< Rut 4 >
1 Boas aber war zum Tor hinaufgegangen und hatte sich daselbst niedergesetzt; und siehe, da ging der Löser vorüber, von welchem Boas geredet hatte. Da sprach er: Komm, setze dich her, du Soundso!
Ай о Боазо жыля и бэшля катар лэ форости вудара. И дикхэл: жал кодыва родо, пала кастэ вов пхэнэлас. О Боазо акхардя лэс и пхэндя: — Поджа кардэ, амал. Прибэш. Кодыва поджыля и бэшля.
2 Und Boas nahm zehn Männer von den Ältesten der Stadt und sprach: Setzet euch hier! Und sie setzten sich.
Андэ форо о Боазо акхардя дэшэ барэдэра манушэн и пхэндя лэнди: — Бэшэн катэ. Вонэ бэшлэ.
3 Da sprach er zu dem Löser: Naemi, die aus dem Gefilde Moab zurückgekommen ist, bietet das Stück Feld feil, das unserm Bruder Elimelech gehörte.
О Боазо пхэндя колэ родости: — Дума жал палай мал лэ Элимелехости, амарэ родости. Э Наоми рисайля андай Моавицко пхув и битинэл э мал.
4 Darum gedachte ich dir den Vorschlag zu machen: Willst du es lösen, so kaufe es vor den Bürgern und vor den Ältesten meines Volkes; willst du es aber nicht lösen, so sage mir's, daß ich es wisse; denn es ist niemand, der es lösen kann, als du, und ich nach dir!
Мэ погиндосадэм, кай трэбуй тэ пхэнав тути пала када. Ту трэбуй тэ витинэс кадыя мал англа саворэ, ко бэшэл, и англа э барэдэра амарэн манушэн. Камэс, витин, ай на камэс, пхэн манди, кай мэ тэ ганав. О чячё витинимос ашэлпэ пала тутэ, ту англуно, ай мэ тунче пала тутэ. — Мэ витинава, — пхэндя кодыва.
5 Er sprach: Ich will es lösen! Boas sprach: An welchem Tage du das Feld von der Hand Naemis kaufst, erwirbst du [es] auch von Ruth, der Moabiterin, dem Weibe des Verstorbenen, um den Namen des Verstorbenen auf seinem Erbteil wieder aufzurichten.
О Боазо пхэндя: — Сар кай ту тинэса э мал кай э Наоми, ту кадя жэ трэбуй тэ лэс пала тутэ ла Руфя моавитянка, ла пхивля, соб латерэ бэяцэ тэ авэн хулая пэ лэско хаббэ.
6 Da sprach der Löser: Ich kann es nicht lösen, ohne mein eigenes Erbteil zu verderben! Löse du für dich, was ich lösen sollte; denn ich kann es nicht lösen!
Тунче кодыва пхэндя: — Най, мэ на витинав кадыя мал. Мэ дарав, со кадя римосарава мэрно хаббэ. Витин фэдэр ту, мэ на витинав.
7 Es war aber von alters her Sitte in Israel, bei der Lösung und beim Verkauf die ganze Sache also gültig zu machen: es zog einer seinen Schuh aus und gab ihn dem andern. Das war die Bestätigung in Israel.
(Андэ пхурани время кай э израильтянуря сас обычаё, кала пэрэдэнас по чячё витинимос, соб тэ састярэн о допхэнимос, о мануш излэлас пар пэстэ э сандали и отдэлас аврэсти. Кадя э израильтянуря састярнас о допхэнимос.)
8 So sprach nun der Löser zu Boas: Kauf du es für dich! und zog seinen Schuh aus.
— Тин ту, — пхэндя о родо лэ Боазости и изля о сандали.
9 Da sprach Boas zu den Ältesten und zu allem Volk: Ihr seid heute Zeugen, daß ich von Naemis Hand alles erkauft habe, was Elimelech, und alles, was Kiljon und Machlon gehörte.
О Боазо пхэндя лэ барэдэрэнди тай саворэнди, ко бэшэлас: — Адес тумэ дикхэн и шунэн, икхатар мэ тинав кай э Наоми ся, со сас кай о Элимелехо, Килионо и кай о Махлоно.
10 Dazu nehme ich mir Ruth zum Weibe, die Moabiterin, Machlons Weib, um den Namen des Verstorbenen auf seinem Erbteil wieder aufzurichten, damit des Verstorbenen Name nicht verschwinde aus der Mitte seiner Brüder und aus dem Tor seines Ortes. Dessen seid ihr heute Zeugen!
