< Roemers 1 >

1 Paulus, Knecht Jesu Christi, berufener Apostel, ausgesondert zum Evangelium Gottes,
अवं पौलुस यीशु मसीहेरो दास आईं, ते प्रेरित भोनेरे लेइ परमेशरे च़ुनोरोईं, ते परमेशरेरी खुशखबरी प्रचार केरनेरे लेइ ठहरावरो आईं।
2 welches vorher verheißen wurde durch seine Propheten in heiligen Schriften,
ज़ेसेरी तैने पेइले अपने नेबी केरे ज़िरिये पवित्रशास्त्रे मां,
3 betreffs seines Sohnes, der hervorgegangen ist aus dem Samen Davids nach dem Fleisch
अपने मट्ठे इश्शे प्रभु यीशुएरे बारे मां वादो कियोरो थियो, ज़ै जिसमेरे मुताबिक त दाऊदेरे खानदाने मरां पैदा भोव।
4 und erwiesen als Sohn Gottes in Kraft nach dem Geiste der Heiligkeit durch die Auferstehung von den Toten, Jesus Christus, unser Herr;
ते पवित्र आत्मारे ज़िरिये सेइं मुड़दन मरां ज़ींतो भोनेरे वजाई सेइं तै शेक्ति सेइं परमेशरेरू मट्ठू भोव।
5 durch welchen wir Gnade und Apostelamt empfangen haben, um für seinen Namen Glaubensgehorsam [zu verlangen] unter allen Völkern,
ज़ेसेरे ज़िरिये असन अनुग्रह ते प्रेरिताई मैल्ली; कि तैसेरे नंव्वे सेइं सब कौमां केरे लोक विश्वास केरतां तैसेरी मन्न।
6 unter welchen auch ihr seid, Berufene Jesu Christi;
ज़ैन मरां तुस भी यीशु मसीहेरे भोनेरे लेइ कुजोरेथ।
7 allen zu Rom anwesenden Geliebten Gottes, den berufenen Heiligen: Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unsrem Vater, und dem Herrn Jesus Christus!
अवं ई चिट्ठी तुश्शे सेब्भी केरे नंव्वे लिखताईं, ज़ैना तुस रोम नगरे मां रातथ, ते परमेशरेरे ट्लारेथ, ते पवित्र भोनेरे लेइ च़ुनोरेथ। इश्शे बाजी परमेशर ते प्रभु यीशु मसीहेरे तरफां तुसन शान्ति ते अनुग्रह मैलतो राए।
8 Zuerst danke ich meinem Gott durch Jesus Christus für euch alle, daß euer Glaube in der ganzen Welt verkündigt wird.
पेइलो अवं तुश्शे सेब्भी केरे लेइ यीशु मसीहेरे ज़िरिये परमेशरेरू शुक्र केरताईं, किजोकि तुश्शो विश्वास ज़ै यीशु मसीह पुड़ आए, तैसेरी चर्चा हर पासे भोने लोरी।
9 Denn Gott, welchem ich in meinem Geist diene am Evangelium seines Sohnes, ist mein Zeuge, wie unablässig ich euer gedenke,
परमेशर ज़ेसेरी सेवा अवं अपने पूरे दिले सेइं तैसेरे मट्ठेरी खुशखबरी प्रचार केरतां केरताईं, तै मेरो गवाहे; कि अवं तुसन कोस तरीके सेइं लगातर प्रार्थनाई मां याद केरताईं।
10 indem ich allezeit in meinen Gebeten flehe, ob mir nicht endlich einmal durch den Willen Gottes das Glück zuteil werden möchte, zu euch zu kommen.
ते लगातार अपने प्रार्थनान मां बिनती केरतो राताईं, कि केन्च़रे हेजू भी तुसन कां एजनेरे लेइ मेरू सफर परमेशरेरे तरफां कामयाब भोए।
11 Denn mich verlangt darnach, euch zu sehen, um euch etwas geistliche Gabe mitzuteilen, damit ihr gestärkt werdet,
किजोकि अवं तुसन सेइं मिलनेरे लेइ कोशिश केरताईं, कि अवं तुसन कोई आत्मिक वरदान देईं, ज़ैस सेइं तुस विश्वासे मां मज़बूत भोथ।
12 das heißt aber, daß ich mitgetröstet werde unter euch durch den gemeinschaftlichen Glauben, den euren und den meinen.
