1 Korinther 15
1 Ich erinnere euch, Brüder, an das Evangelium, das ich euch verkündet habe, und das ihr auch angenommen habt, und bei dem ihr beharret.
ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯଃ ସୁସଂୱାଦୋ ମଯା ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପେ ନିୱେଦିତୋ ଯୂଯଞ୍ଚ ଯଂ ଗୃହୀତୱନ୍ତ ଆଶ୍ରିତୱନ୍ତଶ୍ଚ ତଂ ପୁନ ର୍ୟୁଷ୍ମାନ୍ ୱିଜ୍ଞାପଯାମି|
2 Durch welches ihr auch selig werdet.
ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋ ଯଦି ୱିତଥୋ ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ସୁସଂୱାଦଯୁକ୍ତାନି ମମ ୱାକ୍ୟାନି ସ୍ମରତାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତେନ ସୁସଂୱାଦେନ ପରିତ୍ରାଣଂ ଜାଯତେ|
3 Denn ich habe euch als Hauptlehre vorgetragen, was auch ich als solche empfangen habe, daß Christus für unsere Sünden gestorben ist, nach der Schrift.
ଯତୋଽହଂ ଯଦ୍ ଯତ୍ ଜ୍ଞାପିତସ୍ତଦନୁସାରାତ୍ ଯୁଷ୍ମାସୁ ମୁଖ୍ୟାଂ ଯାଂ ଶିକ୍ଷାଂ ସମାର୍ପଯଂ ସେଯଂ, ଶାସ୍ତ୍ରାନୁସାରାତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽସ୍ମାକଂ ପାପମୋଚନାର୍ଥଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍,
4 Und daß Er begraben und am dritten Tage auferweckt worden ist, nach der Schrift.
ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପିତଶ୍ଚ ତୃତୀଯଦିନେ ଶାସ୍ତ୍ରାନୁସାରାତ୍ ପୁନରୁତ୍ଥାପିତଃ|
5 Und daß Er von Kephas, danach von den Zwölfen gesehen worden ist.
ସ ଚାଗ୍ରେ କୈଫୈ ତତଃ ପରଂ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍|
6 Danach ward Er von mehr denn fünfhundert Brüdern zumal gesehen, von denen die meisten noch leben, etliche aber entschlafen sind.
ତତଃ ପରଂ ପଞ୍ଚଶତାଧିକସଂଖ୍ୟକେଭ୍ୟୋ ଭ୍ରାତୃଭ୍ୟୋ ଯୁଗପଦ୍ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତେଷାଂ କେଚିତ୍ ମହାନିଦ୍ରାଂ ଗତା ବହୁତରାଶ୍ଚାଦ୍ୟାପି ୱର୍ତ୍ତନ୍ତେ|
7 Danach ward Er gesehen von Jakobus, sodann von allen Aposteln.
ତଦନନ୍ତରଂ ଯାକୂବାଯ ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟଃ ପ୍ରେରିତେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍|
8 Zuletzt unter allen ist Er auch von mir, als einer unzeitigen Geburt, gesehen worden.
ସର୍ୱ୍ୱଶେଷେଽକାଲଜାତତୁଲ୍ୟୋ ଯୋଽହଂ, ସୋଽହମପି ତସ୍ୟ ଦର୍ଶନଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍|
9 Denn ich bin der geringste unter den Aposteln, als der ich nicht wert bin, ein Apostel zu heißen, darum, daß ich die Gemeinde Gottes verfolgt hatte.
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମିତିଂ ପ୍ରତି ଦୌରାତ୍ମ୍ୟାଚରଣାଦ୍ ଅହଂ ପ୍ରେରିତନାମ ଧର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅଯୋଗ୍ୟସ୍ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରେରିତାନାଂ ମଧ୍ୟେ କ୍ଷୁଦ୍ରତମଶ୍ଚାସ୍ମି|
10 Aber durch die Gnade Gottes bin ich, was ich bin, und Seine Gnade ist an mir nicht vergeblich gewesen, denn ich habe viel mehr als sie alle gearbeitet; nicht aber ich, sondern die Gnade Gottes, die mit mir ist.
