< Psalm 73 >

1 Ein Psalm Asaphs. Nur gut ist Gott gegen Israel, gegen die, welche reinen Herzens sind.
مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند.۱
2 Ich aber hätte schier gestrauchelt mit meinen Füßen, wie leicht hätte ich einen Mißtritt getan!
واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد.۲
3 Denn ich beneidete die Übermütigen, als ich den Frieden der Gottlosen sah.
زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم.۳
4 Denn sie leiden keine Qual bis zu ihrem Tod, und ihr Leib ist wohlgenährt.
زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است.۴
5 Sie werden nicht bemüht wie andere Leute und nicht geschlagen wie andere Menschen.
مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند.۵
6 Darum schmücken sie sich stolz und kleiden sich frech.
بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند.۶
7 Ihr Gesicht strotzt von Fett, sie bilden sich sehr viel ein.
چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند.۷
8 Sie reden höhnisch und boshaft, drohen mit höherer Gewalt.
استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند.۸
9 Sie reden, als käme es vom Himmel; ihre Worte haben Geltung auf Erden.
دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند.۹
10 Darum wendet sich auch das Volk ihnen zu, und es wird von ihnen viel Wasser aufgesogen.
پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود.۱۰
11 Und sie sagen: «Was merkt Gott? Weiß der Höchste überhaupt etwas?»
و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟»۱۱
12 Siehe, das sind die Gottlosen; denen geht es immer gut, und sie werden reich!
اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند.۱۲
13 Ganz umsonst habe ich mein Herz rein erhalten und meine Hände in Unschuld gewaschen;
یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام.۱۳
14 denn ich bin doch täglich geschlagen worden, und meine Strafe ist alle Morgen da!
و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است.۱۴
15 Wollte ich auch so rechnen, siehe, so würde ich das Geschlecht deiner Kinder verraten.
اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم.۱۵
16 So sann ich denn nach, um dies zu verstehen; aber es schien mir vergebliche Mühe zu sein,
چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد.۱۶
17 bis ich in das Heiligtum Gottes ging und auf ihr Ende merkte.
تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم.۱۷
18 Nur auf schlüpfrigen Boden setzest du sie; du lässest sie fallen, daß sie in Trümmer sinken.
هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت.۱۸
19 Wie geschah das so plötzlich und entsetzlich! Sie gingen unter und nahmen ein Ende mit Schrecken.
چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند.۱۹
20 Wie einen Traum nach dem Erwachen, so wirst du, o Herr, wenn du dich aufmachst, ihr Bild verächtlich machen.
مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد.۲۰
21 Als mein Herz verbittert war und es mir in den Nieren wehe tat,
لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم.۲۱
22 da war ich dumm und verstand nichts; ich benahm mich wie ein Vieh gegen dich.
و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم.۲۲
23 Und doch bleibe ich stets bei dir; du hältst mich bei meiner rechten Hand.
ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای.۲۳
24 Leite mich auch ferner nach deinem Rat und nimm mich hernach mit Ehren auf!
موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید.۲۴
25 Wen habe ich im Himmel? Und dir ziehe ich gar nichts auf Erden vor!
کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم.۲۵
26 Schwinden auch mein Fleisch und mein Herz dahin, so bleibt doch Gott ewiglich meines Herzens Fels und mein Teil.
اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد.۲۶
27 Denn siehe, die fern von dir sind, kommen um; du vertilgst alle, die dir untreu werden.
زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت.۲۷
28 Mir aber ist die Nähe Gottes köstlich; ich habe Gott, den HERRN, zu meiner Zuflucht gemacht, um zu erzählen alle deine Werke.
و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم.۲۸

< Psalm 73 >