Psalm 95

1 Kommt, laßt uns dem HERRN lobsingen und jauchzen dem Felsen unsres Heils!

۱ بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

2 Laßt uns ihm mit Lobgesang begegnen und mit Psalmen jauchzen!

۲ به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

3 Denn der HERR ist ein großer Gott und ein großer König über alle Götter;

۳ زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

4 in seiner Hand sind die Tiefen der Erde, und die Spitzen der Berge gehören ihm;

۴ و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

5 sein ist das Meer, denn er hat es gemacht, und seine Hände haben das Trockene bereitet.

۵ دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

6 Geht ein, lasset uns anbeten und niederknieen, lasset uns lobpreisen vor dem HERRN, unserm Schöpfer!

۶ بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

7 Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk seiner Weide und die Schafe seiner Hand.

۷ زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

8 Wenn ihr heute seine Stimme höret, so verstocket eure Herzen nicht, wie zu Meriba, am Tage der Versuchung in der Wüste,

۸ دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

9 da mich eure Väter versuchten; sie prüften mich; und sahen doch meine Werke!

۹ چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

10 Vierzig Jahre empfand ich Ekel vor diesem Geschlecht; und ich sprach: Sie sind ein Volk, dessen Herz den Irrweg geht, und sie verstanden meine Wege nicht!

۱۰ چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

11 So daß ich schwur in meinem Zorn: Sie sollen nicht eingehen zu meiner Ruhe!

۱۱ پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»