Psalm 94

1 Gott der Rache, o HERR, du Gott der Rache, brich hervor!

ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده.

2 Erhebe dich, du Richter der Erde, gib den Stolzen ihren Lohn!

ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان.

3 Wie lange sollen die Gottlosen, o HERR, wie lange sollen die Gottlosen frohlocken?

گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟

4 Sie halten viele und freche Reden; stolz überheben sich alle Übeltäter.

همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند.

5 Sie knebeln dein Volk, o HERR, und unterdrücken dein Erbteil.

قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

6 Sie erwürgen Witwen und Fremdlinge und ermorden Waisen;

بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند.

7 und dann sagen sie: «Der HERR sieht es nicht, und der Gott Jakobs achtet es nicht!»

این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.»

8 Nehmt doch Verstand an, ihr Unvernünftigen unter dem Volk, ihr Toren, wann wollt ihr klug werden?

ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟

9 Der das Ohr gepflanzt hat, sollte der nicht hören? Der das Auge gebildet hat, sollte der nicht sehen?

آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟

10 Der die Nationen züchtigt, sollte der nicht strafen, er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?

او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟

11 Der HERR kennt die Anschläge der Menschen, [weiß, ] daß sie vergeblich sind.

خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند.

12 Wohl dem Mann, den du, HERR, züchtigst und den du aus deinem Gesetze belehrst,

خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی.

13 ihm Ruhe zu geben vor den Tagen des Unglücks, bis dem Gottlosen die Grube gegraben wird.

چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود.

14 Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen und sein Erbteil nicht verlassen;

خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد.

15 denn zur Gerechtigkeit kehrt das Gericht zurück, und alle aufrichtigen Herzen werden ihm folgen!

بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد.

16 Wer steht mir bei wider die Bösen, wer tritt für mich ein wider die Übeltäter?

کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟

17 Wäre der HERR nicht meine Hilfe, wie bald würde meine Seele in der Totenstille wohnen!

اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم.

18 Sooft ich aber auch sprach: «Mein Fuß ist wankend geworden», hat deine Gnade, o HERR, mich gestützt.

وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی.

19 Bei den vielen Sorgen in meinem Herzen erquickten deine Tröstungen meine Seele.

هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی.

20 Sollte mit dir Gemeinschaft haben der Thron des Verderbens, der Unheil schafft; durch Gesetz?

آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟

21 Sie greifen die Seele des Gerechten an und verdammen unschuldiges Blut.

آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند.

22 Aber der HERR ward mir zur festen Burg, zum Felsen, wo ich Zuflucht fand.

اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند.

23 Und er ließ ihr Unrecht auf sie selber fallen, und er wird sie durch ihre eigene Bosheit vertilgen; der HERR, unser Gott, wird sie vertilgen.

خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.