मतलब इन, कि अवं तुसन कां एइतां तुसन सेइं साथी तैस विश्वासेरे ज़िरिये, ज़ै मीं मां ते तुसन मांए, तैसेरे ज़िरिये अस हिम्मत हासिल केरम।
13 Ich will euch aber nicht verschweigen, meine Brüder, daß ich mir schon oftmals vorgenommen habe, zu euch zu kommen (ich wurde aber verhindert bis jetzt), um auch unter euch etwas Frucht zu schaffen, gleichwie unter den übrigen Nationen;
ते ढ्लाव ते बेइनव, अवं चाताईं तुस ज़ानथ, कि मीं तुसन कां बार-बार एजनू चाव। ज़ेन्च़रे मीं गैर कौमरे लोकन विश्वास केरनेरे लेइ बद्धनेरी मद्दत की, तेन्च़रे तुश्शी भी मद्दत केरि, पन हुना तगर रुकोरो राव।
14 denn ich bin ein Schuldner sowohl den Griechen als den Barbaren, sowohl den Weisen als den Unverständigen;
अवं संस्कारी लोकन ते असंस्कारी लोकन, पढ़ोरे लोकन या अनपड़ लोकन सेब्भन खुशखबरी शुनेइलो।
15 darum bin ich, soviel an mir liegt, bereit, auch euch in Rom das Evangelium zu verkündigen.
ते अवं तुसन भी ज़ैना रोम नगरे मां रातथ, खुशखबरी शुनानेरे लेइ हर वक्त तियार आईं।
16 Denn ich schäme mich des Evangeliums nicht; denn es ist Gottes Kraft zur Rettung für jeden, der glaubt, zuerst für den Juden, dann auch für den Griechen;
किजोकि अवं यीशु मसीहेरी खुशखबरी प्रचार केरने करां न शरमेई, एल्हेरेलेइ परमेशर अपने शक्ति सेइं तैन लोकन मुक्ति देते, ज़ैना खुशखेबरी पुड़ विश्वास केरतन, पेइले यहूदन फिरी गैर यहूदन।
17 denn es wird darin geoffenbart die Gerechtigkeit Gottes aus Glauben zum Glauben, wie geschrieben steht: «Der Gerechte wird infolge von Glauben leben».
किजोकि खुशखेबरारे ज़िरिये परमेशर असन अपने नज़री मां धर्मी बनाते, ज़ैन शुरू करां आखरी तगर विश्वासे सेइं भोते। ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए, “ज़ै मैन्हु विश्वासेरे ज़िरिये सेइं परमेशरेरे सामने धर्मी बनाव गाते तैए ज़ींतो रालो।”
18 Es offenbart sich nämlich Gottes Zorn vom Himmel her über alle Gottlosigkeit und Ungerechtigkeit der Menschen, welche die Wahrheit durch Ungerechtigkeit aufhalten,
परमेशरेरो क्रोध तैन लोकन पुड़ स्वर्गेरां एइते, ज़ैना बुरां ते दुष्टेरां कम्मां केरतन, ते ज़ैना सच़्च़े अधर्मे सेइं दबेइतां रखतन।
19 weil das von Gott Erkennbare unter ihnen offenbar ist, da Gott es ihnen geoffenbart hat;
किजोकि परमेशरेरे बारे मां ज्ञान तैन मैन्हु केरे मन्न मां बांदूए, एल्हेरेलेइ कि परमेशरे तैन पुड़ बांदू कियोरूए।
20 denn sein unsichtbares Wesen, das ist seine ewige Kraft und Gottheit, wird seit Erschaffung der Welt an den Werken durch Nachdenken wahrgenommen, so daß sie keine Entschuldigung haben. (aïdios g126)
किजोकि तैसेरे आहेरे गुण, मतलब तैसेरी सदारी शक्ति, ते परमेशरेरो सुभाव दुनियाई बनानेरे वक्तेरे देंतो तैसेरे कम्मन सेइं हेरने मां एइते, इड़ी तगर कि तैन लोकन कां कोई बहानो नईं। (aïdios g126)
21 Denn obschon sie Gott erkannten, haben sie ihn doch nicht als Gott gepriesen und ihm nicht gedankt, sondern sind in ihren Gedanken in eitlen Wahn verfallen, und ihr unverständiges Herz wurde verfinstert.
हांलाकि तैनेईं परमेशर त पिशानो, पन परमेशरेरी तैस काबल बड़याई न की, ते न शुक्र कियूं, पन बेकार सोचने लाए, इड़ी तगर कि तैन केरो बेअक्ल मन आंधरो भोव (मतलब तैना गलत सोचने लगे)।
22 Da sie sich für weise hielten, sind sie zu Narren geworden
तैना अपने आपे अक्लमन्द सेमझ़तां बेवकूफ बने।
23 und haben die Herrlichkeit des unvergänglichen Gottes vertauscht mit dem Bild vom vergänglichen Menschen, von Vögeln und vierfüßigen und kriechenden Tieren.
