឯឞា កថាំ កិំ សត្យា?
2 Da sprach er: Männer, Brüder und Väter, höret: Der Gott der Herrlichkeit erschien unserem Vater Abraham, da er in Mesopotamien war, eher er sich in Charan niederließ;
តតះ ស ប្រត្យវទត៑, ហេ បិតរោ ហេ ភ្រាតរះ សវ៌្វេ លាកា មនាំសិ និធទ្ធ្វំ។ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞ ឥព្រាហីម៑ ហារណ្នគរេ វាសករណាត៑ បូវ៌្វំ យទា អរាម៑-នហរយិមទេឝេ អាសីត៑ តទា តេជោមយ ឦឝ្វរោ ទឝ៌នំ ទត្វា
3 Und sprach zu ihm: Gehe aus deinem Lande und aus deiner Verwandtschaft hin in ein Land, das Ich dir zeigen werde.
តមវទត៑ ត្វំ ស្វទេឝជ្ញាតិមិត្រាណិ បរិត្យជ្យ យំ ទេឝមហំ ទឝ៌យិឞ្យាមិ តំ ទេឝំ វ្រជ។
4 Da zog er aus von der Chaldäer Land und ließ sich in Charan nieder; und von dannen nach dem Tode seines Vaters führte Er ihn über in dieses Land, darin ihr nun wohnet.
អតះ ស កស្ទីយទេឝំ វិហាយ ហារណ្នគរេ ន្យវសត៑, តទនន្តរំ តស្យ បិតរិ ម្ឫតេ យត្រ ទេឝេ យូយំ និវសថ ស ឯនំ ទេឝមាគច្ឆត៑។
5 Und gab ihm kein Besitztum darin, auch nicht eines Fußes breit; verhieß aber, es ihm und seinen Samen nach ihm zum Besitze zu geben, als er noch kein Kind hatte.
កិន្ត្វីឝ្វរស្តស្មៃ កមប្យធិការម៑ អត៌្ហាទ៑ ឯកបទបរិមិតាំ ភូមិមបិ នាទទាត៑; តទា តស្យ កោបិ សន្តានោ នាសីត៑ តថាបិ សន្តានៃះ សាទ៌្ធម៑ ឯតស្យ ទេឝស្យាធិការី ត្វំ ភវិឞ្យសីតិ តម្ប្រត្យង្គីក្ឫតវាន៑។
6 Es redete aber Gott also: Dein Same wird ein Fremdling sein in einem fremden Lande, und sie werden ihn dienstbar machen und mißhandeln vierhundert Jahre lang.
ឦឝ្វរ ឥត្ថម៑ អបរមបិ កថិតវាន៑ តវ សន្តានាះ បរទេឝេ និវត្ស្យន្តិ តតស្តទ្ទេឝីយលោកាឝ្ចតុះឝតវត្សរាន៑ យាវត៑ តាន៑ ទាសត្វេ ស្ថាបយិត្វា តាន៑ ប្រតិ កុវ្យវហារំ ករិឞ្យន្តិ។
7 Aber Ich werde das Volk, dem sie dienen, richten, sprach Gott: Und danach werden sie ausziehen und Mir an dieser Stätte dienen.
អបរម៑ ឦឝ្វរ ឯនាំ កថាមបិ កថិតវាន៑, យេ លោកាស្តាន៑ ទាសត្វេ ស្ថាបយិឞ្យន្តិ តាល្លោកាន៑ អហំ ទណ្ឌយិឞ្យាមិ, តតះ បរំ តេ ពហិគ៌តាះ សន្តោ មាម៑ អត្រ ស្ថានេ សេវិឞ្យន្តេ។
8 Und gab ihm den Bund der Beschneidung; und so zeugte er Isaak und beschnitt ihn am achten Tage, und Isaak den Jakob, und Jakob die zwölf Erzväter,
បឝ្ចាត៑ ស តស្មៃ ត្វក្ឆេទស្យ និយមំ ទត្តវាន៑, អត ឥស្ហាកនាម្និ ឥព្រាហីម ឯកបុត្រេ ជាតេ, អឞ្ដមទិនេ តស្យ ត្វក្ឆេទម៑ អករោត៑។ តស្យ ឥស្ហាកះ បុត្រោ យាកូព៑, តតស្តស្យ យាកូពោៜស្មាកំ ទ្វាទឝ បូវ៌្វបុរុឞា អជាយន្ត។
9 Und die Erzväter neideten Joseph und verkauften ihn nach Ägypten.
តេ បូវ៌្វបុរុឞា ឦឞ៌្យយា បរិបូណ៌ា មិសរទេឝំ ប្រេឞយិតុំ យូឞផំ វ្យក្រីណន៑។
10 Aber Gott war mit ihm, und errettete ihn aus all seinen Trübsalen und schenkte ihm Gnade und Weisheit vor Pharao, dem König Ägyptens, daß er ihn setzte zum Fürsten über Ägypten und über sein ganzes Haus.
