2 Korinther 10
1 Ich Paulus aber, der ich persönlich unter euch gering, abwesend aber dreist bin, ermahne euch bei Christus Sanftmut und Seiner Milde.
යුෂ්මත්ප්‍රත්‍යක්‍ෂේ නම්‍රඃ කින්තු පරෝක්‍ෂේ ප්‍රගල්භඃ පෞලෝ(අ)හං ඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය ක්‍ෂාන්ත්‍යා විනීත්‍යා ච යුෂ්මාන් ප්‍රාර්ථයේ|
2 Ich bitte euch, daß ich nicht gegenwärtig dreist auftreten müsse mit der Zuversichtlichkeit, mit der ich dreist zu sein erachte gegen gewisse Leute, die von uns glauben, daß wir nach fleischlicher Weise wandelten.
මම ප්‍රාර්ථනීයමිදං වයං යෛඃ ශාරීරිකාචාරිණෝ මන්‍යාමහේ තාන් ප්‍රති යාං ප්‍රගල්භතාං ප්‍රකාශයිතුං නිශ්චිනෝමි සා ප්‍රගල්භතා සමාගතේන මයාචරිතව්‍යා න භවතු|
3 Denn obgleich wir im Fleische wandeln, so streiten wir doch nicht nach dem Fleische.
යතඃ ශරීරේ චරන්තෝ(අ)පි වයං ශාරීරිකං යුද්ධං න කුර්ම්මඃ|
4 Denn die Waffen unseres Kampfes sind nicht fleischlich, sondern mächtig für Gott zur Niederreißung von Bollwerken.
අස්මාකං යුද්ධාස්ත්‍රාණි ච න ශාරීරිකානි කින්ත්වීශ්වරේණ දුර්ගභඤ්ජනාය ප්‍රබලානි භවන්ති,
5 Die wir Anschläge und alles Hohe, das sich wider die Erkenntnis Gottes erhebt, zerstören, und alles Denken unter Christus Gehorsam gefangennehmen,
තෛශ්ච වයං විතර්කාන් ඊශ්වරීයතත්ත්වඥානස්‍ය ප්‍රතිබන්ධිකාං සර්ව්වාං චිත්තසමුන්නතිඤ්ච නිපාතයාමඃ සර්ව්වසඞ්කල්පඤ්ච බන්දිනං කෘත්වා ඛ්‍රීෂ්ටස්‍යාඥාග්‍රාහිණං කුර්ම්මඃ,
6 Und bereit sind, allen Ungehorsam zu strafen, wenn euer Gehorsam sich durch die Tat bewährt.
යුෂ්මාකම් ආඥාග්‍රාහිත්වේ සිද්ධේ සති සර්ව්වස්‍යාඥාලඞ්ඝනස්‍ය ප්‍රතීකාරං කර්ත්තුම් උද්‍යතා ආස්මහේ ච|
7 Seht ihr auf das Äußere? Traut jemand sich zu, daß er Christus angehöre, der denke wieder von selber, daß, wie er Christus angehört, also auch wir ihm angehören.
යද් දෘෂ්ටිගෝචරං තද් යුෂ්මාභි ර්දෘශ්‍යතාං| අහං ඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය ලෝක ඉති ස්වමනසි යේන විඥායතේ ස යථා ඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය භවති වයම් අපි තථා ඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය භවාම ඉති පුනර්විවිච්‍ය තේන බුධ්‍යතාං|
8 Und wenn ich noch etwas weiter mich rühmte von unserer Gewalt, die uns der Herr gegeben hat zu eurer Erbauung, und nicht zu eurer Zerstörung, so werde ich nicht zuschanden werden:
යුෂ්මාකං නිපාතාය තන්නහි කින්තු නිෂ්ඨායෛ ප්‍රභුනා දත්තං යදස්මාකං සාමර්ථ්‍යං තේන යද්‍යපි කිඤ්චිද් අධිකං ශ්ලාඝේ තථාපි තස්මාන්න ත්‍රපිෂ්‍යේ|
9 Auf daß ich nicht scheine, euch durch die Briefe schrecken zu wollen;
අහං පත්‍රෛ ර‍්‍යුෂ්මාන් ත්‍රාසයාමි යුෂ්මාභිරේතන්න මන්‍යතාං|
10 Denn die Briefe, sagt einer, sind gewichtig und nachdrücklich, aber die leibliche Gegenwart ist schwach und die Rede kraftlos.
