< 2 Petrus 1 >
1 Simon Petrus, ein Knecht und Apostel Jesu Christi, denen, die mit uns durch die Gerechtigkeit unseres Gottes und Heilandes Jesus Christus den gleich teuren Glauben erlangt haben:
យេ ជនា អស្មាភិះ សាទ៌្ធម៑ អស្តទីឝ្វរេ ត្រាតរិ យីឝុខ្រីឞ្ដេ ច បុណ្យសម្ពលិតវិឝ្វាសធនស្យ សមានាំឝិត្វំ ប្រាប្តាស្តាន៑ ប្រតិ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ទាសះ ប្រេរិតឝ្ច ឝិមោន៑ បិតរះ បត្រំ លិខតិ។
2 Gnade und Friede werde euch in Fülle zuteil durch die Erkenntnis Gottes und Jesus, unseres Herrn.
ឦឝ្វរស្យាស្មាកំ ប្រភោ រ្យីឝោឝ្ច តត្វជ្ញានេន យុឞ្មាស្វនុគ្រហឝាន្ត្យោ រ្ពាហុល្យំ វត៌្តតាំ។
3 Weil uns Seine göttliche Kraft alles Vermögen zum Leben und zur Gottseligkeit geschenkt hat, durch die Anerkennung Dessen, Der uns durch Seine Herrlichkeit und Tugend berufen hat,
ជីវនាត៌្ហម៑ ឦឝ្វរភក្ត្យត៌្ហញ្ច យទ្យទ៑ អាវឝ្យកំ តត៑ សវ៌្វំ គៅរវសទ្គុណាភ្យាម៑ អស្មទាហ្វានការិណស្តត្ត្វជ្ញានទ្វារា តស្យេឝ្វរីយឝក្តិរស្មភ្យំ ទត្តវតី។
4 Mittelst welcher Er uns die herrlichsten und köstlichsten Verheißungen gegeben hat, auf daß ihr durch sie, nachdem ihr dem Verderben der Weltlust entronnen, göttlichen Wesens teilhaftig würdet.
តត្សវ៌្វេណ ចាស្មភ្យំ តាទ្ឫឝា ពហុមូល្យា មហាប្រតិជ្ញា ទត្តា យាភិ រ្យូយំ សំសារវ្យាប្តាត៑ កុត្សិតាភិលាឞមូលាត៑ សវ៌្វនាឝាទ៑ រក្ឞាំ ប្រាប្យេឝ្វរីយស្វភាវស្យាំឝិនោ ភវិតុំ ឝក្នុថ។
5 So wendet denn allen Fleiß an, daß ihr durch den Glauben an Ihn Kraft zur Tugend, und durch die Kraft zur Tugend Erkenntnis,
តតោ ហេតោ រ្យូយំ សម្បូណ៌ំ យត្នំ វិធាយ វិឝ្វាសេ សៅជន្យំ សៅជន្យេ ជ្ញានំ
6 Und durch die Erkenntnis Selbstbezwingung, und durch die Selbstbezwingung Standhaftigkeit,
ជ្ញាន អាយតេន្ទ្រិយតាម៑ អាយតេន្ទ្រិយតាយាំ ធៃយ៌្យំ ធៃយ៌្យ ឦឝ្វរភក្តិម្
7 Und durch die Standhaftigkeit Gottseligkeit, und durch die Gottseligkeit Bruderliebe, und durch die Bruderliebe Liebe
ឦឝ្វរភក្តៅ ភ្រាត្ឫស្នេហេ ច ប្រេម យុង្ក្ត។
8 Denn wo solches bei euch ist, und immer mehr wird, läßt es euch nicht lässig noch unfruchtbar bleiben für die Erkenntnis unseres Herrn Jesus Christus.
ឯតានិ យទិ យុឞ្មាសុ វិទ្យន្តេ វទ៌្ធន្តេ ច តហ៌្យស្មត្ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ តត្ត្វជ្ញានេ យុឞ្មាន៑ អលសាន៑ និឞ្ផលាំឝ្ច ន ស្ថាបយិឞ្យន្តិ។
9 Wer aber solches nicht hat, der ist blödsichtig, blind und vergißt, sich von seinen vorigen Sünden zu reinigen.
កិន្ត្វេតានិ យស្យ ន វិទ្យន្តេ សោ ៜន្ធោ មុទ្រិតលោចនះ ស្វកីយបូវ៌្វបាបានាំ មាជ៌្ជនស្យ វិស្ម្ឫតិំ គតឝ្ច។
10 Darum fleißigt euch, Brüder, desto mehr, eure Berufung und Erwählung fest zu machen; denn so ihr solches tut, werdet ihr nimmermehr zu Fall kommen.
តស្មាទ៑ ហេ ភ្រាតរះ, យូយំ ស្វកីយាហ្វានវរណយោ រ្ទ្ឫឍករណេ ពហុ យតធ្វំ, តត៑ ក្ឫត្វា កទាច ន ស្ខលិឞ្យថ។
11 Denn so wird euch in reichem Maße die Gnade zuteil, zum ewigen Reiche unseres Herrn und Heilandes Jesus Christus einzugehen. (aiōnios )
យតោ ៜនេន ប្រការេណាស្មាកំ ប្រភោស្ត្រាត្ឫ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យានន្តរាជ្យស្យ ប្រវេឝេន យូយំ សុកលេន យោជយិឞ្យធ្វេ។ (aiōnios )
12 Darum will ich nicht unterlassen, euch immer daran zu erinnern, obwohl ihr es schon wißt und in der euch gewordenen Wahrheit befestigt seid.