ଯାଦୃଶୋଽସ୍ମି ତାଦୃଶ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହେଣୈୱାସ୍ମି; ଅପରଂ ମାଂ ପ୍ରତି ତସ୍ୟାନୁଗ୍ରହୋ ନିଷ୍ଫଲୋ ନାଭୱତ୍, ଅନ୍ୟେଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ମଯାଧିକଃ ଶ୍ରମଃ କୃତଃ, କିନ୍ତୁ ସ ମଯା କୃତସ୍ତନ୍ନହି ମତ୍ସହକାରିଣେଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହେଣୈୱ|
11 Es sei nun ich oder jene: also predigen wir, und also habt ihr geglaubt.
ଅତଏୱ ମଯା ଭୱେତ୍ ତୈ ର୍ୱା ଭୱେତ୍ ଅସ୍ମାଭିସ୍ତାଦୃଶୀ ୱାର୍ତ୍ତା ଘୋଷ୍ୟତେ ସୈୱ ଚ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ୱିଶ୍ୱାସେନ ଗୃହୀତା|
12 So aber Christus gepredigt wird, daß Er von den Toten auferstanden ist, wie sagen denn etliche unter euch, es gebe keine Auferstehung der Toten?
ମୃତ୍ୟୁଦଶାତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଉତ୍ଥାପିତ ଇତି ୱାର୍ତ୍ତା ଯଦି ତମଧି ଘୋଷ୍ୟତେ ତର୍ହି ମୃତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତି ର୍ନାସ୍ତୀତି ୱାଗ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ କୈଶ୍ଚିତ୍ କୁତଃ କଥ୍ୟତେ?
13 Wenn die Auferstehung der Toten nichts ist, so ist auch Christus nicht auferstanden.
ମୃତାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତି ର୍ୟଦି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽପି ନୋତ୍ଥାପିତଃ
14 Ist aber Christus nicht auferstanden, so ist unsere Predigt eitel und auch euer Glaube eitel.
ଖ୍ରୀଷ୍ଟଶ୍ଚ ଯଦ୍ୟନୁତ୍ଥାପିତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାକଂ ଘୋଷଣଂ ୱିତଥଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋଽପି ୱିତଥଃ|
15 Auch würden wir als falsche Zeugen Gottes erfunden, die wir wider Gott gezeugt hätten, Er habe Christus auferweckt, Den Er nicht auferweckt hätte, sofern die Toten ja nicht auferweckt werden.
ୱଯଞ୍ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ମୃଷାସାକ୍ଷିଣୋ ଭୱାମଃ, ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସ୍ତେନୋତ୍ଥାପିତଃ ଇତି ସାକ୍ଷ୍ୟମ୍ ଅସ୍ମାଭିରୀଶ୍ୱରମଧି ଦତ୍ତଂ କିନ୍ତୁ ମୃତାନାମୁତ୍ଥିତି ର୍ୟଦି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ସ ତେନ ନୋତ୍ଥାପିତଃ|
16 Denn so die Toten nicht auferweckt werden, so ist auch Christus nicht auferweckt worden.
ଯତୋ ମୃତାନାମୁତ୍ଥିତି ର୍ୟତି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽପ୍ୟୁତ୍ଥାପିତତ୍ୱଂ ନ ଗତଃ|
17 Ist aber Christus nicht auferweckt worden, so ist euer Glaube eitel, und ihr seid noch in euren Sünden.
ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଯଦ୍ୟନୁତ୍ଥାପିତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋ ୱିତଥଃ, ଯୂଯମ୍ ଅଦ୍ୟାପି ସ୍ୱପାପେଷୁ ମଗ୍ନାସ୍ତିଷ୍ଠଥ|
