Psalm 89
1 Eine Unterweisung. Von Etan, dem Esrachiten: Die Gnadenerweisungen des HERRN will ich ewiglich besingen und seine Wahrheit mit meinem Munde verkündigen von Geschlecht zu Geschlecht.
Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.
2 Und zwar sage ich: Auf ewig wird die Gnade gebaut, in den Himmeln bestätigst du deine Treue:
Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł:
3 «Ich habe mit meinem Auserwählten einen Bund geschlossen, habe meinem Knecht David geschworen:
Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu,
4 Auf ewig will ich deinen Samen bestätigen und für alle Geschlechter bauen deinen Thron!» (Pause)
Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję. (Sela)
5 Und die Himmel werden deine Wundertat preisen, o HERR, ja, deine Treue in der Gemeinde der Heiligen!
Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych.
6 Denn wer in den Wolken ist dem HERRN zu vergleichen, wer ist dem HERRN ähnlich unter den Göttersöhnen?
Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów?
7 Gott ist sehr schrecklich im Kreise der Heiligen und furchtbar über alle um ihn her.
I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego.
8 HERR, Gott der Heerscharen, wer ist mächtig wie du? Und deine Treue ist um dich her!
Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie.
9 Du herrschest über das stolze Meer; wenn sich seine Wellen erheben, so glättest du sie.
Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz.
10 Du hast Rahab wie einen Erschlagenen zermalmt, mit deinem starken Arm zerstreutest du deine Feinde.
Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.
11 Dein ist der Himmel, dir gehört auch die Erde, der Weltkreis und was ihn erfüllt; du hast es alles gegründet.
Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował.
12 Norden und Süden hast du erschaffen, Tabor und Hermon jauchzen ob deines Namens.
Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem.
13 Du hast einen Arm voll Kraft, stark ist deine Hand, hoch erhoben deine Rechte.
Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.
14 Recht und Gerechtigkeit sind deines Thrones Feste, Gnade und Treue gehen vor deinem Angesicht her.
Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje.
15 Wohl dem Volk, das den Jubelschall kennt! O HERR, im Lichte deines Angesichts werden sie wandeln.
Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą.
16 Ob deines Namens frohlocken sie allezeit und sind erhoben durch deine Gerechtigkeit;
W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą.
17 denn du bist ihr mächtiger Ruhm und durch deine Huld wird unser Horn erhöht.
Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz.
18 Denn vom HERRN kommt unser Schild und vom Heiligen Israels unser König.
Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.
19 Damals redetest du durch ein Gesicht mit deinen Frommen und sprachst: «Ich habe die Hilfe einem Helden übertragen, einen Auserwählten aus dem Volk erhöht;
W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.
20 ich habe meinen Knecht David gefunden und ihn mit meinem heiligen Öl gesalbt;
Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go.
21 meine Hand soll beständig mit ihm sein, und mein Arm soll ihn stärken.
Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.
22 Kein Feind soll ihn überlisten und kein Ruchloser ihn unterdrücken;
Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go.
23 sondern ich will seine Widersacher vor ihm zermalmen und seine Hasser schlagen;
Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę.
24 aber meine Treue und Gnade sollen mit ihm sein, und in meinem Namen soll sein Horn sich erheben.
Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego.
25 Und ich will seine Hand ins Meer tauchen und seine Rechte in die Ströme.
I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.
26 Er wird zu mir rufen: Du bist mein Vater, mein Gott und der Fels meines Heils.
On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego,
27 Und ich will ihn zum Erstgeborenen machen, zum Höchsten der Könige auf Erden.
Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi.
28 Auf ewig bewahre ich ihm meine Gnade, und mein Bund soll ihm festbleiben.
Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.
29 Und ich setze seinen Samen auf ewig ein und mache seinen Thron wie die Tage des Himmels.
I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.
30 Wenn seine Söhne mein Gesetz verlassen und nicht in meinen Verordnungen wandeln,
Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili;
31 wenn sie meine Satzungen entheiligen und meine Gebote nicht beachten,
Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali:
32 so will ich ihre Sünden mit der Rute heimsuchen und ihre Missetat mit Schlägen;
Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich.
33 aber meine Gnade will ich ihm nicht entziehen und meine Treue nicht verleugnen;
Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej.
34 meinen Bund will ich nicht ungültig machen und nicht ändern, was über meine Lippen gekommen ist.
Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.
35 Einmal habe ich bei meiner Heiligkeit geschworen; sollte ich David belügen?
Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,
36 Sein Same soll ewig bleiben und sein Thron wie die Sonne vor mir;
A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;
37 wie der Mond soll er ewig bestehen und wie der Zeuge in den Wolken zuverlässig sein!» (Pause)
Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. (Sela)
38 Und doch hast du verstoßen und verworfen und bist zornig geworden über deinen Gesalbten!
Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego.
39 Du verachtest den Bund deines Knechtes und trittst seine Krone zu Boden;
Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego.
40 du hast alle seine Mauern zerrissen und seine Festungen in Trümmer gelegt;
Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.
41 es berauben ihn alle, die vorüberziehen, er ist seinen Nachbarn zum Gespött;
Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim.
42 du hast die rechte Hand seiner Widersacher erhöht, hast allen seinen Feinden Freude gemacht;
Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego.
43 du ließest zurückweichen sein scharfes Schwert und schenktest ihm keinen Sieg im Krieg;
I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie.
44 du hast seinem Glanz ein Ende gemacht und seinen Thron zu Boden gestürzt;
Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię.
45 du hast die Tage seiner Jugend verkürzt und ihn mit Schande bedeckt. (Pause)
Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. (Sela)
46 Wie lange, o HERR, willst du dich so verbergen? Soll dein Zorn stets wie Feuer brennen?
Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja?
47 Gedenke mein! Was ist das Leben? Warum willst du alle Menschenkinder vergeblich erschaffen haben?
Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?
48 Wo ist einer, der den Tod nicht sähe und seine Seele erretten könnte von des Totenreichs Gewalt? (Pause) (Sheol h7585)
Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? (Sela) (Sheol h7585)
49 Wo sind, o Herr, deine frühern Gnadenerweise, die du dem David in deiner Treue zugeschworen hast?
Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej?
50 Gedenke, o Herr, der Schmach, die deinen Knechten angetan wird, daß ich in meinem Busen den Hohn der vielen Völker trage,
Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych.
51 womit deine Feinde dich, HERR, schmähen, womit sie schmähen die Fußstapfen deines Gesalbten!
Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego.
52 Gepriesen sei der HERR ewiglich! Amen, Amen!
Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.