យទ្យបិ យូយម៑ ឯតត៑ សវ៌្វំ ជានីថ វត៌្តមានេ សត្យមតេ សុស្ថិរា ភវថ ច តថាបិ យុឞ្មាន៑ សវ៌្វទា តត៑ ស្មារយិតុម៑ អហម៑ អយត្នវាន៑ ន ភវិឞ្យាមិ។
13 Denn ich halte es für Pflicht, solange ich in dieser Hütte bin, euch durch Mahnungen wach zu erhalten;
យាវទ៑ ឯតស្មិន៑ ទូឞ្យេ តិឞ្ឋាមិ តាវទ៑ យុឞ្មាន៑ ស្មារយន៑ ប្រពោធយិតុំ វិហិតំ មន្យេ។
14 Weil ich weiß, daß ich diese meine Hütte bald verlassen muß, wie mir auch unser Herr Jesus Christus kundgetan hat.
យតោ ៜស្មាកំ ប្រភុ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដោ មាំ យត៑ ជ្ញាបិតវាន៑ តទនុសារាទ៑ ទូឞ្យមេតត៑ មយា ឝីឃ្រំ ត្យក្តវ្យម៑ ឥតិ ជានាមិ។
15 Ich will mich aber fleißigen, daß ihr nach meinem Hinscheiden dessen allezeit eingedenk bleibt.
មម បរលោកគមនាត៑ បរមបិ យូយំ យទេតានិ ស្មត៌្តុំ ឝក្ឞ្យថ តស្មិន៑ សវ៌្វថា យតិឞ្យេ។
16 Denn wir sind keinen schlau ersonnenen Märchen gefolgt, da wir euch die Kraft und Zukunft von Jesus Christus kund getan, und sind Augenzeugen Seiner Herrlichkeit geworden.
យតោ ៜស្មាកំ ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ បរាក្រមំ បុនរាគមនញ្ច យុឞ្មាន៑ ជ្ញាបយន្តោ វយំ កល្បិតាន្យុបាខ្យានាន្យន្វគច្ឆាមេតិ នហិ កិន្តុ តស្យ មហិម្នះ ប្រត្យក្ឞសាក្ឞិណោ ភូត្វា ភាឞិតវន្តះ។
17 Denn Er empfing von Gott dem Vater Ehre und Preis, da unter herrlichem Glanze die Stimme von oben erscholl: Dies ist Mein lieber Sohn, an Dem Ich Wohlgefallen habe.
យតះ ស បិតុរីឝ្វរាទ៑ គៅរវំ ប្រឝំសាញ្ច ប្រាប្តវាន៑ វិឝេឞតោ មហិមយុក្តតេជោមធ្យាទ៑ ឯតាទ្ឫឝី វាណី តំ ប្រតិ និគ៌តវតី, យថា, ឯឞ មម ប្រិយបុត្រ ឯតស្មិន៑ មម បរមសន្តោឞះ។
18 Und diese Stimme haben wir gehört, wie sie vom Himmel herabkam, da wir mit Ihm auf dem heiligen Berge waren.
ស្វគ៌ាត៑ និគ៌តេយំ វាណី បវិត្របវ៌្វតេ តេន សាទ៌្ធំ វិទ្យមានៃរស្មាភិរឝ្រាវិ។
19 Und wir haben ein noch festeres prophetisches Wort, auf das zu achten ihr wohl tut, als auf ein Licht, das da scheint an einem dunklen Ort, bis der Tag anbricht und der Morgenstern aufgeht in euren Herzen.
អបរម៑ អស្មត្សមីបេ ទ្ឫឍតរំ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ វិទ្យតេ យូយញ្ច យទិ ទិនារម្ភំ យុឞ្មន្មនះសុ ប្រភាតីយនក្ឞត្រស្យោទយញ្ច យាវត៑ តិមិរមយេ ស្ថានេ ជ្វលន្តំ ប្រទីបមិវ តទ៑ វាក្យំ សម្មន្យធ្វេ តហ៌ិ ភទ្រំ ករិឞ្យថ។
20 Und das sollt ihr vor allem wissen, daß jegliche Prophezeiung der Schrift nicht aus eigener Deutung geschieht.
ឝាស្ត្រីយំ កិមបិ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ មនុឞ្យស្យ ស្វកីយភាវពោធកំ នហិ, ឯតទ៑ យុឞ្មាភិះ សម្យក៑ ជ្ញាយតាំ។
21 Denn es ist noch keine Weissagung aus menschlichem Willen hervorgebracht worden, sondern, vom Heiligen Geist getrieben, haben heilige Männer Gottes geredet.
យតោ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ បុរា មានុឞាណាម៑ ឥច្ឆាតោ នោត្បន្នំ កិន្ត្វីឝ្វរស្យ បវិត្រលោកាះ បវិត្រេណាត្មនា ប្រវត៌្តិតាះ សន្តោ វាក្យម៑ អភាឞន្ត។