18 So sind denn auch die, so in Christus entschlafen sind, verloren.
ଅପରଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାଶ୍ରିତା ଯେ ମାନୱା ମହାନିଦ୍ରାଂ ଗତାସ୍ତେଽପି ନାଶଂ ଗତାଃ|
19 Wenn wir nur für dieses Leben unsere Hoffnung auf Christus gesetzt haben, so sind wir elender, als alle Menschen.
ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯଦି କେୱଲମିହଲୋକେ ଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଭୂମିଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱମର୍ତ୍ୟେଭ୍ୟୋ ୱଯମେୱ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟାଃ|
20 Nun ist aber Christus von den Toten auferstanden, als Erstling der Entschlafenen;
ଇଦାନୀଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ମୃତ୍ୟୁଦଶାତ ଉତ୍ଥାପିତୋ ମହାନିଦ୍ରାଗତାନାଂ ମଧ୍ୟେ ପ୍ରଥମଫଲସ୍ୱରୂପୋ ଜାତଶ୍ଚ|
21 Weil ja durch einen Menschen der Tod und durch einen Menschen die Auferstehung der Toten kommt.
ଯତୋ ଯଦ୍ୱତ୍ ମାନୁଷଦ୍ୱାରା ମୃତ୍ୟୁଃ ପ୍ରାଦୁର୍ଭୂତସ୍ତଦ୍ୱତ୍ ମାନୁଷଦ୍ୱାରା ମୃତାନାଂ ପୁନରୁତ୍ଥିତିରପି ପ୍ରଦୁର୍ଭୂତା|
22 Denn gleich wie sie in Adam alle sterben, so werden sie in Christus alle lebendig gemacht werden.
ଆଦମା ଯଥା ସର୍ୱ୍ୱେ ମରଣାଧୀନା ଜାତାସ୍ତଥା ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜୀୱଯିଷ୍ୟନ୍ତେ|
23 Jeder aber in seiner Ordnung; als Erstling Christus, danach, die Christus angehören bei Seiner Wiederkunft.
କିନ୍ତ୍ୱେକୈକେନ ଜନେନ ନିଜେ ନିଜେ ପର୍ୟ୍ୟାଯ ଉତ୍ଥାତୱ୍ୟଂ ପ୍ରଥମତଃ ପ୍ରଥମଜାତଫଲସ୍ୱରୂପେନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ, ଦ୍ୱିତୀଯତସ୍ତସ୍ୟାଗମନସମଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଲୋକୈଃ|
24 Alsdann das Ende, wenn Er das Reich Gott und dem Vater übergibt, wenn Er alle Herrschaft, Macht und Gewalt zunichte gemacht hat.
ତତଃ ପରମ୍ ଅନ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତଦାନୀଂ ସ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଶାସନମ୍ ଅଧିପତିତ୍ୱଂ ପରାକ୍ରମଞ୍ଚ ଲୁପ୍ତ୍ୱା ସ୍ୱପିତରୀଶ୍ୱରେ ରାଜତ୍ୱଂ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି|
25 Denn Er muß herrschen, bis daß Er alle Feinde unter Seine Füße gelegt hat.
ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ରିପୱଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯାୱତ୍ ତେନ ସ୍ୱପାଦଯୋରଧୋ ନ ନିପାତଯିଷ୍ୟନ୍ତେ ତାୱତ୍ ତେନୈୱ ରାଜତ୍ୱଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|
26 Als letzter Feind wird der Tod vernichtet.
ତେନ ୱିଜେତୱ୍ୟୋ ଯଃ ଶେଷରିପୁଃ ସ ମୃତ୍ୟୁରେୱ|
27 Denn Er hat alles unter Seine Füße gelegt; wenn Er aber sagt, daß Er Sich alles unterworfen hat, so ist offenbar, daß ausgenommen ist der, so Ihm alles unterworfen hat.
ଲିଖିତମାସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତସ୍ୟ ପାଦଯୋ ର୍ୱଶୀକୃତାନି| କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟେୱ ତସ୍ୟ ୱଶୀକୃତାନୀତ୍ୟୁକ୍ତେ ସତି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଯେନ ତସ୍ୟ ୱଶୀକୃତାନି ସ ସ୍ୱଯଂ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତୋ ନ ଜାତ ଇତି ୱ୍ୟକ୍ତଂ|
28 Wenn Ihm aber alles untertan ist, dann unterwirft sich der Sohn selbst Ihm, der Ihm alles unterworfen hat, auf daß Gott sei alles in allen.
ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଯେନ ପୁତ୍ରସ୍ୟ ୱଶୀକୃତାନି ସ୍ୱଯଂ ପୁତ୍ରୋଽପି ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତତ ଈଶ୍ୱରଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱ ଏୱ ଭୱିଷ୍ୟତି|
29 Was machen sonst die, so sich taufen lassen für die Toten, wenn die Toten gar nicht auferstehen, warum lassen sie sich doch taufen für sie?
ଅପରଂ ପରେତଲୋକାନାଂ ୱିନିମଯେନ ଯେ ମଜ୍ଜ୍ୟନ୍ତେ ତୈଃ କିଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ? ଯେଷାଂ ପରେତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତିଃ କେନାପି ପ୍ରକାରେଣ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି ତେଷାଂ ୱିନିମଯେନ କୁତୋ ମଜ୍ଜନମପି ତୈରଙ୍ଗୀକ୍ରିଯତେ?
30 Und was setzen auch wir uns stündlich Gefahren aus?
ୱଯମପି କୁତଃ ପ୍ରତିଦଣ୍ଡଂ ପ୍ରାଣଭୀତିମ୍ ଅଙ୍ଗୀକୁର୍ମ୍ମହେ?
31 Bei dem Ruhme, den ich wegen euer in unserem Herrn Jesus Christus habe, ich sterbe täglich.
ଅସ୍ମତ୍ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଯୁଷ୍ମତ୍ତୋ ମମ ଯା ଶ୍ଲାଘାସ୍ତେ ତସ୍ୟାଃ ଶପଥଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମି ଦିନେ ଦିନେଽହଂ ମୃତ୍ୟୁଂ ଗଚ୍ଛାମି|
32 Wenn ich nach Menschenweise in Ephesus mit Tieren gekämpft habe, was habe ich davon, so die Toten nicht auferstehen? Lasset uns essen und trinken, denn morgen sind wir tot.
ଇଫିଷନଗରେ ୱନ୍ୟପଶୁଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯଦି ଲୌକିକଭାୱାତ୍ ମଯା ଯୁଦ୍ଧଂ କୃତଂ ତର୍ହି ତେନ ମମ କୋ ଲାଭଃ? ମୃତାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତି ର୍ୟଦି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି, କୁର୍ମ୍ମୋ ଭୋଜନପାନେଽଦ୍ୟ ଶ୍ୱସ୍ତୁ ମୃତ୍ୟୁ ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|
33 Lasset euch nicht irreführen; schlechte Gesellschaft verdirbt gute Sitten.
ଇତ୍ୟନେନ ଧର୍ମ୍ମାତ୍ ମା ଭ୍ରଂଶଧ୍ୱଂ| କୁସଂସର୍ଗେଣ ଲୋକାନାଂ ସଦାଚାରୋ ୱିନଶ୍ୟତି|
34 Seid recht nüchtern und sündigt nicht, denn gewisse Leute haben keine Kenntnis Gottes, ich sage euch das zur Beschämung.
ଯୂଯଂ ଯଥୋଚିତଂ ସଚୈତନ୍ୟାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ପାପଂ ମା କୁରୁଧ୍ୱଂ, ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରୀଯଜ୍ଞାନହୀନାଃ କେଽପି ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତ୍ରପାଯୈ ମଯେଦଂ ଗଦ୍ୟତେ|
