Roemers 2
1 Darum bist du nicht zu entschuldigen, o Mensch, wer du seist, der du richtest! Denn indem du den andern richtest, verdammst du dich selbst; denn du verübst ja dasselbe, was du richtest!
| ہے پَرَدُوشَکَ مَنُشْیَ یَح کَشْچَنَ تْوَں بھَوَسِ تَووتَّرَدانایَ پَنْتھا ناسْتِ یَتو یَسْماتْ کَرْمَّنَح پَرَسْتْوَیا دُوشْیَتے تَسْماتْ تْوَمَپِ دُوشْیَسے، یَتَسْتَں دُوشَیَنَّپِ تْوَں تَدْوَدْ آچَرَسِ۔ |
2 Wir wissen aber, daß das Gericht Gottes dem wahren Sachverhalt entsprechend über die ergeht, welche solches verüben.
| کِنْتْویتادرِگاچارِبھْیو یَں دَنْڈَمْ اِیشْوَرو نِشْچِنوتِ سَ یَتھارْتھَ اِتِ وَیَں جانِیمَح۔ |
3 Oder denkst du, o Mensch, der du die richtest, welche solches verüben, und doch das Gleiche tust, daß du dem Gerichte Gottes entrinnen werdest?
| اَتَایوَ ہے مانُشَ تْوَں یادرِگاچارِنو دُوشَیَسِ سْوَیَں یَدِ تادرِگاچَرَسِ تَرْہِ تْوَمْ اِیشْوَرَدَنْڈاتْ پَلایِتُں شَکْشْیَسِیتِ کِں بُدھْیَسے؟ |
4 Oder verachtest du den Reichtum seiner Güte, Geduld und Langmut, ohne zu erkennen, daß dich Gottes Güte zur Buße leitet?
| اَپَرَں تَوَ مَنَسَح پَرِوَرْتَّنَں کَرْتُّمْ اِشْوَرَسْیانُگْرَہو بھَوَتِ تَنَّ بُدّھوا تْوَں کِں تَدِییانُگْرَہَکْشَماچِرَسَہِشْنُتْوَنِدھِں تُچّھِیکَروشِ؟ |
5 Aber nach deinem verstockten und unbußfertigen Herzen häufst du dir selbst den Zorn auf den Tag des Zorns und der Offenbarung des gerechten Gerichtes Gottes,
| تَتھا سْوانْتَحکَرَنَسْیَ کَٹھورَتْواتْ کھیدَراہِتْیاچّیشْوَرَسْیَ نْیایَّوِچارَپْرَکاشَنَسْیَ کْرودھَسْیَ چَ دِنَں یاوَتْ کِں سْوارْتھَں کوپَں سَنْچِنوشِ؟ |
6 welcher einem jeglichen vergelten wird nach seinen Werken;
| کِنْتُ سَ ایکَیکَمَنُجایَ تَتْکَرْمّانُسارینَ پْرَتِپھَلَں داسْیَتِ؛ |
7 denen nämlich, die mit Ausdauer im Wirken des Guten Herrlichkeit, Ehre und Unsterblichkeit erstreben, ewiges Leben; (aiōnios g166)
| وَسْتُتَسْتُ یے جَنا دھَیرْیَّں دھرِتْوا سَتْکَرْمَّ کُرْوَّنْتو مَہِما سَتْکارومَرَتْوَنْچَیتانِ مرِگَیَنْتے تیبھْیونَنْتایُ رْداسْیَتِ۔ (aiōnios g166) |
8 den Streitsüchtigen aber, welche der Wahrheit ungehorsam sind, dagegen der Ungerechtigkeit gehorchen, Zorn und Grimm!
| اَپَرَں یے جَناح سَتْیَدھَرْمَّمْ اَگرِہِیتْوا وِپَرِیتَدھَرْمَّمْ گرِہْلَنْتِ تادرِشا وِرودھِجَناح کوپَں کْرودھَنْچَ بھوکْشْیَنْتے۔ |
9 Trübsal und Angst über jede Menschenseele, die das Böse vollbringt, zuerst über den Juden, dann auch über den Griechen;
| آ یِہُودِنونْیَدیشِنَح پَرْیَّنْتَں یاوَنْتَح کُکَرْمَّکارِنَح پْرانِنَح سَنْتِ تے سَرْوّے دُحکھَں یاتَنانْچَ گَمِشْیَنْتِ؛ |
10 Herrlichkeit aber und Ehre und Friede jedem, der das Gute wirkt, zuerst dem Juden, dann auch dem Griechen;
| کِنْتُ آ یِہُودِنو بھِنَّدیشِپَرْیَّنْتا یاوَنْتَح سَتْکَرْمَّکارِنو لوکاح سَنْتِ تانْ پْرَتِ مَہِما سَتْکارَح شانْتِشْچَ بھَوِشْیَنْتِ۔ |
11 denn es gibt kein Ansehen der Person bei Gott:
| اِیشْوَرَسْیَ وِچارے پَکْشَپاتو ناسْتِ۔ |
12 Welche ohne Gesetz gesündigt haben, die werden auch ohne Gesetz verloren gehen; und welche unter dem Gesetz gesündigt haben, die werden durch das Gesetz verurteilt werden.
