Psalm 44

1 Dem Vorsänger. Eine Unterweisung von den Kindern Korahs. O Gott, mit unsern eigenen Ohren haben wir es gehört, unsre Väter haben es uns erzählt, was du für Taten getan hast zu ihrer Zeit, in den Tagen der Vorzeit!

Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

2 Du hast mit deiner Hand die Heiden vertrieben, sie aber gepflanzt; du hast Völker zerschmettert, sie aber ausgebreitet.

Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

3 Denn nicht mit ihrem Schwert haben sie das Land gewonnen; und ihr Arm hat ihnen nicht geholfen, sondern deine rechte Hand und dein Arm und das Licht deines Angesichts; denn du hattest Wohlgefallen an ihnen.

Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

4 Du bist derselbe, mein König, o Gott; verordne Jakobs Heil!

Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

5 Durch dich wollen wir unsre Feinde niederstoßen; in deinem Namen wollen wir unsre Widersacher zertreten.

Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

6 Denn ich verlasse mich nicht auf meinen Bogen, und mein Schwert kann mir nicht helfen;

Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

7 sondern du hast uns geholfen vor unsern Feinden und hast zuschanden gemacht, die uns hassen.

Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

8 Gottes rühmen wir uns alle Tage, und deinen Namen loben wir ewig. (Pause)

Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)

9 Und doch hast du uns verworfen und zuschanden werden lassen und bist nicht ausgezogen mit unsern Heerscharen.

Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

10 Du ließest uns zurückweichen vor dem Feind; und die uns hassen, haben sich Beute gemacht.

Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

11 Du gibst uns hin wie Schafe zum Fraße und zerstreust uns unter die Heiden.

Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

12 Du verkaufst dein Volk um ein Spottgeld und verlangst nicht viel dafür!

Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

13 Du setzest uns der Beschimpfung unserer Nachbarn aus, dem Hohn und Spott derer, die uns umgeben.

Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

14 Du machst uns zum Sprichwort unter den Heiden, daß die Völker den Kopf über uns schütteln.

Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

15 Alle Tage ist meine Schmach vor mir, und Scham bedeckt mein Angesicht

Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

16 wegen der Stimme des Spötters und Lästerers, wegen des Feindes, des Rachgierigen.

Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

17 Dieses alles ist über uns gekommen; und doch haben wir deiner nicht vergessen, noch deinen Bund gebrochen.

Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

18 Unser Herz hat sich nicht zurückgewandt, noch sind unsre Schritte abgewichen von deinem Pfad,

Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

19 daß du uns zermalmtest am Orte der Schakale und uns mit Todesschatten bedecktest!

Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

20 Wenn wir des Namens unsres Gottes vergessen und unsre Hände zu einem fremden Gott ausgestreckt hätten,

Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

21 würde Gott das nicht erforschen? Er kennt ja die Geheimnisse des Herzens.

Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

22 So aber werden wir um deinetwillen alle Tage erwürgt und sind geachtet wie Schlachtschafe.

Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

23 Herr, erhebe dich! Warum schläfst du? Wache auf und verstoße uns nicht für immer!

Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

24 Warum verbirgst du dein Angesicht und vergissest unsres Elendes und unsrer Bedrängnis?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

25 Denn unsre Seele ist bis zum Staub gebeugt, und unser Leib klebt am Erdboden.

Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

26 Mache dich auf, uns zu helfen, und erlöse uns um deiner Gnade willen!

Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.