< Psalm 66 >
1 Dem Vorsänger. Ein Psalmlied. Jauchzet Gott, alle Welt!
Przedniejszemu śpiewakowi pieśń psalmu.
2 Singet Ehre seinem Namen, machet herrlich sein Lob!
Wykrzykuj Bogu wszystka ziemo! Śpiewajcież psalmy na chwałę imienia jego, ogłaszajcie sławę i chwałę jego.
3 Sprechet zu Gott: Wie wunderbar sind deine Werke! Ob der Größe deiner Macht schmeicheln dir deine Feinde.
Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.
4 Alle Welt bete dich an und lobsinge dir, lobsinge deinem Namen! (Pause)
Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać ci będzie; psalm śpiewać będzie imieniowi twemu. (Sela)
5 Kommt her und schauet die Werke Gottes, dessen Tun an den Menschenkindern so wunderbar ist!
Pójdźcież, a oglądajcie sprawy Boże; straszny jest w sprawach swoich przy synach ludzkich.
6 Er verwandelte das Meer in trockenes Land, durch den Strom gingen sie zu Fuß; daselbst freuten wir uns seiner.
Obrócił morze w ziemię suchą; rzekę przeszli suchą nogą; tameśmyć się weselili w nim.
7 Er herrscht durch seine Kraft ewiglich; seine Augen beobachten die Völker; die Widerspenstigen werden nicht aufkommen gegen ihn. (Pause)
Panuje w mocy swej na wieki; oczy jego patrzą na narody, odporni nie wywyższą się. (Sela)
8 Preiset, ihr Nationen, unsern Gott, Lasset laut sein Lob erschallen,
Błogosławcież narody Boga naszego, i ogłaszajcie głos chwały jego.
9 der unsre Seelen ins Leben rief und unsre Füße nicht wanken ließ!
Zachował przy zdrowiu duszę naszę, a nie dał się powinąć nodze naszej.
10 Denn du hast uns geprüft, o Gott, und uns geläutert, wie man Silber läutert;
Albowiemeś nas doświadczył, o Boże! wypławiłeś nas ogniem, tak jako srebro pławione bywa.
11 du hast uns ins Gefängnis wandern lassen, hast unsern Lenden eine schwere Last auferlegt;
Nagnałeś nas był w sieć, a ścisnąłeś uciskiem biodra nasze.
12 du hast Menschen über unser Haupt fahren lassen; wir sind in Feuer und Wasser gekommen; aber du hast uns herausgeführt in die Freiheit.
Wsadziłeś człowieka na głowę naszę; weszliśmy byli w ogień i w wodę, wszakżeś nas wywiódł na ochłodę.
13 Darum will ich mit Brandopfern in dein Haus kommen und dir meine Gelübde bezahlen,
Przetoż wnijdę do domu twego z całopaleniem, a oddam ci śluby moje.
14 welche sich meinen Lippen entrungen haben und die mein Mund geredet hat, als mir bange war.
Któreć ślubowały wargi moje, i wyrzekły usta moje w utrapieniu mojem.
15 Fette Brandopfer will ich dir darbringen samt dem Rauch von Widdern; Rinder samt Böcken will ich zurichten. (Pause)
Całopalenie z tłustych baranów będęć ofiarował z kadzeniem, będęć ofiarował woły i kozły. (Sela)
16 Kommt her, höret zu, alle, die ihr Gott fürchtet; ich will erzählen, was er an meiner Seele getan hat!
Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.
17 Zu ihm rief ich mit meinem Munde, und Lobpreis war auf meiner Zunge.
Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim.
18 Hätte ich Unrecht vorgehabt in meinem Herzen, so hätte der Herr nicht erhört;
Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.
19 aber wahrlich, Gott hat erhört, er hat auf die Stimme meines Flehens geachtet.
Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.
20 Gelobt sei Gott, der mein Gebet nicht abgewiesen und seine Gnade nicht von mir gewendet hat!
Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.