| اَلَبْدھَوْیَوَسْتھاشاسْتْرَے رْیَیح پاپانِ کرِتانِ وْیَوَسْتھاشاسْتْرالَبْدھَتْوانُرُوپَسْتیشاں وِناشو بھَوِشْیَتِ؛ کِنْتُ لَبْدھَوْیَوَسْتھاشاسْتْرا یے پاپانْیَکُرْوَّنْ وْیَوَسْتھانُسارادیوَ تیشاں وِچارو بھَوِشْیَتِ۔ |
13 Denn vor Gott sind nicht die gerecht, welche das Gesetz hören; sondern die, welche das Gesetz befolgen, sollen gerechtfertigt werden.
| وْیَوَسْتھاشْروتارَ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپے نِشْپاپا بھَوِشْیَنْتِیتِ نَہِ کِنْتُ وْیَوَسْتھاچارِنَ ایوَ سَپُنْیا بھَوِشْیَنْتِ۔ |
14 Denn wenn die Heiden, die das Gesetz nicht haben, doch von Natur tun, was das Gesetz verlangt, so sind sie, die das Gesetz nicht haben, sich selbst ein Gesetz;
| یَتو لَبْدھَوْیَوَسْتھاشاسْتْرا بھِنَّدیشِییَلوکا یَدِ سْوَبھاوَتو وْیَوَسْتھانُرُوپانْ آچارانْ کُرْوَّنْتِ تَرْہْیَلَبْدھَشاسْتْراح سَنْتوپِ تے سْویشاں وْیَوَسْتھاشاسْتْرَمِوَ سْوَیَمیوَ بھَوَنْتِ۔ |
15 da sie ja beweisen, daß des Gesetzes Werk in ihre Herzen geschrieben ist, was auch ihr Gewissen bezeugt, dazu ihre Überlegungen, welche sich untereinander verklagen oder entschuldigen.
| تیشاں مَنَسِ ساکْشِسْوَرُوپے سَتِ تیشاں وِتَرْکیشُ چَ کَدا تانْ دوشِنَح کَدا وا نِرْدوشانْ کرِتَوَتْسُ تے سْوانْتَرْلِکھِتَسْیَ وْیَوَسْتھاشاسْتْرَسْیَ پْرَمانَں سْوَیَمیوَ دَدَتِ۔ |
16 Das wird an dem Tage offenbar werden, da Gott das Verborgene der Menschen richten wird, laut meinem Evangelium, durch Jesus Christus.
| یَسْمِنْ دِنے مَیا پْرَکاشِتَسْیَ سُسَںوادَسْیانُسارادْ اِیشْوَرو یِیشُکھْرِیشْٹینَ مانُشانامْ اَنْتَحکَرَناناں گُوڈھابھِپْرایانْ دھرِتْوا وِچارَیِشْیَتِ تَسْمِنْ وِچارَدِنے تَتْ پْرَکاشِشْیَتے۔ |
17 Wenn du dich aber einen Juden nennst und dich auf das Gesetz verlässest und dich Gottes rühmst,
| پَشْیَ تْوَں سْوَیَں یِہُودِیتِ وِکھْیاتو وْیَوَسْتھوپَرِ وِشْواسَں کَروشِ، |
18 wenn du seinen Willen weißt und verschiedenartige Dinge zu unterscheiden verstehst, weil du aus dem Gesetz unterrichtet bist;
| اِیشْوَرَمُدِّشْیَ سْوَں شْلاگھَسے، تَتھا وْیَوَسْتھَیا شِکْشِتو بھُوتْوا تَسْیابھِمَتَں جاناسِ، سَرْوّاساں کَتھاناں سارَں وِوِںکْشے، |
19 wenn du dir zutraust, ein Leiter der Blinden, ein Licht derer zu sein, die in der Finsternis sind,
| اَپَرَں جْنانَسْیَ سَتْیَتایاشْچاکَرَسْوَرُوپَں شاسْتْرَں مَمَ سَمِیپے وِدْیَتَ اَتو نْدھَلوکاناں مارْگَدَرْشَیِتا |
20 ein Erzieher der Unverständigen, ein Lehrer der Unmündigen, der den Inbegriff der Erkenntnis und der Wahrheit im Gesetze hat:
| تِمِرَسْتھِتَلوکاناں مَدھْیے دِیپْتِسْوَرُوپوجْنانَلوکیبھْیو جْنانَداتا شِشُوناں شِکْشَیِتاہَمیویتِ مَنْیَسے۔ |
21 nun also, du lehrst andere, dich selbst aber lehrst du nicht? Du predigst, man solle nicht stehlen, und stiehlst selber?
