< Psalm 83 >
1 Ein Psalmlied; von Asaph. Bleibe nicht stille, o Gott, schweige nicht und halte nicht inne!
Asafa dziesma. Ak Dievs, neciet klusu, neesi kā mēms un nekavējies, ak stiprais Dievs!
2 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt.
Jo redzi, Tavi ienaidnieki trako un Tavi nīdētāji paceļ galvu.
3 Sie machen listige Anschläge wider dein Volk, verabreden sich wider deine Schutzbefohlenen.
Tie ņēmās viltīgus padomus pret Taviem ļaudīm un sarunājās pret tiem, ko Tu glabā.
4 Sie sprechen: «Kommt, wir wollen sie vertilgen, daß sie kein Volk mehr seien, daß des Namens Israel nicht mehr gedacht werde!»
Tie saka tā: nāciet, izdeldēsim tos, ka tie vairs nav tauta, un ka Israēla vārds vairs netop pieminēts.
5 Ja, sie fassen einen einmütigen Beschluß, sie schließen einen Bund wider dich;
Jo no sirds tie kopā ir sarunājušies un derību pret Tevi derējuši,
6 die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hagariter;
Edoma un Ismaēliešu teltis, Moabs un Hagarieši,
7 Gebal, Ammon und Amalek, die Philister samt denen zu Tyrus.
Ģebals, Amons un Amaleks, Fīlisti ar Tirus iedzīvotājiem.
8 Auch Assur hat sich mit ihnen befreundet und leiht den Kindern Lots seinen Arm. (Pause)
Arī Asurs stāv viņiem klāt un ir Lata bērniem par elkoni. (Sela)
9 Tue ihnen wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bach Kison,
Dari tiem kā Midijanam, kā Siseram, kā Jabinam pie Kisones upes.
10 die vertilgt wurden zu Endor, zu Dünger wurden fürs Ackerfeld.
Tie ir samaitāti Endorā un palikuši zemei par mēsliem.
11 Mache ihre Edlen wie Oreb und Seb, wie Sebach und Zalmuna alle ihre Fürsten,
Dari tos un viņu lielos kungus tā kā Orebu un Zebu, un visus viņu virsniekus kā Zebahu un Calmunu,
12 die da sagen: «Wir wollen die Wohnstätten Gottes für uns erobern!»
Kas sacīja: ņemsim to jauko Dieva zemi sev par mantu.
13 O Gott, setze sie dem Wirbelsturm aus, mache sie wie Stoppeln vor dem Wind;
Mans Dievs, dari tos par viesuli, par pelavām vēja priekšā.
14 wie ein Feuer, das den Wald verbrennt, und wie eine Flamme, welche die Berge versengt;
Tā kā uguns mežu sadedzina, un kā liesma kalnus iededzina;
15 also verfolge sie mit deinem Wetter und schrecke sie mit deinem Sturm!
Tāpat dzenies tiem pakaļ ar Savu vētru un iztrūcini tos ar Savām aukām.
16 Mache ihr Angesicht voll Schande, daß sie deinen Namen suchen, o HERR!
Pildi viņu vaigus ar kaunu, ka tie, Kungs, meklē Tavu Vārdu.
17 Laß sie beschämt und abgeschreckt werden für immer, laß sie schamrot werden und umkommen,
Lai tie top kaunā un iztrūcinājās mūžīgi mūžam un kļūst apkaunoti un iet bojā.
18 so daß sie erfahren müssen, daß du, der du HERR heißest, allein der Höchste bist über die ganze Erde!
Lai tie atzīst, ka Tu vien ar Savu Vārdu esi Tas Kungs, tas Visuaugstākais pār visu pasauli.