កិន្ត្វីឝ្វរស្តស្យ សហាយោ ភូត្វា សវ៌្វស្យា ទុគ៌តេ រក្ឞិត្វា តស្មៃ ពុទ្ធិំ ទត្ត្វា មិសរទេឝស្យ រាជ្ញះ ផិរៅណះ ប្រិយបាត្រំ ក្ឫតវាន៑ តតោ រាជា មិសរទេឝស្យ ស្វីយសវ៌្វបរិវារស្យ ច ឝាសនបទំ តស្មៃ ទត្តវាន៑។
11 Da kam eine Teuerung über ganz Ägyptenland und Kanaan und eine große Trübsal, und unsere Väter fanden nicht Nahrung genug.
តស្មិន៑ សមយេ មិសរ-កិនានទេឝយោ រ្ទុព៌្ហិក្ឞហេតោរតិក្លិឞ្ដត្វាត៑ នះ បូវ៌្វបុរុឞា ភក្ឞ្យទ្រវ្យំ នាលភន្ត។
12 Jakob aber hörte, daß Korn in Ägypten wäre und sandte unsere Väter aus aufs erste Mal.
កិន្តុ មិសរទេឝេ ឝស្យានិ សន្តិ, យាកូព៑ ឥមាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា ប្រថមម៑ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាន៑ មិសរំ ប្រេឞិតវាន៑។
13 Und beim anderen Mal ward Joseph von seinen Brüdern erkannt und ward dem Pharao Josephs Geschlecht offenbar.
តតោ ទ្វិតីយវារគមនេ យូឞផ៑ ស្វភ្រាត្ឫភិះ បរិចិតោៜភវត៑; យូឞផោ ភ្រាតរះ ផិរៅណ៑ រាជេន បរិចិតា អភវន៑។
14 Joseph sandte aus und ließ seinen Vater Jakob und sein ganzes Geschlecht, fünfundsiebzig Seelen, zu sich rufen.
អនន្តរំ យូឞផ៑ ភ្រាត្ឫគណំ ប្រេឞ្យ និជបិតរំ យាកូពំ និជាន៑ បញ្ចាធិកសប្តតិសំខ្យកាន៑ ជ្ញាតិជនាំឝ្ច សមាហូតវាន៑។
15 Und Jakob zog hinab nach Ägypten und starb allda, er und unsere Väter.
តស្មាទ៑ យាកូព៑ មិសរទេឝំ គត្វា ស្វយម៑ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាឝ្ច តស្មិន៑ ស្ថានេៜម្រិយន្ត។
16 Und sie wurden herübergebracht nach Sichem und in der Grabstätte beigesetzt, die Abraham um Geld von den Kindern Hemors zu Sichem erkauft hatte.
តតស្តេ ឝិខិមំ នីតា យត៑ ឝ្មឝានម៑ ឥព្រាហីម៑ មុទ្រាទត្វា ឝិខិមះ បិតុ រ្ហមោរះ បុត្រេភ្យះ ក្រីតវាន៑ តត្ឝ្មឝានេ ស្ថាបយាញ្ចក្រិរេ។
17 Wie nun die Zeit der Verheißung nahte, die Gott dem Abraham geschworen hatte, wuchs das Volk und mehrte sich in Ägypten.
តតះ បរម៑ ឦឝ្វរ ឥព្រាហីមះ សន្និធៅ ឝបថំ ក្ឫត្វា យាំ ប្រតិជ្ញាំ ក្ឫតវាន៑ តស្យាះ ប្រតិជ្ញាយាះ ផលនសមយេ និកដេ សតិ ឥស្រាយេល្លោកា សិមរទេឝេ វទ៌្ធមានា ពហុសំខ្យា អភវន៑។
18 Bis daß ein anderer König aufkam, der nichts von Joseph wußte.
ឝេឞេ យូឞផំ យោ ន បរិចិនោតិ តាទ្ឫឝ ឯកោ នរបតិរុបស្ថាយ
19 Dieser handelte arglistig gegen unser Geschlecht und tat übel an unseren Vätern, so daß man die Kindlein aussetzen mußte, und nicht am Leben lassen durfte.