| پَرانْ شِکْشَیَنْ سْوَیَں سْوَں کِں نَ شِکْشَیَسِ؟ وَسْتُتَشْچَورْیَّنِشیدھَوْیَوَسْتھاں پْرَچارَیَنْ تْوَں کِں سْوَیَمیوَ چورَیَسِ؟ |
22 Du sagst, man solle nicht ehebrechen, und brichst selbst die Ehe? Du verabscheust die Götzen und begehst dabei Tempelraub?
| تَتھا پَرَدارَگَمَنَں پْرَتِشیدھَنْ سْوَیَں کِں پَرَدارانْ گَچّھَسِ؟ تَتھا تْوَں سْوَیَں پْرَتِمادْویشِی سَنْ کِں مَنْدِرَسْیَ دْرَوْیانِ ہَرَسِ؟ |
23 Du rühmst dich des Gesetzes und verunehrst doch Gott durch Übertretung des Gesetzes?
| یَسْتْوَں وْیَوَسْتھاں شْلاگھَسے سَ تْوَں کِں وْیَوَسْتھامْ اَوَمَتْیَ نیشْوَرَں سَمَّنْیَسے؟ |
24 wie geschrieben steht: «Der Name Gottes wird um euretwillen unter den Heiden gelästert.»
| شاسْتْرے یَتھا لِکھَتِ "بھِنَّدیشِناں سَمِیپے یُشْماکَں دوشادْ اِیشْوَرَسْیَ نامْنو نِنْدا بھَوَتِ۔ " |
25 Denn die Beschneidung hat nur Wert, wenn du das Gesetz hältst; bist du aber ein Übertreter des Gesetzes, so ist deine Beschneidung schon zur Unbeschnittenheit geworden.
| یَدِ وْیَوَسْتھاں پالَیَسِ تَرْہِ تَوَ تْوَکْچھیدَکْرِیا سَپھَلا بھَوَتِ؛ یَتِ وْیَوَسْتھاں لَنْگھَسے تَرْہِ تَوَ تْوَکْچھیدوتْوَکْچھیدو بھَوِشْیَتِ۔ |
26 Wenn nun der Unbeschnittene die Forderungen des Gesetzes beobachtet, wird ihm nicht seine Unbeschnittenheit als Beschneidung angerechnet werden?
| یَتو وْیَوَسْتھاشاسْتْرادِشْٹَدھَرْمَّکَرْمّاچارِی پُمانْ اَتْوَکْچھیدِی سَنَّپِ کِں تْوَکْچھیدِناں مَدھْیے نَ گَنَیِشْیَتے؟ |
27 Und wird nicht der von Natur Unbeschnittene, der das Gesetz erfüllt, dich richten, der du trotz Buchstabe und Beschneidung ein Übertreter des Gesetzes bist?
| کِنْتُ لَبْدھَشاسْتْرَشْچھِنَّتْوَکْ چَ تْوَں یَدِ وْیَوَسْتھالَنْگھَنَں کَروشِ تَرْہِ وْیَوَسْتھاپالَکاح سْوابھاوِکاچّھِنَّتْوَچو لوکاسْتْواں کِں نَ دُوشَیِشْیَنْتِ؟ |
28 Denn nicht der ist ein Jude, der es äußerlich ist; auch ist nicht das die Beschneidung, die äußerlich am Fleisch geschieht;
| تَسْمادْ یو باہْیے یِہُودِی سَ یِہُودِی نَہِ تَتھانْگَسْیَ یَسْتْوَکْچھیدَح سَ تْوَکْچھیدو نَہِ؛ |
29 sondern der ist ein Jude, der es innerlich ist, und das ist eine Beschneidung, die am Herzen, im Geiste, nicht dem Buchstaben nach vollzogen wird. Eines solchen Lob kommt nicht von Menschen, sondern von Gott.
| کِنْتُ یو جَنَ آنْتَرِکو یِہُودِی سَ ایوَ یِہُودِی اَپَرَنْچَ کیوَلَلِکھِتَیا وْیَوَسْتھَیا نَ کِنْتُ مانَسِکو یَسْتْوَکْچھیدو یَسْیَ چَ پْرَشَںسا مَنُشْییبھْیو نَ بھُوتْوا اِیشْوَرادْ بھَوَتِ سَ ایوَ تْوَکْچھیدَح۔ |
