Hohelied 1
1 Das Lied der Lieder, von Salomo.
| غزل غزلهای سلیمان. |
2 Er küsse mich mit seines Mundes Küssen! Denn deine Liebkosungen sind besser als Wein.
| مرا با لبانت ببوس، زیرا عشق تو دلپذیرتر از شراب است. |
3 Lieblich duften deine Salben; dein Name ist wie ausgegossenes Öl: darum haben dich Jungfrauen lieb!
| تو خوشبو هستی و نامت رایحهٔ عطرهای دل‌انگیز را به خاطر می‌آورد؛ عجیب نیست که دختران شیفتهٔ تو می‌شوند. |
4 Ziehe mich dir nach, so laufen wir! Der König hat mich in seine Gemächer gebracht; wir wollen jauchzen und uns deiner freuen, deine Liebkosungen preisen, mehr als Wein; mit Recht haben sie dich lieb!
| مرا با خود بِبَر، بیا تا از اینجا دور شویم. پادشاه مرا به حجلۀ خود ببرد. دوستان تو مایۀ شادی و سرور ما هستی؛ عشق تو را بیش از شراب می‌ستاییم. محبوبه شایسته است که تو را تحسین کنند. |
5 Schwarz bin ich, aber lieblich, ihr Töchter Jerusalems, wie die Zelte Kedars, wie die Vorhänge Salomos.
| ای دختران اورشلیم، من سیاه اما زیبا هستم، همچون چادرهای قیدار و خیمه‌های سلیمان. |
6 Seht mich nicht an, weil ich so schwärzlich bin, weil die Sonne mich verbrannt hat! Meiner Mutter Söhne zürnten mir, sie setzten mich zur Hüterin der Weinberge; meinen eigenen Weinberg hütete ich nicht!
| به من که سیاه هستم اینچنین خیره مشوید، زیرا آفتاب مرا سوزانیده است. برادرانم بر من خشمگین شده مرا فرستادند تا در زیر آفتاب سوزان از تاکستانها نگاهبانی کنم، و من نتوانستم از تاکستان خود مراقبت نمایم. |
7 Tue mir doch kund, o du, den meine Seele liebt: Wo gehst du zur Weide? Wo hältst du Mittagsrast? Warum soll ich wie eine Vermummte bei den Herden deiner Genossen sein?
| ای محبوب من، به من بگو امروز گله‌ات را کجا می‌چرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را کجا می‌خوابانی؟ چرا برای یافت تو، در میان گله‌های دوستانت سرگردان شوم؟ |
8 Ist es dir nicht bekannt, du Schönste unter den Weibern, so gehe nur hinaus, den Spuren der Schafe nach, und weide deine Zicklein bei den Wohnungen der Hirten!
| ای زیباترین زن دنیا، اگر نمی‌دانی، رد گله‌ها را بگیر و به سوی خیمه‌های چوپانان بیا و در آنجا بزغاله‌هایت را بچران. |
9 Meiner Stute an den Wagen des Pharao vergleiche ich dich, meine Freundin!
| ای محبوبهٔ من، تو همچون مادیان ارابهٔ فرعون، زیبا هستی. |
10 Deine Wangen sind lieblich in den Ketten, dein Hals in den Perlenschnüren!
| گونه‌هایت با گوشواره‌هایت چه زیباست، گردنت با جواهراتش چه دلرباست. |
11 Wir wollen dir goldene Ketten machen mit silbernen Punkten!
| ما برایت گوشواره‌های طلا با آویزه‌های نقره خواهیم ساخت. |
12 Solange der König an seiner Tafel war, gab meine Narde ihren Geruch.
| آنگاه که پادشاه بر سفرۀ خویش نشسته بود، اتاق از رایحۀ عطر من پر شد. |
13 Mein Freund ist mir ein Myrrhenbüschel, das zwischen meinen Brüsten ruht.
| محبوب من که در سینه‌هایم آرمیده، رایحه‌ای چون مُر خوشبو دارد. |
14 Mein Freund ist mir eine Cypertraube aus den Weinbergen von Engedi!
| محبوب من مانند شکوفه‌های حنا است که در باغهای عِین جِدی می‌رویند. |
15 Siehe, du bist schön, meine Freundin, siehe, du bist schön, deine Augen sind Tauben!
| تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! چشمانت به زیبایی و لطافت کبوتران است. |
16 Siehe, du bist schön, mein Freund, so gar lieblich!
| ای محبوب من، تو چه جذاب و دوست داشتنی هستی! سبزه‌زارها بستر ما هستند |
17 Ja, unser Lager ist grün. Zedern sind unsres Hauses Balken, Zypressen unser Getäfel.
| و درختان سرو و صنوبر بر ما سایه می‌افکنند. |
