< Psalm 47 >

1 Dem Vorsänger. Von den Kindern Korahs. Ein Psalm. Klatscht in die Hände, ihr Völker alle! Jauchzet Gott mit fröhlichem Schall!
برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ مردم جهان، دست بزنید و شادی کنید! خدا را با سرودهای شاد پرستش کنید!
2 Denn der HERR, der Höchste, ist zu fürchten, ein großer König über die ganze Erde.
زیرا خداوند متعال، مهیب است. او پادشاهی است با عظمت که بر سراسر جهان فرمان می‌راند.
3 Er wird die Völker unter uns zwingen und die Nationen unter unsre Füße.
او قومها را مغلوب ما ساخت، طایفه‌ها را به زیر پای ما انداخت.
4 Er wird uns unser Erbteil erwählen, den Stolz Jakobs, den er geliebt. (Pause)
او سرزمین موعود را برای ما برگزید، سرزمینی که موجب افتخار نسل یعقوب، محبوب اوست.
5 Gott ist aufgefahren mit Jauchzen, der HERR mit dem Schall der Posaune.
خداوند در میان غریو شادی و صدای شیپور، به تخت خود صعود نموده است!
6 Lobsinget, lobsinget Gott! Lobsinget, lobsinget unserm König!
در ستایش او سرود بخوانید! پادشاه ما را با سرود پرستش کنید!
7 Denn Gott ist König der ganzen Erde; lobsinget andächtig!
خدا پادشاه تمام جهان است؛ او را با سرود ستایش کنید!
8 Gott herrscht über die Völker, Gott sitzt auf seinem heiligen Thron.
خدا بر قومهای جهان فرمان می‌راند. او بر تخت مقدّس خود نشسته است.
9 Die Edlen der Völker haben sich versammelt zum Volk des Gottes Abrahams; denn Gott gehören die Schilde der Erde; er ist sehr erhaben.
رؤسای ممالک جهان با ما متحد شده‌اند تا با ما خدای ابراهیم را پرستش کنند، زیرا او قدرتمندتر از تمام جنگاوران و برتر از همه مردم جهان می‌باشد.

< Psalm 47 >