អស្មាកំ ជ្ញាតិភិះ សាទ៌្ធំ ធូត៌្តតាំ វិធាយ បូវ៌្វបុរុឞាន៑ ប្រតិ កុវ្យវហរណបូវ៌្វកំ តេឞាំ វំឝនាឝនាយ តេឞាំ នវជាតាន៑ ឝិឝូន៑ ពហិ រ្និរក្ឞេបយត៑។
20 Zu der Zeit ward Moses geboren und war schön vor Gott, und ward drei Monate in seines Vaters Haus ernährt.
ឯតស្មិន៑ សមយេ មូសា ជជ្ញេ, ស តុ បរមសុន្ទរោៜភវត៑ តថា បិត្ឫគ្ឫហេ មាសត្រយបយ៌្យន្តំ បាលិតោៜភវត៑។
21 Als er aber ausgesetzt ward, hob ihn die Tochter Pharaos auf und ließ ihn für sich zum Sohne auferziehen.
កិន្តុ តស្មិន៑ ពហិន៌ិក្ឞិប្តេ សតិ ផិរៅណរាជស្យ កន្យា តម៑ ឧត្តោល្យ នីត្វា ទត្តកបុត្រំ ក្ឫត្វា បាលិតវតី។
22 Und Moses ward unterrichtet in aller Weisheit der Ägypter und war kräftig in Worten und Werken.
តស្មាត៑ ស មូសា មិសរទេឝីយាយាះ សវ៌្វវិទ្យាយាះ បារទ្ឫឞ្វា សន៑ វាក្យេ ក្រិយាយាញ្ច ឝក្តិមាន៑ អភវត៑។
23 Da er aber volle vierzig Jahre alt war, kam ihm in den Sinn, nach seinen Brüdern, den Söhnen Israels, zu sehen.
ស សម្បូណ៌ចត្វារិំឝទ្វត្សរវយស្កោ ភូត្វា ឥស្រាយេលីយវំឝនិជភ្រាត្ឫន៑ សាក្ឞាត៑ កត៌ុំ មតិំ ចក្រេ។
24 Und er sah, wie einer mißhandelt wurde und verteidigte ihn, und nahm Rache für den, dem Leid geschah, indem er den Ägypter erschlug.
តេឞាំ ជនមេកំ ហិំសិតំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តស្យ សបក្ឞះ សន៑ ហិំសិតជនម៑ ឧបក្ឫត្យ មិសរីយជនំ ជឃាន។
25 Er meinte aber, seine Brüder verstünden, daß Gott durch seine Hand ihnen Heil gäbe; aber sie verstunden es nicht.
តស្យ ហស្តេនេឝ្វរស្តាន៑ ឧទ្ធរិឞ្យតិ តស្យ ភ្រាត្ឫគណ ឥតិ ជ្ញាស្យតិ ស ឥត្យនុមានំ ចការ, កិន្តុ តេ ន ពុពុធិរេ។
26 Am anderen Tag traf er sie, wie sie sich stritten und trieb sie zum Frieden an und sagte: Ihr Männer seid Brüder, warum tut ihr einander Unrecht?
តត្បរេ ៜហនិ តេឞាម៑ ឧភយោ រ្ជនយោ រ្វាក្កលហ ឧបស្ថិតេ សតិ មូសាះ សមីបំ គត្វា តយោ រ្មេលនំ កត៌្តុំ មតិំ ក្ឫត្វា កថយាមាស, ហេ មហាឝយៅ យុវាំ ភ្រាតរៅ បរស្បរម៑ អន្យាយំ កុតះ កុរុថះ?
27 Der aber dem anderen Unrecht tat, stieß ihn von sich und sagte: Wer hat dich zum Herrn und Richter über uns bestellt?
តតះ សមីបវាសិនំ ប្រតិ យោ ជនោៜន្យាយំ ចការ ស តំ ទូរីក្ឫត្យ កថយាមាស, អស្មាកមុបរិ ឝាស្ត្ឫត្វវិចារយិត្ឫត្វបទយោះ កស្ត្វាំ និយុក្តវាន៑?
