< Psalm 63 >
1 Ein Psalm Davids, als er in der Wüste Juda war. O Gott, du bist mein Gott; frühe suche ich dich; es dürstet meine Seele nach dir, mein Fleisch schmachtet nach dir in einem dürren, müden Land, wo kein Wasser ist!
Dāvida dziesma, kad viņš bija Jūda tuksnesī. Ak Dievs! Tu esi mans stiprais Dievs, Tevi es meklēju pašā rītā, pēc Tevis slāpst manai dvēselei, pēc Tevis ilgojās mana miesa sausā un izkaltušā zemē, kur ūdens nav.
2 Wie gern sähe ich deine Macht und Herrlichkeit so, wie ich dich im Heiligtum sah;
Tā es svētā vietā pēc Tevis esmu skatījies, redzēt Tavu spēku un Tavu godību.
3 denn deine Gnade ist besser als Leben; meine Lippen sollen dich preisen.
Jo Tava žēlastība ir labāka nekā dzīvība; manas lūpas Tevi slavē.
4 So will ich dich loben mein Leben lang, in deinem Namen meine Hände aufheben.
Tā es Tevi gribētu teikt mūžam, un pacelt savas rokas Tavā Vārdā.
5 Meine Seele wird satt wie von Fett und Mark, und mit jauchzenden Lippen lobt dich mein Mund,
Tad mana dvēsele taptu paēdināta kā ar taukumiem un gardumiem, un mana mute Tevi slavētu ar priecīgām lūpām.
6 wenn ich deiner gedenke auf meinem Lager, in den Nachtwachen über dich sinne;
Es Tevi pieminu apguldamies, un uzmozdamies es domāju uz Tevi.
7 denn du bist meine Hilfe geworden, und unter dem Schatten deiner Flügel juble ich.
Jo Tu esi mans palīgs, un Tavu spārnu pavēnī es dziedāšu priecīgi.
8 Meine Seele hängt dir an, deine Rechte hält mich fest.
Mana dvēsele Tev pieķeras, Tava labā roka mani tura.
9 Jene aber, die meine Seele zu verderben trachten, müssen hinabfahren in die untersten Örter der Erde!
Bet tie, kas manu dvēseli meklē izpostīt, nogrims pašos zemes dziļumos.
10 Man wird sie dem Schwerte preisgeben, eine Beute der Schakale werden sie sein!
Tos nodos zobena asmenim un tie būs lapsām par barību.
11 Der König aber soll sich freuen in Gott; wer bei ihm schwört, wird sich glücklich preisen; aber jedes Lügenmaul wird verstopft!
Bet ķēniņš priecāsies iekš Dieva; kas pie tā zvēr, tas lielīsies; jo melkuļu mute taps aizbāzta.