Psalm 95

1 Kommt, laßt uns dem HERRN lobsingen und jauchzen dem Felsen unsres Heils!

Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.

2 Laßt uns ihm mit Lobgesang begegnen und mit Psalmen jauchzen!

Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.

3 Denn der HERR ist ein großer Gott und ein großer König über alle Götter;

Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.

4 in seiner Hand sind die Tiefen der Erde, und die Spitzen der Berge gehören ihm;

W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.

5 sein ist das Meer, denn er hat es gemacht, und seine Hände haben das Trockene bereitet.

Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.

6 Geht ein, lasset uns anbeten und niederknieen, lasset uns lobpreisen vor dem HERRN, unserm Schöpfer!

Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.

7 Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk seiner Weide und die Schafe seiner Hand.

Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

8 Wenn ihr heute seine Stimme höret, so verstocket eure Herzen nicht, wie zu Meriba, am Tage der Versuchung in der Wüste,

Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

9 da mich eure Väter versuchten; sie prüften mich; und sahen doch meine Werke!

Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.

10 Vierzig Jahre empfand ich Ekel vor diesem Geschlecht; und ich sprach: Sie sind ein Volk, dessen Herz den Irrweg geht, und sie verstanden meine Wege nicht!

Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;

11 So daß ich schwur in meinem Zorn: Sie sollen nicht eingehen zu meiner Ruhe!

Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.