2 Samuel 22
1 Und David redete zu Jehovah die Worte dieses Liedes am Tage, da ihn Jehovah aus der Hand aller seiner Feinde und aus der Hand Sauls errettet hatte, und sprach:
| وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید: |
2 Jehovah, mein Hort, meine Feste und mein Befreier.
| خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. |
3 Mein Gott, mein Fels, auf Den ich mich verlasse; mein Schild und Horn meines Heils, meine Burg und meine Zuflucht, Du mein Retter, Der Du mir hilfst von der Gewalttat.
| خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. |
4 Lobenswürdiger, rufe ich, Jehovah! Und von meinen Feinden wird mir geholfen.
| او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! |
5 Denn Brandungen des Todes hatten mich umfangen, Bäche Belials mich verstört.
| مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. |
| مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) |
7 In meiner Drangsal rief ich zu Jehovah, und zu meinem Gotte rief ich, und Er hörte von seinem Tempel meine Stimme und mein Angstschrei kam in Seine Ohren.
| اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. |
8 Und es schwankte und erbebte die Erde, die Grundfesten der Himmel zitterten und schwankten; denn Er entbrannte.
| آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. |
9 Rauch stieg auf von seiner Nase; und Feuer aus Seinem Munde fraß; Glühkohlen brannten aus Ihm hervor.
| دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. |
10 Und Er neigte die Himmel und kam herab, und Wolkendunkel war unter Seinen Füßen.
| او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. |
11 Und Er fuhr auf dem Cherub und flog und schwebte auf den Flügeln des Windes daher.
| بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود. |
12 Und setzte Finsternis um Sich her als Hütten, Bande von Wassern, dichte Wolken der Wolkenhimmel.
| او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. |
13 Aus dem Glanze vor Ihm brannten Glühkohlen des Feuers.
| درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. |
14 Vom Himmel donnerte Jehovah und der Höchste gab Seine Stimme.
| آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. |
15 Und sandte aus Pfeile und zerstreute sie, den Blitz, und verwirrte sie.
| او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. |
16 Des Meeres Grundbette erschienen, die Grundfesten der Welt wurden aufgedeckt, vom Dräuen Jehovahs, vom Odem des Hauches Seiner Nase.
| آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد. |
17 Er sandte herab aus der Höhe und holte mich; aus vielen Wassern zog Er mich empor.
| خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. |
18 Er errettete mich von meinem starken Feinde, von meinen Hassern, denn sie waren zu gewaltig für mich.
| مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید |
19 Sie kamen wider mich am Tage meiner Not, aber Jehovah ward mir eine Stütze.
| وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. |
20 Und Er brachte mich heraus in das Weite, Er riß mich heraus, denn Er hatte Lust an mir.
| او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. |
21 Nach meiner Gerechtigkeit vergalt mir Jehovah. Nach der Lauterkeit meiner Hände gab Er es mir zurück.
| خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، |
22 Denn ich hielt die Wege Jehovahs und tat nicht Unrecht wider meinen Gott.
| زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. |
23 Denn alle Seine Rechte sind vor mir und Seine Satzungen tue ich nicht weg von mir.
| همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. |
24 Ich war ihm untadelig und hütete mich vor meiner Missetat.
| در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. |
25 Und Jehovah gibt mir wieder nach meiner Gerechtigkeit, nach meiner Lauterkeit vor Seinen Augen.
| خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام. |
26 Dem Heiligen erweisest Du Dich heilig, mit dem untadeligen Helden untadelig.
| خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. |
27 Mit dem Lauteren zeigst Du Dich lauter und mit dem Krummen erscheinst Du verdreht.
| به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی. |
28 Dem elenden Volke hilfst Du, und Deine Augen sind wider die Hohen, daß Du sie erniedrigst.
| تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. |
29 Denn Du bist meine Leuchte, Jehovah, und Jehovah macht meine Finsternis erglänzen.
| ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. |
30 Denn mit Dir durchlaufe ich Kriegshaufen. Mit meinem Gotte überspringe ich die Mauer.
| با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. |
31 Gott, untadelig ist Sein Weg, die Rede Jehovahs ist geläutert; Er ist ein Schild allen, die auf Ihn sich verlassen.
| اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. |
32 Denn wer ist Gott außer Jehovah! Und wer ein Fels außer unserem Gotte.
| کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟ |
33 Gott ist mir Stärke der Tapferkeit, und macht untadelig meinen Weg.
| خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. |
34 Er machte meine Füße gleich denen der Hindinnen, und ließ mich stehen auf meinen Höhen.
| پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. |
35 Er lehrte meine Hände den Streit und meine Arme, daß sie den ehernen Bogen spannten.
| او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. |
36 Und gabst mir den Schild Deines Heiles, und während Du mich demütigest, mehrest du mich.
| خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. |
37 Du machtest weit meinen Schritt unter mir, daß meine Knöchel nicht gleiteten.
| زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. |
38 Ich setzte meinen Feinden nach und vernichtete sie, und kehrte nicht um, bis sie getilgt waren.
| دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. |
39 Ich tilgte sie und zerschmetterte sie, daß sie nicht aufstanden, und sie unter meine Füße fielen.
| آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. |
40 Und Du umgürtetest mich mit Tapferkeit zum Streite, und ließest, die wider mich aufstanden, sich krümmen unter mir.
| تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. |
41 Du hast mir meiner Feinde Nacken gegeben, und meine Hasser habe ich vertilgt.
| تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. |
42 Sie schauten aus, und kein Retter war da, zu Jehovah, und Er antwortete ihnen nicht.
| فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. |
43 Und ich zermalmte sie wie Staub der Erde, wie Kot der Gassen zerstieß ich sie und zerstampfte sie.
| من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. |
44 Du befreist mich von dem Hadern meines Volkes. Du behütetest mich, daß ich zum Haupte der Völkerschaften würde, ein Volk, das ich nicht gekannt, diente mir.
| تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. |
45 Söhne des Auslandes werden mir huldigen, gehorchen mir auf Ohrgehör.
| بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. |
46 Die Söhne des Auslandes welken hin und kriechen hervor aus ihren Schlössern.
| آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. |
47 Es lebt Jehovah, und gesegnet sei mein Fels, und erhöht sei mein Gott, der Fels meines Heiles,
| خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! |
48 Der Gott, Der mir Rache gibt und Völker herabbringt unter mich.
| خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، |
49 Und mich herausgebracht aus meinen Feinden, und mich erhöht über die, so wider mich aufstanden, und mich errettet von dem Manne der Gewalttat.
| و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. |
50 Darum bekenne ich Dich unter den Völkerschaften, Jehovah, und singe Psalmen Deinem Namen.
| ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. |
51 Er macht großes Heil Seinem König und tut Barmherzigkeit Seinem Gesalbten, dem David, und Seinem Samen in Ewigkeit.
| خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید. |