ते न मरने बाले परमेशरेरी महिमा मरने बाले मैन्हु, ते च़ुड़ोलू ते जानवरां, ते पेटेरे भारे च़लने बाले जीपां केरे मूरतन मां बदली।
24 Darum hat sie auch Gott dahingegeben in die Gelüste ihrer Herzen, zur Unreinigkeit, daß sie ihre eigenen Leiber untereinander entehren,
एल्हेरेलेइ परमेशरे तैना तैन केरे मनेरे खुवैइशां केरे मुताबिक अशुद्ध भोनेरे लेइ शारे कि, एप्पू मांमेइं अपने जानां केरी अनादर केरन।
25 sie, welche die Wahrheit Gottes mit der Lüge vertauschten und dem Geschöpf mehr Ehre und Dienst erwiesen als dem Schöpfer, der da gelobt ist in Ewigkeit. Amen! (aiōn g165)
किजोकि तैनेईं परमेशरेरी सच़्च़ाई बेदलतां झूठ बनाई, ते सृष्टारी पूज़ा ते आराधना केरि, न कि तैस बनाने बालेरी, ज़ै हर वक्त धन ते रोड़ोए। आमीन। (aiōn g165)
26 Darum hat sie Gott auch dahingegeben in entehrende Leidenschaften. Denn ihre Frauen haben den natürlichen Gebrauch vertauscht mit dem widernatürlichen;
एल्हेरेलेइ परमेशरे तैना नीच़ खुवाइशन मां शारे, इड़ी तगर कि तैन केरि कुआन्शेईं भी स्भाविक कम्मां बेदलतां तैन केरे ज़ैना स्भाविक आन तैन केरे खलाफ बदला।
27 gleicherweise haben auch die Männer den natürlichen Verkehr mit der Frau verlassen und sind gegeneinander entbrannt in ihrer Begierde und haben Mann mit Mann Schande getrieben und den verdienten Lohn ihrer Verirrung an sich selbst empfangen.
तेन्च़रे तैन केरे मड़द भी कुआन्शन सेइं सुभाविक कम्मां शैरतां एप्पू मांमेइं गंदे कम्मन मां मसत भोए, मतलब कि मड़देइं, मड़दन सेइं रिश्तो रेखतां प्रभु करां ठीक बदलो नेव।
28 Und gleichwie sie Gott nicht der Anerkennung würdigten, hat Gott auch sie dahingegeben in unwürdigen Sinn, zu verüben, was sich nicht geziemt,
ते तैनेईं इन जेइज़ न समझ़ू कि परमेशरे कबूल केरन, एल्हेरेलेइ परमेशरे भी तैना तैन केरे मनेरे हालती पुड़ शारे; कि बुरां कम्मां केरन।
29 als solche, die voll sind von aller Ungerechtigkeit, Schlechtigkeit, Habsucht, Bosheit; voll Neid, Mordlust, Zank, Trug und Tücke,
ते तैना हर किसमेरे अधर्मे, दुष्टे, लालच़े, बैरे सेइं भेरोई जे; ते कपट, ते खून केरनो, ते लड़ाई केरनि, ते धोखो देनो, ते जलनी सेइं भेरोए, ते चोगलखोर,
30 Ohrenbläser, Verleumder, Gottesverächter, Freche, Übermütige, Prahler, erfinderisch im Bösen, den Eltern ungehorsam;
बदनाम केरनेबाले, परमेशरे सेइं नफरत केरनेबाले, ज़ैन केरि इज़्ज़त केर्री लोड़े तैन केरि इज़्ज़त न केरनेबाले, घमण्डी, बड़कां मारनेबाले, बुरी-बुरी गल्लां बनाने बाले, अम्मा बैपू केरो हुक्म न मन्नेबाले।
31 unverständig, unbeständig, lieblos, unversöhnlich, unbarmherzig;
बेवकूफ, धोखो देनेबाले, सच़्च़े प्यारे करां खाली, दया न केरनेबाले भोइजेइ।
32 welche, wiewohl sie das Urteil Gottes kennen, daß die, welche solches verüben, des Todes würdig sind, es nicht nur selbst tun, sondern auch Gefallen haben an denen, die es verüben.
हालांकी तैना परमेशरेरो ई हुक्म ज़ातन, कि एरां ज़ेरां कम्मां केरनेबाले मौतरे सज़ारे लाइकन, फिरी भी न सिर्फ एप्पू एरां कम्मां केरतन बल्के एरां कम्मां केरनेबालन सेइं भी खुश भोतन।

< Roemers 1 >