28 Willst du mich umbringen, wie du gestern den Ägypter hast umgebracht?
ហ្យោ យថា មិសរីយំ ហតវាន៑ តថា កិំ មាមបិ ហនិឞ្យសិ?
29 Da floh Moses über dieser Rede und hielt sich in Midjan auf und zeugte daselbst zwei Söhne.
តទា មូសា ឯតាទ្ឫឝីំ កថាំ ឝ្រុត្វា បលាយនំ ចក្រេ, តតោ មិទិយនទេឝំ គត្វា ប្រវាសី សន៑ តស្ថៅ, តតស្តត្រ ទ្វៅ បុត្រៅ ជជ្ញាតេ។
30 Und als die vierzig Jahre um waren, erschien ihm in der Wüste am Berge Sinai der Engel des Herrn in einer Feuerflamme in dem Busch.
អនន្តរំ ចត្វារិំឝទ្វត្សរេឞុ គតេឞុ សីនយបវ៌្វតស្យ ប្រាន្តរេ ប្រជ្វលិតស្តម្ពស្យ វហ្និឝិខាយាំ បរមេឝ្វរទូតស្តស្មៃ ទឝ៌នំ ទទៅ។
31 Da es Moses sah, wunderte er sich über das Gesicht, und da er hinzutreten wollte, um es sich anzusehen, geschah die Stimme des Herrn zu ihm:
មូសាស្តស្មិន៑ ទឝ៌នេ វិស្មយំ មត្វា វិឝេឞំ ជ្ញាតុំ និកដំ គច្ឆតិ,
32 Ich bin der Gott deiner Väter, der Gott Abrahams, und der Gott Isaaks, und der Gott Jakobs. Moses aber erzitterte und wagte nicht mehr hinzuschauen.
ឯតស្មិន៑ សមយេ, អហំ តវ បូវ៌្វបុរុឞាណាម៑ ឦឝ្វរោៜរ្ថាទ៑ ឥព្រាហីម ឦឝ្វរ ឥស្ហាក ឦឝ្វរោ យាកូព ឦឝ្វរឝ្ច, មូសាមុទ្ទិឝ្យ បរមេឝ្វរស្យៃតាទ្ឫឝី វិហាយសីយា វាណី ពភូវ, តតះ ស កម្បាន្វិតះ សន៑ បុន រ្និរីក្ឞិតុំ ប្រគល្ភោ ន ពភូវ។
33 Der Herr aber sprach zu ihm: Ziehe deine Schuhe von den Füßen; denn die Stätte, da du stehst, ist heiliges Land.
បរមេឝ្វរស្តំ ជគាទ, តវ បាទយោះ បាទុកេ មោចយ យត្រ តិឞ្ឋសិ សា បវិត្រភូមិះ។
34 Ich habe wohl gesehen die Mißhandlung Meines Volks in Ägypten und ihr Seufzen gehört, und bin herabgekommen, sie zu befreien, und nun komm her, Ich will dich hin nach Ägypten senden.
អហំ មិសរទេឝស្ថានាំ និជលោកានាំ ទុទ៌្ទឝាំ និតាន្តម៑ អបឝ្យំ, តេឞាំ កាតយ៌្យោក្តិញ្ច ឝ្រុតវាន៑ តស្មាត៑ តាន៑ ឧទ្ធត៌្តុម៑ អវរុហ្យាគមម៑; ឥទានីម៑ អាគច្ឆ មិសរទេឝំ ត្វាំ ប្រេឞយាមិ។
35 Diesen Moses, den sie verleugnet und gesagt hatten: Wer hat dich zum Herrn und Richter gesetzt, diesen sandte Gott als Herrn und Erlöser durch die Hand des Engels, Der ihm erschien in dem Busche.
