Psalm 61

1 Dem Vorsänger. Mit Saitenspiel. Von David. Höre, o Gott, mein Schreien, merke auf mein Gebet!

Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

2 Vom Ende der Erde rufe ich zu dir in der Angst meines Herzens: Führe du mich auf den Felsen, der mir zu hoch ist!

De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

3 Denn du bist meine Zuflucht geworden, ein starker Turm vor dem Feind. (Pause)

Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

4 Laß mich ewiglich wohnen in deinem Zelte, mich bergen im Schatten deiner Flügel!

Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

5 Denn du, o Gott, hast auf meine Gelübde gehört, du hast mir das Erbteil derer gegeben, die deinen Namen fürchten.

Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

6 Verleihe dem Könige langes Leben, daß seine Jahre Geschlechter überdauern;

Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

7 möge er ewiglich vor Gottes Angesicht bleiben; gib, daß Gnade und Treue ihn behüten!

Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

8 Also will ich deinen Namen immerdar preisen, um meine Gelübde zu bezahlen Tag für Tag.

Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.