Psalm 50
1 Ein Psalm Asaphs: Der HERR, der starke Gott, hat geredet und ruft der Welt zu vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.
Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
2 Aus Zion, der Schönheit Vollendung, bricht Gottes Glanz hervor.
Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
3 Unser Gott kommt und schweigt nicht; verzehrendes Feuer ist vor ihm, und es stürmt gewaltig um ihn her.
Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
4 Er ruft den Himmel droben und die Erde zum Gericht seines Volkes herbei.
Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.
5 Versammelt mir meine Frommen, die einen Bund mit mir gemacht haben über dem Opfer.
Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
6 Da verkündigten die Himmel seine Gerechtigkeit, daß Gott selbst Richter ist. (Pause)
Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)
7 Höre, mein Volk, so will ich reden; Israel, ich lege gegen dich Zeugnis ab: Ich, Gott, bin dein Gott.
Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.
8 Deiner Opfer halben will ich dich nicht strafen, sind doch deine Brandopfer stets vor mir.
Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
9 Ich will keinen Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Ställen!
Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.
10 Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen zu Tausenden.
Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.
11 Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich auf dem Felde regt, ist mir bekannt.
Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.
12 Wenn mich hungerte, so würde ich es dir nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.
Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.
13 Soll ich Ochsenfleisch essen oder Bocksblut trinken?
Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?
14 Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde;
Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
15 und rufe mich an am Tage der Not, so will ich dich erretten, und du sollst mich ehren!
A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
16 Aber zum Gottlosen spricht Gott: Was zählst du meine Satzungen her und nimmst meinen Bund in deinen Mund,
Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?
17 so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?
Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.
18 Wenn du einen Dieb siehst, so befreundest du dich mit ihm und hast Gemeinschaft mit Ehebrechern;
Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.
19 deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge flicht Betrug;
Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.
20 du sitzest und redest wider deinen Bruder, deiner Mutter Sohn verleumdest du!
Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.
21 Das hast du getan, und ich habe geschwiegen; da meintest du, ich sei gleich wie du; aber ich will dich strafen und es dir vor Augen stellen!
Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.
22 Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht hinwegraffe und kein Erretter da sei!
Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
23 Wer Dank opfert, der ehrt mich, und wer den Weg bahnt, dem zeige ich Gottes Heil!
Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