កស្ត្វាំ ឝាស្ត្ឫត្វវិចារយិត្ឫត្វបទយោ រ្និយុក្តវាន៑, ឥតិ វាក្យមុក្ត្វា តៃ រ្យោ មូសា អវជ្ញាតស្តមេវ ឦឝ្វរះ ស្តម្ពមធ្យេ ទឝ៌នទាត្រា តេន ទូតេន ឝាស្តារំ មុក្តិទាតារញ្ច ក្ឫត្វា ប្រេឞយាមាស។
36 Dieser führte sie aus und tat Wunder und Zeichen in Ägyptenland, im Roten Meer und in der Wüste vierzig Jahre lang.
ស ច មិសរទេឝេ សូផ្នាម្និ សមុទ្រេ ច បឝ្ចាត៑ ចត្វារិំឝទ្វត្សរាន៑ យាវត៑ មហាប្រាន្តរេ នានាប្រការាណ្យទ្ភុតានិ កម៌្មាណិ លក្ឞណានិ ច ទឝ៌យិត្វា តាន៑ ពហិះ ក្ឫត្វា សមានិនាយ។
37 Dies ist der Moses, der zu den Söhnen Israels gesprochen hat: Gott, der Herr, wird euch aus euren Brüdern einen Propheten erwecken, gleich wie mich; Ihn sollt ihr hören.
ប្រភុះ បរមេឝ្វរោ យុឞ្មាកំ ភ្រាត្ឫគណស្យ មធ្យេ មាទ្ឫឝម៑ ឯកំ ភវិឞ្យទ្វក្តារម៑ ឧត្បាទយិឞ្យតិ តស្យ កថាយាំ យូយំ មនោ និធាស្យថ, យោ ជន ឥស្រាយេលះ សន្តានេភ្យ ឯនាំ កថាំ កថយាមាស ស ឯឞ មូសាះ។
38 Dieser ist es, Der in der Gemeinde in der Wüste war mit dem Engel, Der zu ihm redete auf dem Berg Sinai, und mit unseren Vätern, Welcher empfing das lebendige Wort, um es uns mitzuteilen.
មហាប្រាន្តរស្ថមណ្ឌលីមធ្យេៜបិ ស ឯវ សីនយបវ៌្វតោបរិ តេន សាទ៌្ធំ សំលាបិនោ ទូតស្យ ចាស្មត្បិត្ឫគណស្យ មធ្យស្ថះ សន៑ អស្មភ្យំ ទាតវ្យនិ ជីវនទាយកានិ វាក្យានិ លេភេ។
39 Dem unsere Väter nicht untertan sein wollten, sondern sich abkehrten von Ihm und mit ihren Herzen sich Ägypten zuwendeten und zu Aharon sagten:
អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាស្តម៑ អមាន្យំ កត្វា ស្វេភ្យោ ទូរីក្ឫត្យ មិសរទេឝំ បរាវ្ឫត្យ គន្តុំ មនោភិរភិលឞ្យ ហារោណំ ជគទុះ,
40 Mache uns Götter, die vor uns herziehen; denn was aus diesem Moses, der uns aus Ägyptenland führte, geworden ist, wissen wir nicht.
អស្មាកម៑ អគ្រេៜគ្រេ គន្តុម៑ អស្មទត៌្ហំ ទេវគណំ និម៌្មាហិ យតោ យោ មូសា អស្មាន៑ មិសរទេឝាទ៑ ពហិះ ក្ឫត្វានីតវាន៑ តស្យ កិំ ជាតំ តទស្មាភិ រ្ន ជ្ញាយតេ។
41 Und sie machten sich in selbigen Tagen ein Kalb und brachten dem Götzenbild Opfer, und freuten sich der Werke ihrer Hände.
តស្មិន៑ សមយេ តេ គោវត្សាក្ឫតិំ ប្រតិមាំ និម៌្មាយ តាមុទ្ទិឝ្យ នៃវេទ្យមុត្ម្ឫជ្យ ស្វហស្តក្ឫតវស្តុនា អានន្ទិតវន្តះ។
42 Gott aber wandte Sich ab und gab sie hin, daß sie dem Himmelsheere dienten, wie im Buche der Propheten geschrieben steht: Brachtet ihr Mir, ihr vom Hause Israel, in der Wüste je Schlacht- und Brandopfer die vierzig Jahre lang?
តស្មាទ៑ ឦឝ្វរស្តេឞាំ ប្រតិ វិមុខះ សន៑ អាកាឝស្ថំ ជ្យោតិគ៌ណំ បូជយិតុំ តេភ្យោៜនុមតិំ ទទៅ, យាទ្ឫឝំ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេឞុ លិខិតមាស្តេ, យថា, ឥស្រាយេលីយវំឝា រេ ចត្វារិំឝត្សមាន៑ បុរា។ មហតិ ប្រាន្តរេ សំស្ថា យូយន្តុ យានិ ច។ ពលិហោមាទិកម៌្មាណិ ក្ឫតវន្តស្តុ តានិ កិំ។ មាំ សមុទ្ទិឝ្យ យុឞ្មាភិះ ប្រក្ឫតានីតិ នៃវ ច។
43 Und ihr truget daher das Zelt Molochs und das Sternbild eures Gottes Remphan, die Gußbilder, die ihr gemacht, um sie anzubeten; Ich aber werde euch über Babylon hinaus in Gefangenschaft führen.
