Psalm 50

1 Ein Psalm Asaphs: Der HERR, der starke Gott, hat geredet und ruft der Welt zu vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.

Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.

2 Aus Zion, der Schönheit Vollendung, bricht Gottes Glanz hervor.

Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.

3 Unser Gott kommt und schweigt nicht; verzehrendes Feuer ist vor ihm, und es stürmt gewaltig um ihn her.

Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.

4 Er ruft den Himmel droben und die Erde zum Gericht seines Volkes herbei.

Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:

5 Versammelt mir meine Frommen, die einen Bund mit mir gemacht haben über dem Opfer.

Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.

6 Da verkündigten die Himmel seine Gerechtigkeit, daß Gott selbst Richter ist. (Pause)

Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)

7 Höre, mein Volk, so will ich reden; Israel, ich lege gegen dich Zeugnis ab: Ich, Gott, bin dein Gott.

Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.

8 Deiner Opfer halben will ich dich nicht strafen, sind doch deine Brandopfer stets vor mir.

Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.

9 Ich will keinen Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Ställen!

Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.

10 Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen zu Tausenden.

Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.

11 Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich auf dem Felde regt, ist mir bekannt.

Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.

12 Wenn mich hungerte, so würde ich es dir nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.

Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.

13 Soll ich Ochsenfleisch essen oder Bocksblut trinken?

Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?

14 Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde;

Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;

15 und rufe mich an am Tage der Not, so will ich dich erretten, und du sollst mich ehren!

I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.

16 Aber zum Gottlosen spricht Gott: Was zählst du meine Satzungen her und nimmst meinen Bund in deinen Mund,

Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;

17 so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?

Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?

18 Wenn du einen Dieb siehst, so befreundest du dich mit ihm und hast Gemeinschaft mit Ehebrechern;

Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.

19 deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge flicht Betrug;

Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.

20 du sitzest und redest wider deinen Bruder, deiner Mutter Sohn verleumdest du!

Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.

21 Das hast du getan, und ich habe geschwiegen; da meintest du, ich sei gleich wie du; aber ich will dich strafen und es dir vor Augen stellen!

To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.

22 Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht hinwegraffe und kein Erretter da sei!

Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.

23 Wer Dank opfert, der ehrt mich, und wer den Weg bahnt, dem zeige ich Gottes Heil!

Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.