35 Es sagt vielleicht jemand: Wie können Tote auferstehen? und mit welcherlei Leib kommen sie?
ଅପରଂ ମୃତଲୋକାଃ କଥମ୍ ଉତ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି? କୀଦୃଶଂ ୱା ଶରୀରଂ ଲବ୍ଧ୍ୱା ପୁନରେଷ୍ୟନ୍ତୀତି ୱାକ୍ୟଂ କଶ୍ଚିତ୍ ପ୍ରକ୍ଷ୍ୟତି|
36 Du Tor! was du säst, wird nicht lebendig, es sterbe denn.
ହେ ଅଜ୍ଞ ତ୍ୱଯା ଯଦ୍ ବୀଜମ୍ ଉପ୍ୟତେ ତଦ୍ ଯଦି ନ ମ୍ରିଯେତ ତର୍ହି ନ ଜୀୱଯିଷ୍ୟତେ|
37 Und was du säst - nicht den Leib, der werden wird, säst du, sondern ein nacktes Korn, etwa Weizen oder sonst eines.
ଯଯା ମୂର୍ତ୍ତ୍ୟା ନିର୍ଗନ୍ତୱ୍ୟଂ ସା ତ୍ୱଯା ନୋପ୍ୟତେ କିନ୍ତୁ ଶୁଷ୍କଂ ବୀଜମେୱ; ତଚ୍ଚ ଗୋଧୂମାଦୀନାଂ କିମପି ବୀଜଂ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
38 Gott aber gibt ihm einen Leib, wie er gewollt hat, einem jeglichen Samen seinen eigenen Leib.
ଈଶ୍ୱରେଣେୱ ଯଥାଭିଲାଷଂ ତସ୍ମୈ ମୂର୍ତ୍ତି ର୍ଦୀଯତେ, ଏକୈକସ୍ମୈ ବୀଜାଯ ସ୍ୱା ସ୍ୱା ମୂର୍ତ୍ତିରେୱ ଦୀଯତେ|
39 Nicht alles Fleisch ist einerlei Fleisch, ein anderes ist das der Menschen, ein anderes das des Viehs, ein anderes der Fische, ein anderes der Vögel.
ସର୍ୱ୍ୱାଣି ପଲଲାନି ନୈକୱିଧାନି ସନ୍ତି, ମନୁଷ୍ୟପଶୁପକ୍ଷିମତ୍ସ୍ୟାଦୀନାଂ ଭିନ୍ନରୂପାଣି ପଲଲାନି ସନ୍ତି|
40 Und es gibt himmlische Körper und es gibt irdische Körper; aber eine andere Herrlichkeit ist die der himmlischen, eine andere die der irdischen.
ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯା ମୂର୍ତ୍ତଯଃ ପାର୍ଥିୱା ମୂର୍ତ୍ତଯଶ୍ଚ ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗୀଯାନାମ୍ ଏକରୂପଂ ତେଜଃ ପାର୍ଥିୱାନାଞ୍ଚ ତଦନ୍ୟରୂପଂ ତେଜୋଽସ୍ତି|
41 Eine andere Herrlichkeit ist die der Sonne und eine andere Herrlichkeit die des Mondes und eine andere Herrlichkeit die der Sterne, denn ein Stern übertrifft den anderen an Herrlichkeit.
ସୂର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ତେଜ ଏକୱିଧଂ ଚନ୍ଦ୍ରସ୍ୟ ତେଜସ୍ତଦନ୍ୟୱିଧଂ ତାରାଣାଞ୍ଚ ତେଜୋଽନ୍ୟୱିଧଂ, ତାରାଣାଂ ମଧ୍ୟେଽପି ତେଜସସ୍ତାରତମ୍ୟଂ ୱିଦ୍ୟତେ|
42 So ist es auch mit der Auferstehung der Toten. Es wird gesät in Verwesung und wird auferweckt in Unverweslichkeit.
ତତ୍ର ଲିଖିତମାସ୍ତେ ଯଥା, ‘ଆଦିପୁରୁଷ ଆଦମ୍ ଜୀୱତ୍ପ୍ରାଣୀ ବଭୂୱ,’ କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତିମ ଆଦମ୍ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ) ଜୀୱନଦାଯକ ଆତ୍ମା ବଭୂୱ|
