Psalm 66
1 Dem Vorsänger. Ein Psalmlied. Jauchzet Gott, alle Welt!
Voor muziekbegeleiding. Een lied; een psalm.
2 Singet Ehre seinem Namen, machet herrlich sein Lob!
Juich, heel de aarde, God ter ere, En prijs de glans van zijn Naam; Hef een heerlijk loflied aan,
3 Sprechet zu Gott: Wie wunderbar sind deine Werke! Ob der Größe deiner Macht schmeicheln dir deine Feinde.
En zeg tot God: Hoe ontzaglijk uw werken! Om uw almacht moeten uw vijanden U vleien,
4 Alle Welt bete dich an und lobsinge dir, lobsinge deinem Namen! (Pause)
En moet heel de aarde U aanbidden, U ter eer een lofzang zingen, Glorie brengen aan uw Naam!
5 Kommt her und schauet die Werke Gottes, dessen Tun an den Menschenkindern so wunderbar ist!
Komt, en ziet de werken van God, Zijn wondere daden voor de kinderen der mensen:
6 Er verwandelte das Meer in trockenes Land, durch den Strom gingen sie zu Fuß; daselbst freuten wir uns seiner.
De zee legde Hij droog, En ze trokken te voet door de stroom! Laat ons in Hem ons verheugen,
7 Er herrscht durch seine Kraft ewiglich; seine Augen beobachten die Völker; die Widerspenstigen werden nicht aufkommen gegen ihn. (Pause)
Hij, die eeuwig heerst door zijn kracht; Hij houdt zijn oog op de volkeren gericht, En geen weerspannige durft tegen Hem opstaan.
8 Preiset, ihr Nationen, unsern Gott, Lasset laut sein Lob erschallen,
Zegent, volkeren, onzen God, Laat zijn loflied luid weerschallen;
9 der unsre Seelen ins Leben rief und unsre Füße nicht wanken ließ!
Hij is het, die ons in het leven hield, Onze voet niet liet wankelen.
10 Denn du hast uns geprüft, o Gott, und uns geläutert, wie man Silber läutert;
Toch hebt Gij ons beproefd, o mijn God, Ons gelouterd, als men zilver loutert;
11 du hast uns ins Gefängnis wandern lassen, hast unsern Lenden eine schwere Last auferlegt;
Gij hebt ons in ellende gedompeld, Ons rampen op de heupen gelegd.
12 du hast Menschen über unser Haupt fahren lassen; wir sind in Feuer und Wasser gekommen; aber du hast uns herausgeführt in die Freiheit.
Gij hebt anderen ons op het hoofd doen zitten, We zijn door vuur en water gegaan: Maar eindelijk toch Hebt Gij ons uitkomst gebracht.
13 Darum will ich mit Brandopfern in dein Haus kommen und dir meine Gelübde bezahlen,
Zo treed ik met offers binnen uw huis, Om te volbrengen wat ik U heb beloofd:
14 welche sich meinen Lippen entrungen haben und die mein Mund geredet hat, als mir bange war.
Wat mijn lippen hebben gesproken, Wat mijn mond in mijn nood heeft gezegd.
15 Fette Brandopfer will ich dir darbringen samt dem Rauch von Widdern; Rinder samt Böcken will ich zurichten. (Pause)
Vette lammeren draag ik U Als brandoffers op; En met de offergeur van rammen, Bied ik U runderen en bokken aan.
16 Kommt her, höret zu, alle, die ihr Gott fürchtet; ich will erzählen, was er an meiner Seele getan hat!
Komt nu en hoort, ik wil u allen verkonden, U, die God vreest, wat Hij aan mij heeft gedaan:
17 Zu ihm rief ich mit meinem Munde, und Lobpreis war auf meiner Zunge.
Nauwelijks riep ik Hem aan met mijn mond, Of ik had een danklied op mijn tong!
18 Hätte ich Unrecht vorgehabt in meinem Herzen, so hätte der Herr nicht erhört;
Was ik mij kwaad bewust in mijn hart, Dan had de Heer mij niet verhoord:
19 aber wahrlich, Gott hat erhört, er hat auf die Stimme meines Flehens geachtet.
Maar nu heeft God naar mij geluisterd, En op mijn smeken gelet!
20 Gelobt sei Gott, der mein Gebet nicht abgewiesen und seine Gnade nicht von mir gewendet hat!
Gezegend zij God, die mijn bede niet afwees, Mij zijn genade niet onthield!