තස්‍ය පත්‍රාණි ගුරුතරාණි ප්‍රබලානි ච භවන්ති කින්තු තස්‍ය ශාරීරසාක්‍ෂාත්කාරෝ දුර්බ්බල ආලාපශ්ච තුච්ඡනීය ඉති කෛශ්චිද් උච්‍යතේ|
11 Ein solcher denke, daß, wie wir abwesend in den Briefen mit Worten sind, so dürften wir auch wohl anwesend mit der Tat sein.
කින්තු පරෝක්‍ෂේ පත්‍රෛ ර්භාෂමාණා වයං යාදෘශාඃ ප්‍රකාශාමහේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂේ කර්ම්ම කුර්ව්වන්තෝ(අ)පි තාදෘශා ඒව ප්‍රකාශිෂ්‍යාමහේ තත් තාදෘශේන වාචාලේන ඥායතාං|
12 Denn wir unterfangen uns nicht, uns denen, die sich selbst loben, beizuzählen oder zu vergleichen; aber weil sie sich an sich selbst messen und sich allein mit sich vergleichen, tun sie unverständig.
ස්වප්‍රශංසකානාං කේෂාඤ්චින්මධ්‍යේ ස්වාන් ගණයිතුං තෛඃ ස්වාන් උපමාතුං වා වයං ප්‍රගල්භා න භවාමඃ, යතස්තේ ස්වපරිමාණේන ස්වාන් පරිමිමතේ ස්වෛශ්ච ස්වාන් උපමිභතේ තස්මාත් නිර්බ්බෝධා භවන්ති ච|
13 Wir aber wollen uns nicht ins Ungemessene rühmen, sondern nach dem Maß des Bereichs, das uns Gott zugemessen hat, auch bis zu euch reichen.
වයම් අපරිමිතේන න ශ්ලාඝිෂ්‍යාමහේ කින්ත්වීශ්වරේණ ස්වරජ්ජ්වා යුෂ්මද්දේශගාමි යත් පරිමාණම් අස්මදර්ථං නිරූපිතං තේනෛව ශ්ලාඝිෂ්‍යාමහේ|
14 Denn nicht, als wären wir solche, die nicht zu euch hinreichen, überstrecken wir uns selbst; denn wir sind bis zu euch gelangt mit dem Evangelium von Christus;
යුෂ්මාකං දේශෝ(අ)ස්මාභිරගන්තව්‍යස්තස්මාද් වයං ස්වසීමාම් උල්ලඞ්ඝාමහේ තන්නහි යතඃ ඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය සුසංවාදේනාපරේෂාං ප්‍රාග් වයමේව යුෂ්මාන් ප්‍රාප්තවන්තඃ|
15 Und wir rühmen uns nicht im Übermaß fremder Arbeit, sind aber der Hoffnung, daß wir, wenn euer Glaube zunimmt, nach unserer Richtschnur an euch noch weiter gelangen,
වයං ස්වසීමාම් උල්ලඞ්ඝ්‍ය පරක්‍ෂේත්‍රේණ ශ්ලාඝාමහේ තන්නහි, කිඤ්ච යුෂ්මාකං විශ්වාසේ වෘද්ධිං ගතේ යුෂ්මද්දේශේ(අ)ස්මාකං සීමා යුෂ්මාභිර්දීර්ඝං විස්තාරයිෂ්‍යතේ,
16 Und auch über euch hinaus das Evangelium predigen und uns nicht innerhalb eines fremden Gebietes dessen rühmen, das schon fertig ist.
තේන වයං යුෂ්මාකං පශ්චිමදික්ස්ථේෂු ස්ථානේෂු සුසංවාදං ඝෝෂයිෂ්‍යාමඃ, ඉත්ථං පරසීමායාං පරේණ යත් පරිෂ්කෘතං තේන න ශ්ලාඝිෂ්‍යාමහේ|
17 Wer sich aber rühmt, der rühme sich des Herrn.
යඃ කශ්චිත් ශ්ලාඝමානඃ ස්‍යාත් ශ්ලාඝතාං ප්‍රභුනා ස හි|
18 Denn darum, daß einer sich selbst lobt, ist er noch nicht bewährt, sondern daß ihn der Herr lobt.
ස්වේන යඃ ප්‍රශංස්‍යතේ ස පරීක්‍ෂිතෝ නහි කින්තු ප්‍රභුනා යඃ ප්‍රශංස්‍යතේ ස ඒව පරීක්‍ෂිතඃ|