43 Es wird gesät in Unehre, und wird auferweckt in Herrlichkeit. Es wird gesät in Schwachheit und auferweckt in Kraft.
ଯଦ୍ ଉପ୍ୟତେ ତତ୍ ତୁଚ୍ଛଂ ଯଚ୍ଚୋତ୍ଥାସ୍ୟତି ତଦ୍ ଗୌରୱାନ୍ୱିତଂ; ଯଦ୍ ଉପ୍ୟତେ ତନ୍ନିର୍ବ୍ବଲଂ ଯଚ୍ଚୋତ୍ଥାସ୍ୟତି ତତ୍ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତଂ|
44 Es wird gesät ein natürlicher Leib und wird auferstehen ein geistiger Leib. Es gibt einen natürlichen Leib, und gibt einen geistigen Leib.
ଯତ୍ ଶରୀରମ୍ ଉପ୍ୟତେ ତତ୍ ପ୍ରାଣାନାଂ ସଦ୍ମ, ଯଚ୍ଚ ଶରୀରମ୍ ଉତ୍ଥାସ୍ୟତି ତଦ୍ ଆତ୍ମନଃ ସଦ୍ମ| ପ୍ରାଣସଦ୍ମସ୍ୱରୂପଂ ଶରୀରଂ ୱିଦ୍ୟତେ, ଆତ୍ମସଦ୍ମସ୍ୱରୂପମପି ଶରୀରଂ ୱିଦ୍ୟତେ|
45 So steht auch geschrieben: Es ward der erste Mensch Adam zu einer lebendigen Seele. Der letzte Adam zu einem lebendig machenden Geist.
ତତ୍ର ଲିଖିତମାସ୍ତେ ଯଥା, ଆଦିପୁରୁଷ ଆଦମ୍ ଜୀୱତ୍ପ୍ରାଣୀ ବଭୂୱ, କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତିମ ଆଦମ୍ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ) ଜୀୱନଦାଯକ ଆତ୍ମା ବଭୂୱ|
46 Aber der geistige ist nicht der erste, sondern der natürliche, danach der geistige.
ଆତ୍ମସଦ୍ମ ନ ପ୍ରଥମଂ କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଣସଦ୍ମୈୱ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆତ୍ମସଦ୍ମ|
47 Der erste Mensch ist von der Erde, irdisch, der andere Mensch ist der Herr aus dem Himmel.
ଆଦ୍ୟଃ ପୁରୁଷେ ମୃଦ ଉତ୍ପନ୍ନତ୍ୱାତ୍ ମୃଣ୍ମଯୋ ଦ୍ୱିତୀଯଶ୍ଚ ପୁରୁଷଃ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଆଗତଃ ପ୍ରଭୁଃ|
48 Welcherlei der Irdische ist, solcherlei sind auch die Irdischen, und welcherlei der Himmlische ist, also sind auch die Himmlischen.
ମୃଣ୍ମଯୋ ଯାଦୃଶ ଆସୀତ୍ ମୃଣ୍ମଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତାଦୃଶା ଭୱନ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗୀଯଶ୍ଚ ଯାଦୃଶୋଽସ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତାଦୃଶା ଭୱନ୍ତି|
49 Und wie wir das Bild des Irdischen getragen haben, so werden wir auch das Bild des Himmlischen tragen.
ମୃଣ୍ମଯସ୍ୟ ରୂପଂ ଯଦ୍ୱଦ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ଧାରିତଂ ତଦ୍ୱତ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀଯସ୍ୟ ରୂପମପି ଧାରଯିଷ୍ୟତେ|
50 Soviel aber sage ich, Brüder, daß Fleisch und Blut das Reich Gottes nicht ererben können, noch die Verwesung die Unverweslichkeit ererbt.
ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ୱ୍ୟାହରାମି, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ ରକ୍ତମାଂସଯୋରଧିକାରୋ ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ଅକ୍ଷଯତ୍ୱେ ଚ କ୍ଷଯସ୍ୟାଧିକାରୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|
51 Siehe, ich sage euch ein Geheimnis: Wir werden nicht alle entschlafen, alle aber verwandelt werden.
ପଶ୍ୟତାହଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ନିଗୂଢାଂ କଥାଂ ନିୱେଦଯାମି|
52 Im Nu, im Augenblick, bei der letzten Posaune
ସର୍ୱ୍ୱୈରସ୍ମାଭି ର୍ମହାନିଦ୍ରା ନ ଗମିଷ୍ୟତେ କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତିମଦିନେ ତୂର୍ୟ୍ୟାଂ ୱାଦିତାଯାମ୍ ଏକସ୍ମିନ୍ ୱିପଲେ ନିମିଷୈକମଧ୍ୟେ ସର୍ୱ୍ୱୈ ରୂପାନ୍ତରଂ ଗମିଷ୍ୟତେ, ଯତସ୍ତୂରୀ ୱାଦିଷ୍ୟତେ, ମୃତଲୋକାଶ୍ଚାକ୍ଷଯୀଭୂତା ଉତ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି ୱଯଞ୍ଚ ରୂପାନ୍ତରଂ ଗମିଷ୍ୟାମଃ|
53 Denn dieses Verwesliche muß Unverweslichkeit anziehen, und dieses Sterbliche Unsterblichkeit anziehen.
ଯତଃ କ୍ଷଯଣୀଯେନୈତେନ ଶରୀରେଣାକ୍ଷଯତ୍ୱଂ ପରିହିତୱ୍ୟଂ, ମରଣାଧୀନେନୈତେନ ଦେହେନ ଚାମରତ୍ୱଂ ପରିହିତୱ୍ୟଂ|
54 Wenn aber dies Verwesliche Unverweslichkeit anzieht, und dies Sterbliche Unsterblichkeit anzieht, dann wird das Wort in Erfüllung gehen, das geschrieben steht: Der Tod ist verschlungen in den Sieg.
ଏତସ୍ମିନ୍ କ୍ଷଯଣୀଯେ ଶରୀରେ ଽକ୍ଷଯତ୍ୱଂ ଗତେ, ଏତସ୍ମନ୍ ମରଣାଧୀନେ ଦେହେ ଚାମରତ୍ୱଂ ଗତେ ଶାସ୍ତ୍ରେ ଲିଖିତଂ ୱଚନମିଦଂ ସେତ୍ସ୍ୟତି, ଯଥା, ଜଯେନ ଗ୍ରସ୍ୟତେ ମୃତ୍ୟୁଃ|
ମୃତ୍ୟୋ ତେ କଣ୍ଟକଂ କୁତ୍ର ପରଲୋକ ଜଯଃ କ୍କ ତେ|| (Hadēs g86)
56 Der Stachel des Todes aber ist die Sünde, die Macht der Sünde aber ist das Gesetz.
ମୃତ୍ୟୋଃ କଣ୍ଟକଂ ପାପମେୱ ପାପସ୍ୟ ଚ ବଲଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥା|
57 Gott aber sei Dank, Der uns den Sieg gegeben hat durch unseren Herrn Jesus Christus.
ଈଶ୍ୱରଶ୍ଚ ଧନ୍ୟୋ ଭୱତୁ ଯତଃ ସୋଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନାସ୍ମାନ୍ ଜଯଯୁକ୍ତାନ୍ ୱିଧାପଯତି|
58 Darum, meine geliebten Brüder, seid fest, unbeweglich, nehmt immer mehr zu in dem Werke des Herrn und seid eingedenk, daß eure Arbeit in dem Herrn nicht vergeblich ist!
ଅତୋ ହେ ମମ ପ୍ରିଯଭ୍ରାତରଃ; ଯୂଯଂ ସୁସ୍ଥିରା ନିଶ୍ଚଲାଶ୍ଚ ଭୱତ ପ୍ରଭୋଃ ସେୱାଯାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପରିଶ୍ରମୋ ନିଷ୍ଫଲୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ପ୍ରଭୋଃ କାର୍ୟ୍ୟେ ସଦା ତତ୍ପରା ଭୱତ|