កិន្តុ វោ មោលកាខ្យស្យ ទេវស្យ ទូឞ្យមេវ ច។ យុឞ្មាកំ រិម្ផនាខ្យាយា ទេវតាយាឝ្ច តារកា។ ឯតយោរុភយោ រ្មូត៌ី យុឞ្មាភិះ បរិបូជិតេ។ អតោ យុឞ្មាំស្តុ ពាពេលះ បារំ នេឞ្យាមិ និឝ្ចិតំ។
44 Das Zelt des Zeugnisses war inmitten unserer Väter in der Wüste, so wie es zu machen verordnet hatte, Der mit Moses redete, nach dem Vorbilde, das er gesehen hatte.
អបរញ្ច យន្និទឝ៌នម៑ អបឝ្យស្តទនុសារេណ ទូឞ្យំ និម៌្មាហិ យស្មិន៑ ឦឝ្វរោ មូសាម៑ ឯតទ្វាក្យំ ពភាឞេ តត៑ តស្យ និរូបិតំ សាក្ឞ្យស្វរូបំ ទូឞ្យម៑ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞៃះ សហ ប្រាន្តរេ តស្ថៅ។
45 Welches auch unsere Väter überkamen und hineinbrachten mit Joschua in das Besitztum der Heiden, die Gott vor dem Angesicht unserer Väter ausstieß, bis auf die Tage Davids.
បឝ្ចាត៑ យិហោឝូយេន សហិតៃស្តេឞាំ វំឝជាតៃរស្មត្បូវ៌្វបុរុឞៃះ ស្វេឞាំ សម្មុខាទ៑ ឦឝ្វរេណ ទូរីក្ឫតានាម៑ អន្យទេឝីយានាំ ទេឝាធិក្ឫតិកាលេ សមានីតំ តទ៑ ទូឞ្យំ ទាយូទោធិការំ យាវត៑ តត្រ ស្ថាន អាសីត៑។
46 Dieser fand Gnade vor Gott und erbat sich eine Zeltwohnung zu finden für den Gott Jakobs.
ស ទាយូទ៑ បរមេឝ្វរស្យានុគ្រហំ ប្រាប្យ យាកូព៑ ឦឝ្វរាត៌្ហម៑ ឯកំ ទូឞ្យំ និម៌្មាតុំ វវាញ្ឆ;
47 Salomoh aber erbaute Ihm ein Haus.
កិន្តុ សុលេមាន៑ តទត៌្ហំ មន្ទិរម៑ ឯកំ និម៌្មិតវាន៑។
48 Aber der Höchste wohnt nicht in Tempeln, von Menschenhänden gemacht, wie der Prophet spricht:
តថាបិ យះ សវ៌្វោបរិស្ថះ ស កស្មិំឝ្ចិទ៑ ហស្តក្ឫតេ មន្ទិរេ និវសតីតិ នហិ, ភវិឞ្យទ្វាទី កថាមេតាំ កថយតិ, យថា,
49 Der Himmel ist Mein Thron und die Erde Meiner Füße Schemel, was wollt ihr Mir für ein Haus bauen, spricht der Herr, oder welches ist die Stätte, da Ich ruhen möchte?
បរេឝោ វទតិ ស្វគ៌ោ រាជសិំហាសនំ មម។ មទីយំ បាទបីឋញ្ច ប្ឫថិវី ភវតិ ធ្រុវំ។ តហ៌ិ យូយំ ក្ឫតេ មេ កិំ ប្រនិម៌្មាស្យថ មន្ទិរំ។ វិឝ្រាមាយ មទីយំ វា ស្ថានំ កិំ វិទ្យតេ ត្វិហ។
50 Hat nicht Meine Hand alles dies gemacht?
សវ៌្វាណ្យេតានិ វស្តូនិ កិំ មេ ហស្តក្ឫតានិ ន៕
51 Ihr Halsstarrigen und Unbeschnittenen an Herz und Ohren, immer widerstrebt ihr dem Heiligen Geist, wie eure Väter, also auch ihr.
