Psalm 83

1 Ein Psalmlied; von Asaph. Bleibe nicht stille, o Gott, schweige nicht und halte nicht inne!

Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

2 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt.

Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

3 Sie machen listige Anschläge wider dein Volk, verabreden sich wider deine Schutzbefohlenen.

Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

4 Sie sprechen: «Kommt, wir wollen sie vertilgen, daß sie kein Volk mehr seien, daß des Namens Israel nicht mehr gedacht werde!»

Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

5 Ja, sie fassen einen einmütigen Beschluß, sie schließen einen Bund wider dich;

Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

6 die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hagariter;

Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

7 Gebal, Ammon und Amalek, die Philister samt denen zu Tyrus.

Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

8 Auch Assur hat sich mit ihnen befreundet und leiht den Kindern Lots seinen Arm. (Pause)

Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)

9 Tue ihnen wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bach Kison,

Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

10 die vertilgt wurden zu Endor, zu Dünger wurden fürs Ackerfeld.

Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

11 Mache ihre Edlen wie Oreb und Seb, wie Sebach und Zalmuna alle ihre Fürsten,

Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

12 die da sagen: «Wir wollen die Wohnstätten Gottes für uns erobern!»

Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

13 O Gott, setze sie dem Wirbelsturm aus, mache sie wie Stoppeln vor dem Wind;

Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

14 wie ein Feuer, das den Wald verbrennt, und wie eine Flamme, welche die Berge versengt;

Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

15 also verfolge sie mit deinem Wetter und schrecke sie mit deinem Sturm!

Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

16 Mache ihr Angesicht voll Schande, daß sie deinen Namen suchen, o HERR!

Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

17 Laß sie beschämt und abgeschreckt werden für immer, laß sie schamrot werden und umkommen,

Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.

18 so daß sie erfahren müssen, daß du, der du HERR heißest, allein der Höchste bist über die ganze Erde!

A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.