< Psalm 83 >
1 Ein Psalmlied; von Asaph. Bleibe nicht stille, o Gott, schweige nicht und halte nicht inne!
Pieśń i psalm Asafa. Boże, nie milcz; nie bądź głuchy i bezczynny, Boże!
2 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt.
Bo oto burzą się twoi wrogowie, a ci, którzy cię nienawidzą, podnoszą głowę.
3 Sie machen listige Anschläge wider dein Volk, verabreden sich wider deine Schutzbefohlenen.
Przeciwko twemu ludowi knują spisek i naradzali się przeciw tym, których ochraniasz;
4 Sie sprechen: «Kommt, wir wollen sie vertilgen, daß sie kein Volk mehr seien, daß des Namens Israel nicht mehr gedacht werde!»
Mówiąc: Chodźcie, wytępmy ich, niech nie będą narodem, żeby więcej nie wspominano imienia Izraela.
5 Ja, sie fassen einen einmütigen Beschluß, sie schließen einen Bund wider dich;
Zmówili się bowiem jednomyślnie, przeciwko tobie zawarli przymierze:
6 die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hagariter;
Namioty Edomitów i Izmaelitów, Moab i Hagaryci;
7 Gebal, Ammon und Amalek, die Philister samt denen zu Tyrus.
Gebal, Ammon i Amalek; Filistyni z mieszkańcami Tyru.
8 Auch Assur hat sich mit ihnen befreundet und leiht den Kindern Lots seinen Arm. (Pause)
Także Assur przyłączył się do nich, wsparł [swym] ramieniem synów Lota. (Sela)
9 Tue ihnen wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bach Kison,
Uczyń im [tak], jak Midianitom, jak Syserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon;
10 die vertilgt wurden zu Endor, zu Dünger wurden fürs Ackerfeld.
Którzy zostali wytępieni w Endor, stali się jak gnój dla ziemi.
11 Mache ihre Edlen wie Oreb und Seb, wie Sebach und Zalmuna alle ihre Fürsten,
Z ich dostojnikami postąp jak z Orebem i Zeebem, jak z Zebachem i Salmunną, ze wszystkimi ich książętami;
12 die da sagen: «Wir wollen die Wohnstätten Gottes für uns erobern!»
[Którzy] mówili: Weźmy w posiadanie przybytki Boże.
13 O Gott, setze sie dem Wirbelsturm aus, mache sie wie Stoppeln vor dem Wind;
Mój Boże, uczyń ich jak koło i jak źdźbło na wietrze.
14 wie ein Feuer, das den Wald verbrennt, und wie eine Flamme, welche die Berge versengt;
Jak ogień, który pali las, i jak płomień, [który] wypala góry;
15 also verfolge sie mit deinem Wetter und schrecke sie mit deinem Sturm!
Tak ty ich ścigaj swoją nawałnicą i swoją burzą zatrwóż ich.
16 Mache ihr Angesicht voll Schande, daß sie deinen Namen suchen, o HERR!
Okryj ich twarze hańbą, aby szukali twego imienia, PANIE!
17 Laß sie beschämt und abgeschreckt werden für immer, laß sie schamrot werden und umkommen,
Niech się zawstydzą i zatrwożą na wieki, niech się okryją hańbą i zginą.
18 so daß sie erfahren müssen, daß du, der du HERR heißest, allein der Höchste bist über die ganze Erde!
Niech poznają, że jedynie ty, którego imię jest PAN, ty jesteś Najwyższy ponad całą ziemią.