ហេ អនាជ្ញាគ្រាហកា អន្តះករណេ ឝ្រវណេ ចាបវិត្រលោកាះ យូយម៑ អនវរតំ បវិត្រស្យាត្មនះ ប្រាតិកូល្យម៑ អាចរថ, យុឞ្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា យាទ្ឫឝា យូយមបិ តាទ្ឫឝាះ។
52 Welchen Propheten haben eure Väter nicht verfolgt, und getötet die, so die Zukunft des Gerechten verkündeten, dessen Verräter und Mörder ihr nunmehr geworden seid.
យុឞ្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាះ កំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ នាតាឌយន៑? យេ តស្យ ធាម៌្មិកស្យ ជនស្យាគមនកថាំ កថិតវន្តស្តាន៑ អឃ្នន៑ យូយម៑ អធូនា វិឝ្វាសឃាតិនោ ភូត្វា តំ ធាម៌្មិកំ ជនម៑ អហត។
53 Ihr, die ihr das Gesetz durch die Dienstleistungen von Engeln empfangen und nicht bewahrt habt!
យូយំ ស្វគ៌ីយទូតគណេន វ្យវស្ថាំ ប្រាប្យាបិ តាំ នាចរថ។
54 Da sie solches hörten, ergrimmten sie in ihren Herzen und knirschten mit den Zähnen wider ihn.
ឥមាំ កថាំ ឝ្រុត្វា តេ មនះសុ ពិទ្ធាះ សន្តស្តំ ប្រតិ ទន្តឃឞ៌ណម៑ អកុវ៌្វន៑។
55 Er aber voll Heiligen Geistes schaute an den Himmel auf und sah die Herrlichkeit Gottes, und Jesus zur Rechten Gottes stehen:
កិន្តុ ស្តិផានះ បវិត្រេណាត្មនា បូណ៌ោ ភូត្វា គគណំ ប្រតិ ស្ថិរទ្ឫឞ្ដិំ ក្ឫត្វា ឦឝ្វរស្យ ទក្ឞិណេ ទណ្ឌាយមានំ យីឝុញ្ច វិលោក្យ កថិតវាន៑;
56 Siehe, ich sehe die Himmel aufgetan und des Menschen Sohn zur Rechten Gottes stehen.
បឝ្យ, មេឃទ្វារំ មុក្តម៑ ឦឝ្វរស្យ ទក្ឞិណេ ស្ថិតំ មានវសុតញ្ច បឝ្យាមិ។
57 Sie aber schrien mit lauter Stimme, hielten sich die Ohren zu und stürmten einmütig auf ihn ein, stießen ihn zur Stadt hinaus und steinigten ihn.
តទា តេ ប្រោច្ចៃះ ឝព្ទំ ក្ឫត្វា កណ៌េឞ្វង្គុលី រ្និធាយ ឯកចិត្តីភូយ តម៑ អាក្រមន៑។
58 Und die Zeugen legten ihre Kleider zu den Füßen eines Jünglings nieder, der Saulus hieß.
បឝ្ចាត៑ តំ នគរាទ៑ ពហិះ ក្ឫត្វា ប្រស្តរៃរាឃ្នន៑ សាក្ឞិណោ លាកាះ ឝៅលនាម្នោ យូនឝ្ចរណសន្និធៅ និជវស្ត្រាណិ ស្ថាបិតវន្តះ។
59 Und so steinigten sie den Stephanus, indem er betete und sprach: Herr Jesus, nimm meinen Geist auf!
អនន្តរំ ហេ ប្រភោ យីឝេ មទីយមាត្មានំ គ្ឫហាណ ស្តិផានស្យេតិ ប្រាត៌្ហនវាក្យវទនសមយេ តេ តំ ប្រស្តរៃរាឃ្នន៑។
60 Er aber beugte seine Knie und rief mit lauter Stimme: Herr, rechne ihnen diese Sünde nicht auf. Und da er so gesprochen, entschlief er.
តស្មាត៑ ស ជានុនី បាតយិត្វា ប្រោច្ចៃះ ឝព្ទំ ក្ឫត្វា, ហេ ប្រភេ បាបមេតទ៑ ឯតេឞុ មា ស្ថាបយ, ឥត្យុក្ត្វា មហានិទ្រាំ ប្រាប្នោត៑។

< Apostelgeschichte 7 >