Кадя жэ и ла Руфя моавитянка, ла пхивля лэ Махлоностеря, мэ лав пала мандэ, кай э бэяцэ лэ Махлоности тэ авэн хулая пэ лэско хаббэ, и кай тэ на пэрэшындёл лэско родо анда амаро форо. Адес тумэ екхжэнэ дикхэн и шунэн када!
11 Da sprach alles Volk, das im Tore stand, und die Ältesten: Wir sind Zeugen! Der HERR mache das Weib, das in dein Haus kommt, wie Rahel und Lea, die beide das Haus Israel gebaut haben! Erwirb Vermögen in Ephrata und mache dir einen Namen in Bethlehem!
Тунче саворэ, ко сас катар э вудара тай э барэдэра пхэндэ: — Кадя амэ дикхас и шунас! Мэк о РАЙ дэла кала жувляти, сави зажал андэ теро чер, бут бэяцэн. Сар Вов дя бут бэяцэн ла Рахиляти тай ла Лияти, савэндар аракхадилэ ся э израильски мануша! Зорало ав андо Эфрато тай гангло андо Вифлеемо!
12 Und dein Haus werde wie das Haus des Perez, den Tamar dem Juda gebar, durch den Samen, den dir der HERR von dieser jungen Frau geben wird!
Мэк черэз э терэ бэяцэн, савэн о РАЙ дэла тути кала тэрня жувлятар, тери порода авэла, сар э порода кай о Парэцо, савэс э Тамар аракхадя лэ Иудасти!
13 Also nahm Boas die Ruth, und sie ward sein Weib, und er kam zu ihr. Der HERR aber verlieh ihr, daß sie empfing und einen Sohn gebar.
О Боазо ля пала пэстэ ла Руфя. Вов сутя ласа, ай о РАЙ дя лати тэ авэл пхари, и вой андя шаворэс.
14 Da sprachen die Weiber zu Naemi: Gelobt sei der HERR, der dir zu dieser Zeit einen Löser nicht versagt hat! Sein Name werde genannt in Israel!
Э жувля пхэнэнас ла Наомияти: — Бахтало о РАЙ, Саво дя тути фиримарес! Тэ ашарэлпэ вов машкара израильтянуря!
15 Der wird nun deine Seele erquicken und dich in deinem Alter versorgen; denn deine Schwiegertochter, die dich liebt, hat ihn geboren, sie, die dir mehr wert ist als sieben Söhne!
Вов рисарэла тути э лош тай подритярэла тут андэ пхуранэ бэрша! Э бори тери, сави камэл тут, андя лэс! Вой важ тутэ фэдэр ефта шавэндар.
16 Und Naemi nahm das Kind und legte es an ihren Busen und ward seine Wärterin.
Э Наоми пхиравэлас лэ бэятос пэ васт и дикхэлас пала лэстэ.
17 Und ihre Nachbarinnen gaben ihm einen Namen und sprachen: Der Naemi ist ein Sohn geboren! Und sie hießen ihn Obed. Der ist der Vater Isais, des Vaters Davids.
Ай э жувля, савэ жувэнас котэ, пхэнэнас: — Шаворо аракхадиляпэ кай э Наоми. Вонэ динэ лэсти о алав Овидо. Вов ашыля дад лэ Иесеёско, саво сас о дад лэ Давидоско.
18 Und dies ist der Stammbaum des Perez:
Акэ э порода лэ Фарецости: о Фарецо ашыля дадэса лэ Хецроноско,
19 Perez zeugte Hezron, Hezron zeugte Ram, Ram zeugte Amminadab,
о Хецроно ашыля дадэса лэ Рамоско, о Рамо ашыля дадэса лэ Аминадавоско,
20 Amminadab zeugte Nahasson, Nahasson zeugte Salmon,
о Аминадаво ашыля дадэса лэ Нахшоноско, о Нахшоно ашыля дадэса лэ Салмоноско,
21 Salmon zeugte Boas, Boas zeugte Obed, Obed zeugte Isai,
о Салмоно ашыля дадэса лэ Боазоско, о Боазо ашыля дадэса лэ Овидоско,
о Овидо ашыля дадэса лэ Иесеёско, о Иесеё ашыля дадэса лэ Давидоско.